25/07/2016
Σαν να μην τους έφτανε αυτό, μεσάνυχτα ήρθαν και ξανάψαξαν το σπίτι. Μπροστά στο παράθυρο στεκόταν ένας φρουρός κουρασμένος με ένα όπλο μεγαλύτερο από το μπόι του. Θυμάμαι, ένας ψηλός απαίσιος αξιωματικός μπήκε στη βιβλιοθήκη του πατέρα μου και δείχνοντας στη μάνα μου τα βιβλία που είχε γράψει ο πατέρας μου τη ρώτησε: «Τι γυρεύουν αυτού του ανθρώπου τα βιβλία στο σπίτι σας;». Θυμάμαι η μάνα μου με φωνή παγωμένη του είπε ότι το σπίτι ανήκει σ’ αυτόν που έχει γράψει τα βιβλία.
Μετά ζήσαμε κι άλλα χτυπήματα και απόπειρες, αλλά εγώ δεν έχω ξαναζήσει τόσο ανόητο και αιματηρό χτύπημα όπως αυτό της περασμένης εβδομάδας. Το πραξικόπημα άρχισε ένα καλοκαιρινό ζεστό βράδυ στο πιο τουριστικό θέρετρο του Βοσπόρου. Το μετέπειτα θύμιζε ιταλική παρωδία. Ο στρατός είχε καταλάβει τη μία είσοδο της γέφυρας του Βοσπόρου και είχε αφήσει ελεύθερη την άλλη. Στη μία είσοδο συνωστίζονταν τα αυτοκίνητα. Στην είσοδο του αεροδρομίου ήταν στημένο ένα αυτοκίνητο με 10-15 άτομα.
Ολα αυτά τα παρακολου-θούσαμε από την τηλεόραση. Στη συνέχεια, ο πρωθυπουργός συνδέθηκε με κινητό τηλέφωνο και είπε ότι ο ξεσηκωμός οφειλόταν σε στρατιωτικούς ταγμένους σε θρησκευτική κοινότητα και όχι στον στρατιωτικό μηχανισμό. Υστερα από το FaceTime συνδέθηκε με δημοσιογράφους της τηλεόρασης και κάλεσε τον κόσμο να βγει στους δρόμους. Ο κόσμος βγήκε στους δρόμους και αφόπλισε τους πραξικοπηματίες.Αυτά είδαμε εμείς. Αυτά που δεν είδαμε ήταν τα χειρότερα και τα πιο αιματοβαμμένα. Στη σύγχρονη ιστορία μας, για πρώτη φορά ένα φανταράκι χτύπησε ένα άλλο, ένας ανθυπολοχαγός χτύπησε στο μέτωπο έναν στρατηγό, κι οι στρατιώτες του στρατηγού σκότωσαν τον ανθυπολοχαγό.
Η αστυνομία πάλεψε με βαριά όπλα τους πραξικοπηματίες.Οι πραξικοπηματίες άνοιξαν πυρ στον άμαχο πληθυσμό. Πάνω από 200 οι άνθρωποι που πέθαναν. Οι πραξικοπηματίες με αεροπλάνα χτύπησαν τη Βουλή. Τα αεροπλάνα πετούσαν πολύ χαμηλά.Σε 2-3 ώρες καταλάβαμε ότι το πραξικόπημα απέτυχε.Το τελευταίο κομμάτι του πραξικοπήματος έμοιαζε με αυτοκτονικές κινήσεις βομβιστών που μισούσαν τους πάντες. Σε αυτό το πραξικόπημα υπήρχαν πλευρές διαφορετικές των προηγουμένων, αλλά ίσως η μεγαλύτερη διαφορά οφείλεται σε αυτούς που πήγαν να το πραγματοποιήσουν.
Μέχρι τώρα τα λαϊκά πραξικοπήματα γίνονταν ενάντια στις συντηρητικές κυβερνήσεις. Σ’ αυτό, για πρώτη φορά, βλέπουμε μια ομάδα συντηρητικών θρησκευόμενων στρατιωτικών να στοχεύει σε μια συντηρητική κυβέρνηση. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Αυτό το πραξικόπημα υποστηρίχτηκε και από διαφορετικής άποψης αξιωματικούς. Ετσι, μια θρησκευόμενη ομάδα στρατιωτικών συγκρούστηκε σφοδρά με μια βαθιά θρησκευόμενη κυβέρνηση.
Αν πετύχαινε το πραξικόπημα, νομίζω ότι δεν θα αποφεύγαμε τον εμφύλιο. Δεν θα μπορούσαν οι πραξικοπηματίες να επιβληθούν σε όλη τη χώρα. Αυτή η απόπειρα οδήγησε την Τουρκία σε πολιτικό χάος και την άφησε σε ένα σταυροδρόμι. Η τουρκική πολιτική ηγεσία θα επωφεληθεί από τη λαϊκή οργή που δημιούργησε το χτύπημα για να προωθήσει ένα καταπιεστικό σύστημα, ή αυτό θα δείξει στους Τούρκους πολιτικούς ότι η δημοκρατία είναι η μόνη λύση;Πολύ σύντομα θα μάθουμε την καθαρή απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα. Ο Τύπος διώκεται, οι εφημερίδες κλείνουν, πολλοί κατάλογοι κυκλοφορούν γι’ αυτές που θα κλείσουν. Αλλά και με κάποια αισιόδοξη ματιά βλέπουμε μερικά μηνύματα ελπίδας στον ορίζοντα. Τα 4 κόμματα στη Βουλή, που σε τίποτα δεν μπόρεσαν μέχρι τώρα να συμφωνήσουν, σύσσωμα καταδίκασαν το πραξικόπημα παίρνοντας καθαρή θέση.
Ο κόσμος με θάρρος αντιστάθηκε στα τανκς. Αυτές είναι φοβερές εμπειρίες αν κατανοηθεί η αξία τους. Ελπίζω το κόμμα της εξουσίας να είδε ότι το να κάνεις υποχωρήσεις από τη δημοκρατία βάζει σε κίνδυνο τη ζωή όλων και το μέλλον της χώρας. Οπως λέει και ο Κούντερα, αν η αισιοδοξία είναι το όπιο των ηλιθίων, αυτές τις μαύρες μέρες, κινδυνεύοντας να θεωρηθώ ηλίθιος, και αν πίνω αυτό το όπιο για λίγη ελπίδα, αυτό μπορεί να είναι το τελευταίο μου άρθρο σε μια εφημερίδα φιλικής χώρας. Αν πάλι, έστω και με μικρή πιθανότητα, αυτή η αισιοδοξία δικαιωθεί, τότε με τον φίλο μου τον Θάνο στην υπέροχη ταβέρνα με θέα τον Ολυμπο θα κουβεντιάσουμε για βιβλία και θα πιούμε το ουζάκι μας.
Μαχητικό πνεύμα
Ο Αχμέτ Αλτάν θεωρείται από τους πιο δημοφιλείς πεζογράφους της Τουρκίας και από τους δημοσιογράφους που τιμούν το λειτούργημά τους. Γνωστός για το μαχητικό του πνεύμα, κάτι που έχει πληρώσει ακριβά με φυλακίσεις, ο σπουδαίος συγγραφέας γεννήθηκε το 1950. Τα βιβλία του εκτός από τα ρεκόρ πωλήσεων «σπάνε» και πολλά ταμπού στην Τουρκία. Το 1995 απολύθηκε από τη τουρκική εφημερίδα «Μιλιέτ» για το άρθρο του «Atakurd», στο οποίο υπερασπιζόταν τα βασικά δικαιώματα του κουρδικού λαού. Διετέλεσε έως το 2012 αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Ταράφ», ενός εναλλακτικού, αντιμιλιταριστικού καθημερινού φύλλου, του οποίου ήταν συνιδρυτής. Σήμερα ζει και εργάζεται στην Κωνσταντινούπολη.
Από την επικοινωνία του ΕΘΝΟΥΣ με τον συγγραφέα με την βοήθεια των εκδόσεων Ψυχογιός.
Διαβάστε επίσης στο RealOraiokastro
Τουρκία: Η μεγάλη διαδήλωση στην πλατεία Ταξίμ στο κάλεσμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης [ΕΙΚΟΝΕΣ]
