Ο άνθρωπος μέσα στον πόλεμο μετατρέπεται σε θηρίο ανήμερο έτοιμο να κατασπαράξει αρκεί να κυριαρχήσει

Ο άνθρωπος βρίσκεται εγκλωβισμένος μέσα σε Πολέμους,και οι επιλογές του είναι ελάχιστες: αντιδράει ή σιωπά.Και πόλεμος με διαφορετικές όψεις είναι πάντα μπροστά του. Τον ζούμε,έστω και ακήρυχτο, και στην Ελλάδα και στον Κόσμο ολόκληρο. Και αλλού είναι «ψυχρός», αλλού «θερμός», αλλού οικονομικός και αλλού κατασταλτικός. Ο Θουκυδίδης βαθύς ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής,μιλούσε για την επίδραση της βίας και του πολέμου, πάνω στα ήθη της κοινωνίας και των ανθρώπων,με αποτέλεσμα να οδηγεί τους ανθρώπους στην έπαρση,και ο καθένας να  υπερτιμά αλόγιστα τις δυνάμεις του. Αξίζει να παραθέσουμε ορισμένα αποσπάσματα που καταδεικνύουν αυτή τη φοβερή ανατροπή της ανθρώπινης υπόστασης: Για να δικαιολογούν τις πράξεις τους, άλλαξαν ακόμα και τη σημασία των λέξεων. Η παράλογη τόλμη θεωρήθηκε ανδρεία και αφοσίωση στο κόμμα, η προσωπική διστακτικότητα θεωρήθηκε δειλία που κρύβεται πίσω από εύλογες προφάσεις και η σωφροσύνη πρόσχημα ανανδρίας και η συνετή αντιμετώπιση κάθε πράγματος νωθρότητα για το κάθε τι, ενώ το να κάνει κανείς σχέδια εναντίον του εχθρού παίρνοντας τα μέτρα του το θεωρούσαν εύλογη πρόφαση για υπεκφυγή…  

Την ίδια άποψη εκφράζει και ο Λίνκολν:Η ειλικρίνεια αμφισβητείται και τα κίνητρα δέχονται επίθεση: όταν έρχεται στ’ αλήθεια ο πόλεμος, το αίμα ζεσταίνεται και το αίμα χύνεται. Η σκέψη αναγκάζεται να πέσει σε σύγχυση. Η απάτη γεννοβολάει και προοδεύει. Η εμπιστοσύνη πεθαίνει και καθολική καχυποψία βασιλεύει. Ο κάθε άνθρωπος αισθάνεται την παρόρμηση να σκοτώσει το γείτονά του, μήπως σκοτωθεί πριν απ’ αυτόν. Εκδίκηση και αντεκδίκηση ακολουθούν. Και όλα αυτά, όπως είπαμε προηγουμένως, μπορούν να συμβούν ανάμεσα σε τίμιους ανθρώπους• αλλ’ αυτά δεν είναι όλα. Κάθε βρωμερό πουλί βγαίνει απ’ τη φωλιά του και κάθε σιχαμερό ερπετό σηκώνει κεφάλι. Κι αυτά προσθέτουν το έγκλημα στη σύγχυση…

Μοίρασε το άρθρο!