Το «Body Parts» είναι ένα ντοκιμαντέρ που πραγματεύεται την εκμετάλλευση του γυναικείου σώματος από το Hollywood και γενικά τον κινηματογραφικό χώρο. Η εκμετάλλευση αυτή παρουσιάζει την γυναίκα ως αντικείμενο και δημιουργεί μία συγκεκριμένη εικόνα για την σεξουαλική πράξη στους θεατές διαμορφώνοντας συνειδήσεις.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΜΠΟΥΛΗΣ
Μετά το κίνημα MeToo και τις κατηγορίες εναντίον ισχυρών προσώπων του χώρου όπως ο Harvey Weinstein η συζήτηση γύρω από τον μισογυνισμό που επικρατεί στην κινηματογραφική βιομηχανία και την θέση της γυναίκας μέσα σε αυτήν έχει γιγαντωθεί με αποτέλεσμα όλο και περισσότερες γυναίκες να μιλούν για παρενοχλήσεις που έχουν δεχτεί από παραγωγούς και σκηνοθέτες αλλά και το πως βιώνουν την ανισότητα.
Μέσα σε αυτές τις ιστορίες περιλαμβάνονται και αφηγήσεις για σκηνοθέτες που έφερναν σε δύσκολη θέση πρωταγωνίστριες κατα την διάρκεια ερωτικών σκηνών και της πίεζαν να κάνουν πράγματα που δεν ήθελαν.
Η σκηνοθέτης Kristy Guevara-Flanagan στο ντοκιμαντέρ της «Body Parts» παίρνει συνεντεύξεις και από ηθοποιούς όπως τη Rose McGowan και τη Jane Foster, body doubles (άτομα που τα σώματα τους αντικαθιστούν τις πρωταγωνίστριες στις ερωτικές σκηνές) αλλά και μέλη του τεχνικού τμήματος μίας κινηματογραφικής δουλειάς που μιλούν για το πως το γυναικείο σώμα γίνεται αντικείμενο μέσα από τις ταινίες.
Στη δική της μαρτυρία η Jane Fonda αναφέρει ότι πολλές φορές στην αρχή της καριέρα της πιέστηκε για να εμφανιστεί γυμνή σε ταινίες με την απειλή ότι αν δεν δεχόταν να τις κάνει αυτό θα περιόριζε την καριέρα της.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα που δίνει είναι η εναρκτήρια σκηνή από την ταινία «Barbarella» για την οποία είχε συμφωνήσει να την κάνει με την προϋπόθεση ότι οι τίτλοι θα καλύπτουν τα γυμνά μέρη του σώματος της, για το οποίο την διαβεβαίωσε ο σκηνοθέτης και τότε άντρας της Roger Vadim. Η ίδια δήλωσε απογοητευμένη με το τελικό αποτέλεσμα.
Άλλες ηθοποιοί μοιράζονται παρόμοιες ιστορίες εξαναγκασμού. Πολλές συζητούν ιστορίες όπου το να κάνουν μία ερωτική σκηνή τους προκάλεσε ψυχολογικά προβλήματα ενώ άλλες ότι ένιωσαν να εξευτελίζονται από τον τρόπο που αυτές γυρίζονταν.
Άκρως ενδιαφέρουσα είναι και η συνέντευξη με την body double Shelley Michelle, η οποία περιγράφει πως στις audition εξετάζονται μεμονωμένα μέρη του σώματός και αξιολογούνται με κλινική ακρίβεια και αν επιλεγούν να είναι σε μια ταινία, υπάρχει μία μόνο μικρή πιθανότητα να μπουν οι συγκεκριμένοι ηθοποιοί στα credits.
Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι οι γυναίκες που κάνουν αυτό το επάγγελμα όχι μόνο δεν περιλαμβάνονται στα credits για την υποκριτική τους δουλειά, αλλά αναμφισβήτητα αντιμετωπίζουν πιο επιθετική συμπεριφορά στις δουλειές τους από ό,τι οι ηθοποιοί. Αυτές οι γυναίκες επιλέγονται αποκλειστικά με βάση το αν το σώμα τους ταιριάζει με τα γούστα των κινηματογραφιστών. Δεν έχει καν σημασία πώς μοιάζουν τα πρόσωπά τους. Τέλος, καταλήγει ότι η βιομηχανία τους αντιμετωπίζει πλήρως σαν αντικείμενα.
Επιπλέον, στις συνεντεύξεις συμμετέχει και ο επαγγελματίας στα οπτικά εφέ Sevan Najarian όπου μιλά για τους τρόπους με τους οποίους οι κινηματογραφικές παραγωγές κυριολεκτικά προβάλλουν το γυναικείο σώμα στα πιο ελκυστικά μέρη του. Επίσης, μιλά για το ότι υπάρχει θέση εργασίας όπου ειδικότητα της είναι να αλλάζει ψηφιακά τις γυναίκες ώστε να φαίνονται νεότερες και πιο αδύνατες και αναφέρει χαρακτηριστικά ότι τέτοιες αλλαγές έχουν γίνει τόσο επικρατούσες στον χώρο που οι ηθοποιοί τις υποστηρίζουν.
«Έπαθα νευρικό κλονισμό στα γυρίσματα των ερωτικών σκηνών και αναγκάστηκα να πάρω ηρεμιστικό»
Πολλές ηθοποιοί κατά καιρούς έχουν μιλήσει για το πόσο άβολα έχουν αισθανθεί κατά την διάρκεια ερωτικών σκηνών ή σκηνών που έπρεπε να είναι γυμνές με πολλές από αυτές να τις χαρακτηρίζουν ντροπιαστικές, ταπεινωτικές, ενώ αρκετές δηλώνουν ότι πιέστηκαν να γυρίσουν αχρείαστες γυμνές σκηνές.
Μερικά παραδείγματα:
Η Nicole Kidman μίλησε για τις σκηνές στην σειρά «Big Little Lies» όπου και ανέφερε ότι «Ένιωθα πολύ εκτεθειμένη και ευάλωτη και βαθιά ταπεινωμένη κατά καιρούς. Θυμάμαι ότι ήμουν ξαπλωμένη στο πάτωμα στο μπάνιο… και δεν σηκωνόμουν ανάμεσα στα γυρίσματα των σκηνών…ήμουν απλώς ξαπλωμένη εκεί και έκλαιγα».
Η Jennifer Lawrence είχε πει για την ερωτική σκηνή στην ταινία «Passengers» πως έπινε πολύ αλκοόλ για να καταφέρει να την γυρίσει.
Η Léa Seydoux είπε για την ταινία «Η Ζωή της Αντέλ» ότι η σεξουαλική σκηνή στην ταινία χρειάστηκε 10 ημέρες για να γυριστεί και χαρακτήρισε τα γυρίσματα «ταπεινωτικά», ενώ κατηγόρησε τον σκηνοθέτη Abdellatif Kechiche ότι δεν έκανε τις ηθοποιούς να αισθανθούν άνετα.
Η Sharon Stone για την γνωστή σκηνή στην ταινία «Βασικό Ένστικτο» είχε δηλώσει ότι δεν ήξερε τι ακριβώς θα φαινόταν στην σκηνή της ανάκρισης, ενώ τονίζει ότι παραπλανήθηκε για να δείξει περισσότερα από όσα αισθανόταν άνετα να δείξει. Συγκεκριμένα, ανέφερε πως ο σκηνοθέτης Paul Verhoven της είχε πει να βγάλει το εσώρουχο της και την διαβεβαίωσε ότι δεν θα φαίνονται σημεία τα οποία δεν θέλει στην σκηνή. Στην συνέχεια, της έδειξε σε οθόνη χαμηλής ανάλυσης ότι δεν φαίνεται τίποτα με την ίδια να αντιλαμβάνεται ότι εξαπατήθηκε στην κινηματογραφική αίθουσα.
Η Emilia Clarke πρωταγωνίστρια στο «Game of Thrones» ανέφερε ότι έκανε πολλές σκηνές γυμνή τις οποίες επειδή ήταν νεαρή ηθοποιός δεντόλμησε να αμφισβητήσει αν πρέπει να υπάρχουν μέσα στο σενάριο ή όχι.
Επιπλέον, η Shalma Hayek φαίνεται έχει δηλώσει πως ο Harvey Weinstein φέρεται να της είπε ότι επρόκειτο να διακόψει την παραγωγή της ταινίας «Frida» επειδή το μόνο πράγμα που τον ένοιαζε ήταν ο σεξουαλικός χαρακτήρας της ταινίας και αυτός δεν υπήρχε.
Στη συνέχεια, είπε ότι θα την άφηνε να τελειώσει την ταινία αν δεχόταν να κάνει μια σκηνή σεξ με μια άλλη γυναίκα και αν έκανε σκηνή εντελώς γυμνή στην κάμερα. Η ηθοποιός δήλωσε ότι συμφώνησε να κάνει τη σκηνή του σεξ και έπαθε νευρικό κλονισμό στα γυρίσματα και αναγκάστηκε να πάρει ηρεμιστικό για να περάσει τη σκηνή.
«Δεν ήταν επειδή θα ήμουν γυμνή με άλλη γυναίκα», δήλωσε «Ήταν επειδή θα ήμουν γυμνή μαζί της για τον Χάρβεϊ Γουάινστιν».
Αυτά είναι μόνο μερικά ενδεικτικά παραδείγματα απ’ όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας και δείχνουν τόσο την εκμετάλλευση του γυναικείου σώματος, την παρουσίαση του σαν αντικείμενο, αλλά και την πίεση που βιώνουν γυναίκες ηθοποιοί για να γυρίσουν αυτές τις σκηνές. Το Body Parts εμβαθύνει σε αυτές τις «τακτικές» του Hollywood και στο διαχρονικό πρόβλημα του μισογυνισμού που υπάρχει στην βιομηχανία.
Το τελικό συμπέρασμα της δημιουργού Kristy Guevara-Flanagan είναι ότι ο μισογυνισμός και η χρόνια εκμετάλλευση του γυναικείου σώματος από το Hollywood και γενικά την κινηματογραφική βιομηχανία μπορεί να ξεπεραστεί μόνο με την πρόσληψη περισσότερων γυναικών σε βασικές θέσεις εργασίας μέσα στον χώρο, η οποία θα αρχίσει σιγά σιγά να περιορίζει την «ανδρική οπτική» πάνω στο γυναικείο σώμα.
Το «Body Parts» κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Tribeca 2022.
