Ζούμε πάνω σε έναν από τους πλανήτες που γυρίζουν γύρω από ένα από τα τρισεκατομμύρια αστέρια του γαλαξία μας. Ο ίδιος ο πλανήτης μας ανήκει σε ένα από τα cluster του σύμπαντος. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 2 τρισεκατομμύρια γαλαξίες στο σύμπαν.
Η καρδιά μας όμως δεν είναι αρκετά μεγάλη για να χωρέσει τέτοια ομορφιά.
Ούτε το μυαλό μας τόσο σπουδαίο για να σκεφτεί τόσο μεγάλους αριθμούς.
Αλλά για εμάς η Γη είναι διαφορετική
Αν μπορούσαμε να δούμε τη γη μας από τα όρια του ηλιακού μας συστήματος, τότε όλα θα φάνταζαν αλλιώς. Ο πλανήτης μας θα φαινόταν τόσο μικρός και τόσο ασήμαντος από αυτό το απόμακρο σημείο.
Αυτή η μικρή τελεία αποτελεί το δικό μας σπίτι. Επάνω της βρίσκεται οποιοσδήποτε γνωρίζουμε. Οποιοδήποτε ακούσαμε και οποιοσδήποτε που έζησε στη μακρά ιστορία του ανθρώπινου είδους. Του είδους που έμελλε να γεννήσει επιστήμονες, καλλιτέχνες και φιλοσόφους.
Τα πάντα λοιπόν έζησαν εδώ, χιλιάδες θρησκείες και αρχές, όλες πεπεισμένες για την ορθότητα τους. Κάθε βασιλιάς και χωρικός, κάθε γενναίος και δειλός. Κάθε μητέρα και πατέρας, ηθικός κι διεφθαρμένος πολιτικός. Κάθε άγιος και αμαρτωλός στην ιστορία του ανθρώπου έζησε εδώ. Πάνω σε αυτό το μικροσκοπικό πλανήτη που κρέμεται από ένα άστρο.
Η Γη είναι μια πολύ μικρή σκηνή μέσα σε ένα θέατρο κοσμικών διαστάσεων. Πρωταγωνίστρια σε μια παράσταση διάρκειας τρισεκατομμυρίων εκατομμυρίων ετών.
Σκεφθείτε…
Σκεφτείτε το αίμα που χύθηκε από όλους τους στρατηγούς και αυτοκράτορες που με δόξα κατόρθωσαν θριαμβευτικά να γίνουν ηγέτες ενός μικρού τμήματος της κουκκίδας μας.
Σκεφτείτε την αγριότητα που έδειξαν οι κάτοικοι μιας γωνιάς αυτής της κουκκίδας προς τους ελάχιστα διαφορετικούς κατοίκους μιας άλλης γωνιάς.
Πόσο συχνές είναι οι παρεξηγήσεις μας και πόσο πρόθυμοι είμαστε να αλληλοσκοτωθούμε για ένα κομμάτι γης.
Πόσο μεγάλο είναι το μίσος μας κι η ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας.
Νιώθουμε ότι είμαστε στο κέντρο του σύμπαντος, έχοντας την αίσθηση ότι κατέχουμε προνομιούχα θέση σε αυτό. Όλα αυτά όμως αμφισβητούνται από αυτό το χλωμό μπλε κόκκο άμμου.
Το μόνο σπίτι που γνωρίσαμε ποτέ
Ο πλανήτης μας είναι ένα μοναχικό στίγμα που ταξιδεύει μέσα στο τεράστιο κοσμικό σκοτάδι. Δε φαίνεται ότι υπάρχει καμία βοήθεια που μπορεί να έρθει απέξω για να μας σώσει από τους εαυτούς μας. Η Γη είναι μέχρι τώρα ο μόνος πλανήτης που ξέρουμε με σιγουριά ότι μπορεί να φιλοξενήσει ζωή και δεν υπάρχει μέρος που θα μπορούσαμε να μεταναστεύσουμε άμεσα. Κι όμως, νομίζουμε ότι ένα κομμάτι αυτής της κουκκίδας ανήκει μόνο σε εμάς.
Η αστρονομία είναι μια επιστήμη που μας διδάσκει την ταπεινότητα. Δεν υπάρχει καλύτερη επίδειξη της ανθρώπινης παραφροσύνης και αλαζονείας από μια μακρινή εικόνα του πλανήτη μας. Υπογραμμίζει την ευθύνη που έχουμε να προστατεύουμε και να αγαπάμε ο ένας τον άλλο και να διατηρήσουμε υγιή αυτή τη μπλε κουκκίδα, το μόνο σπίτι που γνωρίσαμε ποτέ.
το κείμενο αποτελεί έμπνευση από διάλεξη του Carl Sagan σχετικα με την αποστολή Voyager 1 που φωτογράφησε τη γη από τα πέρατα του ηλιακού μας συστήματος.
Γράφει ο Αντώνης Καρατζής
Φωτογραφίες PIRO
