Το ηθικό του Μητσοτάκη –Του latsion

Το ηθικό του Μητσοτάκη – Του latsion

Ο Θεοδωρικάκος είχε μια πολύ καλά αμειβόμενη και αξιοπρεπή δουλειά. Ο κύριος λόγος όμως, που τον αποσπάσανε από την GPO αλλά και από μέλος του ΚΚΕ, για να τον κάνουν Υπουργό, ήταν για να ανεβάζει το ηθικό του Μητσοτάκη. Δύσκολη δουλειά θα μου πείτε, αλλά γι΄αυτό τον χρυσοπληρώνουν και δεν πήραν κάποιον σαν και μένα. Άλλωστε, τελευταία, το ηθικό του Κούλη έχει πέσει πολύ, με τις αποκαλύψεις των παρακολουθήσεων και όλα όσα γράφει το Μακελειό.

Προχθές, βρισκότανε και οι δυο στο ρουφ γκάρντεν του Ηλέκτρα Παλλάς και βλέπανε μαζί έναν αγώνα τένις. Ξαφνικά, ακούγεται μια φωνή από τους θεατές του αγώνα: «Μητσοτάκη γ@μιέσ@..». Κατεβάζει το κεφάλι ο Μητσοτάκης στεναχωρημένος: «αν με βρίζουν οι θεατές και σε τέτοια τουρνουά, που θέλει 500 ευρώ για να δεις ένα ματς, τότε φαντάσου τι γίνεται στον απλό κόσμο». Τον βλέπει ο Θεοδωρικάκος, καταλαβαίνει ότι έπεσε το ηθικό του και του λέει: «Πρωθυπουργέ, μη ακούς κανένα, εσένα σε θέλει το 98% του ελληνικού πληθυσμού». «Ασ΄τη πλάκα ρε Θεοδωρικάκο» γυρίζει ο Μητσοτάκης. Αυτός όμως επιμένει. Ο Μητσοτάκης δεν πείθεται και ο Θεοδωρικάκος για να τον πείσει του λέει: «για να στο αποδείξω θα κάνω αμέσως τώρα ένα γκάλοπ». Παίρνει τηλέφωνο την GPO και ζητά ένα τηλεφωνικό γκάλοπ 10.000 ατόμων για το ποιος είναι ο δημοφιλέστερος πολιτικός.

Συνεχίζουν την παρακολούθηση του τένις με τον πρωθυπουργό και πριν τελειώσει το παιχνίδι χτυπά το τηλέφωνο. «Θα είναι από την εταιρεία» λέει ο Θεοδωρικάκος, «πρέπει να ολοκλήρωσαν το γκάλοπ». Το σηκώνει και είναι πράγματι από την GPO για τα αποτελέσματα. Ο Μητσοτάκης όλο αγωνία περιμένει. Ο Θεοδωρικάκος ανέκφραστος ακούει. Κάποια στιγμή κλείνει το τηλέφωνο και λέει στον Μητσοτάκη που αδημονούσε: «Κύριε πρωθυπουργέ η δημοσκόπηση ήταν βιαστική και τα 10.000 άτομα που ρωτήσαμε, όλα ανήκουν σε αυτό το μικρό ποσοστό του 2% που είναι εναντίον σας».

Η διάθεση του Μητσοτάκη πέφτει ακόμη περισσότερο και μονολογεί: «Δε μπορεί, τα κάναμε όλα λάθος». Ο Θεοδωρικάκος πάλι προσπαθεί να του ανυψώσει το ηθικό: «Τα λάθη είναι ανθρώπινα, αλλά μη φοβάσαι εμείς έχουμε στρατηγική». «Τί στρατηγική;» απορεί ο Μητσοτάκης. «Τα φορτώνουμε όλα στον Τσίπρα και τον Ανδρουλάκη» του απαντά ο Θεοδωρικάκος.

Η ατμόσφαιρα έχει βαρύνει και ο Θεοδωρικάκος προσπαθεί να αποφορτίσει το κλίμα τραγουδώντας:

«Έχω ένα πραματάκι, είναι μια σταλιά μικράκι.

Σου το δείχνω και γελάς, σου το βάζω και πονάς.

Σου το βγάζω και έχει χύσει, αλλά σ΄έχει ωφελήσει».

Τι είναι;

Τον κοιτάζει αγριεμένος ο Μητσοτάκης. Τον προλαβαίνει ο Θεοδωρικάκος: «Μη συγχύζεσαι. Είναι η νέα πατέντα για προώθηση της ένεσης Covid στα παιδιά!».

Κάθονται σιωπηλοί αρκετή ώρα. Κάποια στιγμή σηκώνεται ο Θεοδωρικάκος και λέει: «Πάμε». «Πού; απορεί ο Κυριάκος. «Σε μια ταβέρνα να τα πιούμε». Ακολουθεί βαριεστημένα ο Μητσοτάκης. Βγαίνουν στην πλατεία Αριστοτέλους και προχωράνε για το Καπάνι. Μπαίνουν σε ένα ταβερνάκι, βλέπουν έναν, που έχει ανέβει σ’ ένα τραπέζι κρατώντας μισογεμάτο ποτήρι και αγορεύει: «Αυτός ο μαλάκας, πάει κατά διαόλου. Κυνηγητά, παρακολουθήσεις, φτώχεια, ανεργία… Δεν πάει άλλο. Κάτι πρέπει να γίνει, γιατί αλλιώς τη βάψαμε. Να ξεσηκωθεί ο λαός και να τους κρεμάσει. Ειδικά αυτός θέλει κρέμασμα. Ναι. Κρέμασμα…». Ξαφνικά βλέπει μπροστά του τον Μητσοτάκη, ενώ ο Θεοδωρικάκος τον κοιτάζει αυστηρά. Ο μεθυσμένος προσπαθεί να τα μπαλώσει: «Παρεξήγηση, παιδιά. Παρεξήγηση. Εγώ μιλάω για τον Πούτιν». Πετάγεται ο Θεοδωρικάκος και του λέει: « Ασ’ τα αυτά. Ξέρουμε όλοι πολύ καλά, ποιος θέλει κρέμασμα και ας κάνουμε τον χαζό».

Φεύγουν απ΄το Καπάνι και βαδίζουν προς την Καμάρα. Ο Θεοδωρικάκος είναι ανήσυχος γιατί έχουμε και τα καθημερινά επεισόδια στα Πανεπιστήμια που είναι κοντά, οπότε στρίβουν προς την πλατεία Ναβαρίνου. Πλησιάζει τον Μητσοτάκη ένας νεαρός που μοιάζει για αναρχικός. «Μην ακούς κανένα αρχηγέ, εσύ προχώρα το χτίσιμο στο Βιολογικό». Σπάει ένα χαμόγελο αισιοδοξίας ο Μητσοτάκης: «Καλά, τότε γιατί διαμαρτύρεστε και φωνάζετε;». «Έτσι, για τα μάτια του κόσμου. Εδώ και 20 χρόνια παγώναμε στο παράπηγμα που λεγόταν Στέκι Βιολογικού. Τώρα με θέρμανση και κλιματιστικά θα είμαστε σούπερ».

Φύγανε, με τον Θεοδωρικάκο να απορεί αν τα πράγματα ηρέμησαν ή άρχισε ο κόσμος και να τους «δουλεύει». Ο άλλος στον κόσμο του.

Μοίρασε το άρθρο!