Ένα τοπίο ονειρικό: με υπόβαθρο το καφετί και το πράσινο της μεσσηνιακής φύσης, η υποβλητική καστροπολιτεία της Μεθώνης βρίσκεται κυριολεκτικά στην αγκαλιά της θάλασσας.
Η ιστορία του
Το κάστρο είναι κτισμένο στην χερσόνησο του Αγίου Νικολάου, έχει ελλειψοειδής σχήμα, με μήκος 700 μέτρα. Τα τείχη διέθεταν πύργους ενώ η πύλη της ξηράς είχε και επιπρόσθετα οχυρωματικά έργα για μεγαλύτερη προστασία. Βρέχεται από τρεις πλευρές με θάλασσα και υπάρχει και το μικρό φρούριο Μπρούτζι που ενώνεται με αυτό με τεχνητή πέτρινη γέφυρα. Από την πλευρά της ξηράς είχε τάφρο, χωρίς νερό, και γέφυρα, 14τοξη, για την πρόσβαση στην πύλη. Διέθετε και ακρόπολη σε μικρό ύψωμα μέσα στο κάστρο, τειχισμένη με διπλό τείχος, άλλες σημαντικές πύλες του κάστρου ήταν αυτή του Αγίου Μάρκου στο λιμάνι.
Το 1499 έγιναν από τους Ενετούς νέα οχυρωματικά έργα περιτειχίζοντας τον οικισμό της Μεθώνης. Την περίοδο αυτή πολιόρκησε το κάστρο ο Βαγιαζήτ, που χαρακτηριζόταν απόρθητο, αλλά από ένα λάθος της φρουράς οι Οθωμανοί μπήκαν στο κάστρο και το κατέλαβαν. Το 1770 κατά τα Ορλωφικά πολιορκήθηκε το κάστρο από τους Ρώσους χωρίς επιτυχία. Το 1821 οι επαναστατημένοι Έλληνες προσπάθησαν να το καταλάβουν πολλές φορές μέχρι το 1828 που η Οθωμανική φρουρά του το παράδωσε στον Μαιζών κατά την Εκστρατεία του Μωριά των γαλλικών στρατευμάτων που εκδίωξαν του Τούρκους σε εφαρμογή της Συνθήκης του Λονδίνου που προέβλεπε τη δημιουργία Ελληνικού κράτους.
