Αν η Πισπιρίγκου είναι ένοχη θα πρέπει να διαχειριστούμε το γεγονός ότι μια μάνα σκότωσε το παιδί ή τα παιδιά της.
Προφανώς η δίκη Πισπιρίγκου είναι η δίκη του αιώνα. Και από την αρχή αυτής της ιστορίας έχουμε πει πως όποια και αν είναι η κατάληξη, η κοινωνία θα μαζεύει τα κομμάτια της. Αν η Πισπιρίγκου είναι ένοχη θα πρέπει να διαχειριστούμε το γεγονός ότι μια μάνα σκότωσε το παιδί ή τα παιδιά της. Αν είναι αθώα η διαχείριση θα έχει να κάνει με το ότι κατηγορήσαμε μια μάνα για την δολοφονία του παιδιού ή των παιδιών της. Μονά ζυγά δηλαδή χαμένοι… Όσο ωστόσο εξελισσεται η δίκη, τόσο γίνεται προσπάθεια να πληγεί η αξιοπιστία σχεδόν όλων των γιατρών που ασχολήθηκαν με τα άτυχα, αυτά παιδιά!
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΣΥΡΙΓΟΣ
Με δεδομένο δε πως εκδόθηκε παραπεμπτικό βούλευμα για την Πισπιρίγκου προκειμένου να δικαστεί, μετά την Τζωρτζίνα, για τους θανάτους και της Μαλένας και της Ίριδας, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως η ιατρική κοινότητα της χώρας θα ακούσει ακόμη πολλά από την υπεράσπιση της κατηγορουμένης. Αν δεν τα έχει ακούσει ήδη όλα… Για κάποιους βέβαια ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, οπότε είναι βέβαιο ότι θα δούμε και θα ακούσουμε ακόμα πολλά. Ο Θεός να δώσει… Τώρα αν το αποτέλεσμα όλων αυτών στη μετά δίκη εποχή είναι να πηγαίνεις το παιδί σου στο γιατρό και να σου έχουν φυτέψει την ιδέα ότι μπορεί να το σκοτώσει αντί να το σώσει, επειδή είναι από «κωμικός» μέχρι έμπορος οργάνων, μικρή σημασία έχει. Είπαμε, για κάποιους ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ανεξαρτήτως συνεπειών.
Σε κάθε περίπτωση, επειδή όπως είπαμε η κοινωνία είναι ήδη χαμένη, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της δίκης του αιώνα, καλό θα είναι όσοι έχουν συναίσθηση του τι συμβαίνει να κρατήσουν την ψυχραιμία τους και να αποφύγουν τις κορώνες. Όποιοι μπορούν και νιώθουν έστω και στο ελάχιστο υπεύθυνοι για το «αύριο» αυτής της χώρας, της κοινωνίας, το δικό σου και το δικό μου… Όλων όσοι συνεχίζουν να διαθέτουν κοινή λογική. Ή έστω λογική…
