Η τηλεοπτική κατρακύλα και ο διασυρμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας δεν έχουν σταματημό. Τηλεσκουπίδια με τους έγκλειστους, οι οποίοι ζουν κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της κάμερας ή τα λεγόμενα σόου ανάδειξης ταλέντων, όλα τα πρωινο-μεσημεριάδικα κουτσομπολιού και αποχαύνωσης, «οικογενειακές υποθέσεις», με τα προβλήματα μεταξύ γονιών και παιδιών, να βγαίνουν στο σφυρί της τηλεθέασης.
Η προβολή τέτοιων υποπροϊόντων, όπως και η εξαφάνιση από την τηλεοπτική οθόνη οποιασδήποτε πολιτιστικής εκπομπής που θα προάγει το πνεύμα, δεν είναι καθόλου τυχαία. Είναι καθαρή συνειδητή επιλογή, που έρχεται να προστεθεί στην πολύχρονη προετοιμασία που έχει γίνει με τις διάφορες τηλεοπτικές σαβούρες και τα δήθεν ψυχαγωγικά προγράμματα και εντάσσεται στη «διαπαιδαγώγηση» της κοινωνίας ότι όλοι μπορούν να γίνουν αντικείμενα παρακολούθησης.
Τα κανάλια σέρνουν το χορό της αθλιότητας, για τα οποία το κυνήγι του κέρδους, χωρίς όρους και αρχές, είναι υπέρτατη αρχή, πάνω από την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Παράλληλα, συνειδητή είναι και η επιλογή να καλλιεργούν την πνευματική πενία, τον εθισμό σε ό,τι πιο σκάρτο, στο διασυρμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, στην αποχαύνωση, στην εμπορευματοποίηση συνειδήσεων και εγκαθίδρυσης «βάρβαρου» πολιτισμού. Το σχέδιο είναι ξεκάθαρο: Εγκλωβισμός, πλήρης αποβλάκωση, ώστε ο πολίτης να μη σκέφτεται, να μην ασχολείται με τα καθημερινά σοβαρά προβλήματα, να μην ψάχνει, να μην αντιδρά, να μη διεκδικεί λύσεις στα αδιέξοδα που δημιουργούνται. Και οι λύσεις βρίσκονται στην καθημερινή πάλη, στη δραστηριοποίηση στους χώρους δουλειάς και μόρφωσης, στις γειτονιές, μακριά από την «ελπίδα» που προσφέρουν τέτοιου τύπου τηλεθεάματα.
