Στο «κόκκινο» οι αγορές – σκάνε κανόνια: Επιστροφή στο θρίλερ του 2008

Τα όσα συμβαίνουν με τις τράπεζες στις ΗΠΑ, αλλά και στην Ελβετία δείχνουν σαφέστατα ότι οι χρηματοπιστωτικές φούσκες μπορούν πολύ εύκολα να περνούν από τη μια πλευρά του Ατλαντικού στην άλλη.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για μια νέα πιθανή τραπεζική κρίση. Στον απόηχο των όσων συμβαίνουν με την Credit Suisse, επισημαίνει ότι ο ελβετικός «κολοσσός» είναι «πολύ μεγάλος για να σωθεί και πολύ μεγάλος για να καταρρεύσει». Ο «Dr. Doom», όπως τον ονομάζουν, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Bloomberg τόνισε ότι η αμερικανική Silicon Valley Bank, είχε ενεργητικό 150 δισ. δολάρια ενώ το ενεργητικό της Credit Suisse διαμορφώνεται σε τουλάχιστον 700 δισ. δολάρια.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΤΟΥΝΑΣ

Παράλληλα τόνισε πως η οποιαδήποτε εξέλιξη με την Credit Suisse θα έχει συστημικό αντίκτυπο, όχι μόνο στο χρηματοοικονομικό σύστημα της «Γηραιάς Ηπείρου», αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο και προειδοποίησε ότι αν συμβεί κάτι αρνητικό με την ελβετική τράπεζα, θα είναι μια στιγμή ανάλογη με τη «Lehman Brothers».

Στο μικροσκόπιο των αναλυτών μπαίνουν και τα γνωστά σε εμάς τους Έλληνες CDS, τα οποία εκτοξεύθηκαν από τις 800 στις 1.200 μονάδες βάσης για την Credit Suisse με φόντο τη SVB.

Μνήμες από την περίοδο της ελληνικής κρίσης χρέους ξύπνησε η εκτίναξη του κόστους ασφάλισης έναντι χρεοκοπίας των βραχυπρόθεσμων ομολόγων της Credit Suisse, προκαλώντας ισχυρά ρίγη ανησυχίας στους κόλπους των επενδυτών.

Η τελευταία καταγεγραμμένη τιμή των CDS της ελβετικής τράπεζας διαμορφώθηκε στις 835,9 μονάδες βάσης την Τρίτη, ωστόσο το πρωί της Τετάρτης οι traders είδαν τα μονοετή CDS της Credit Suisse να σκαρφαλώνουν έως και τις 1.200 μονάδες βάσης, σύμφωνα με πηγές του Bloomberg.

 

Tιμή spread άνω των 1.000 μονάδων βάσης σε μονοετή CDS τραπεζών είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο. Οι μεγάλες ελληνικές τράπεζες είχαν φτάσει σε αντίστοιχα επίπεδα κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους και της οικονομικής ύφεσης της χώρας.

Το επίπεδο που καταγράφηκε την Τρίτη είναι περίπου 18 φορές υψηλότερο από το συμβόλαιο της UBS Group και περίπου 9 φορές μεγαλύτερο από το αντίστοιχο της Deutsche Bank.

Επίσης, άλμα έκαναν και τα 5ετή CDS, φτάνοντας στις 766 μονάδες βάσης.
Τα credit default swaps (CDS) βρίσκονται λοιπόν και πάλι στο επίκεντρο των συζητήσεων παγκοσμίως. Προσέξτε τι συμβαίνει με τα ασφάλιστρα κινδύνου, τα οποία συνέτριψαν την ελληνική οικονομία στις αρχές του 2010.

Τα συμβόλαια CDS μπορούν να αγοραστούν από επενδυτές που κατέχουν κάποιο ομόλογο, αλλά μπορούν να αγοραστούν και από επενδυτές που δεν κατέχουν ομόλογα. Όταν ο αγοραστής δεν κατέχει ομόλογο τότε το CDS ονομάζεται «naked» CDS, δηλαδή «γυμνό». Τα «naked» CDS αγοράζονται με μόνο σκοπό τα υπερκέρδη έναντι της χρεοκοπίας. Κάποιοι δηλαδή μέσα από το σύστημα επιδιώκουν τις χρεοκοπίες τραπεζικών ιδρυμάτων.

Πρακτικά δηλαδή, όποιος αγοράζει ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο χωρίς να κατέχει ομόλογο είναι σαν να ασφαλίζεται για να προστατευτεί από μια καταστροφή που δεν τον αφορά και από την οποία αν συμβεί θα κερδίσει. Δηλαδή είναι σαν να αγοράζει ασφαλιστήριο συμβόλαιο για να καλυφθεί από πιθανή καταστροφή που μπορεί να υποστεί το σπίτι του διπλανού του. Με τον τρόπο αυτό έχει κάθε συμφέρον να βάλει φωτιά στο σπίτι του διπλανού του για να εισπράξει την ασφάλεια.

Ο εφιάλτης λοιπόν επιστρέφει και σε Αμερική και σε Ευρώπη ακόμα κι αν με μια πρώτη ματιά δεν φαίνεται άμεση σύνδεση της Silicon Valley Bank με την περίπτωση της Credit Suisse.

Η προειδοποίηση πως οι ΗΠΑ βρίσκονται αντιμέτωπες με βραδυφλεγή τραπεζική κρίση προχώρησε ο Λάρι Φινγκ, ιδρυτής του επενδυτικού κολοσσού της BlackRock των 8,6 τρισ. δολαρίων.

Σε επιστολή του προς επενδυτές και διευθύνοντες συμβούλους ο Λάρι Φινγκ τονίζει πως η πτώχευση της SVB είναι ένα παράδειγμα του «τιμήματος που πληρώνουμε για τις δεκαετίες του εύκολου χρήματος».

Παράλληλα, εκτιμά πως το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν στις ΗΠΑ περισσότερες κατασχέσεις και λουκέτα. Σύμφωνα με όσα μεταδίδει το Bloomberg, το αφεντικό της BlackRock υποστηρίζει πως η επιθετική αύξηση των επιτοκίων από τις κεντρικές τράπεζες ήταν το πρώτο «ντόμινο που έπεσε» ενώ η SVB είναι ένα παράδειγμα του δεύτερου. Μάλιστα, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου ότι και άλλες περιφερειακές τράπεζες και επενδυτές, που η βασική τους στρατηγική εστιάζεται στη μόχλευση, είναι πιθανό να βρεθούν σε αντίστοιχη κατάσταση.

«Δεν είναι σαφές ακόμη εάν ο αντίκτυπος από το εύκολο χρήμα και τις ρυθμιστικές αλλαγές θα προκαλέσουν αλυσιδωτές επιπτώσεις στον περιφερειακό τραπεζικό τομέα, αντίστοιχες με την κρίση του 1980, οδηγώντας σε περισσότερες κατασχέσεις και λουκέτα», υπογράμμισε ο διευθύνων σύμβουλος του μεγαλύτερου fund ομολόγων στον κόσμο.

Μοίρασε το άρθρο!