23/08/2016
Ο Ανδρέας Μπάρκουλης έφυγε έπειτα από μακρά νοσηλεία αντιμετωπίζοντας τα τελευταία χρόνια σοβαρά προβλήματα υγείας με εισαγωγές σε νοσοκομεία. Χθες το βράδυ η υγεία του επιδεινώθηκε ενώ πριν λίγες μέρες είχε βγει από την Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπου παρέμενε εξαιτίας της σοβαρής λοίμωξης του αναπνευστικού και της καρδιακής ανεπάρκειας που τον ταλαιπωρούσε.
Γεννημένος στον Πειραιά στις 4 Αυγούστου του 1936, ο Ανδρέας Μπάρκουλης σπούδασε υποκριτική στη σχολή του Κώστα Μιχαηλίδη κι απέκτησε άδεια άσκησης επαγγέλματος ηθοποιού ως εξαιρετικό ταλέντο, το 1956.
Πρώτη επαγγελματική εμφάνιση, την ίδια χρονιά, ήταν στο έργο του Ζ.Ανούιγ, «Κορυδαλλός» στο θέατρο «Κοτοπούλη-Ρεξ». Από τότε και για μία εικοσαετία περίπου (έως το 1973) υπηρέτησε τα περισσότερα θεατρικά είδη (εκτός από το αρχαίο δράμα), κλασικούς, σύγχρονους -Έλληνες και ξένους- συγγραφείς, υπήρξε θιασάρχης και συνθιασάρχης και συνεργάστηκε με μεγάλους πρωταγωνιστές της εποχής του (Ντ. Ηλιόπουλος, Β. Κύρου, Μ. Αρώνη, Χρ. Ευθυμίου, Δ. Παπαγιαννόπουλος, Σ. Γιούλη, Μ. Μυράτ, Γ. Φέρτης, Ξ. Καλογεροπούλου, Μ. Κοντού, Μ. Χρονοπούλου, Κ. Αναλυτή, Κ. Ρηγόπουλος, Αλ. Λαδικού κ.ά.).
Στον κινηματογράφο, από το 1957 που εμφανίστηκε στο πανί ως Δημήτρης Τουρκάκης, στην «Μαρία Πενταγιώτισσα» έως το 2001 («Αλέξανδρος και Αϊσέ») πρωταγωνίστησε ή συμμετείχε σε 115 ταινίες. Μερικές από τις ταινίες που έπαιξε ο Ανδρέας Μπάρκουλης είναι οι ακόλουθες: « Ο Μιμίκος και η Μαίρη», «Μουσίτσα», «Έγκλημα στο Κολωνάκι», «Η θεία μου, η χίπισσα», «Μια τρελή τρελή σαραντάρα», «Διακοπές στην Αίγινα», «Το τρελοκόριτσο», «Ο Θύμιος τα ‘κανε θάλασσα», «Το παραστράτημα μιας αθώας»,«Ένας βλάκας και μισός», «Η σταχτοπούτα», «Χριστίνα», «Η Χιονάτη και τα εφτά γεροντοπαλίκαρα», «Έγκλημα στην Ομόνοια», «Το δόλωμα», «Κοντσέρτο για πολυβόλα», «Ένας άφραγκος Ωνάσης», «Κρίμα το μπόι σου», «Η εφοπλιστίνα», «Μ’ αγαπάς;» κ.ά.
Υπήρξε ένας από τους γοητευτικότερους ζεν πρεμιέ της δεκαετίας του ’60. Μια κοπέλα σε μια παρέλαση στο Καλλιμάρμαρο όταν τον είδε, φώναξε: «Κορίτσια, ο Μπάρκουλης». Η ατάκα έμεινε στο πέρασμα των χρόνων, μια και ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, Μίμης Στεφανάκος, την έκανε σλόγκαν, αφού την έλεγε στο γήπεδο όταν ετοιμαζόταν να σουτάρει.
Ο ηθοποιός είχε κάνει τέσσερις γάμους. Ο πρώτος ήταν με την Αλέκα Στρατηγού και ο τελευταίος με την Μαίρη Μπάρκουλη, με την οποία απέκτησαν ένα γιο, τον Νικόλα.
Αυτοβιογραφία
Συγκλονιστικε΄ς στιγμές της ζωής του περιγράφει στην αυτοβιογραφία του ο Ανδρέας Μπάρκουλης. Ο ίδιος μιλάει για τον έρωτά του με τη Μαρία, τελευταία σύζυγό του, τις στιγμές που όπως ο ίδιος χαρακτηρίζει «πάτο», τα ναρκωτικά…αλλά και το πώς κατάφερε να απαλλαγεί μία για πάντα από την περούκα που φορούσε. Διαβάστε αποσπάσματα του βιβλίου όπως τα δημοσιεύει η News.
«Έφτασα στον πάτο»
Ο Ανδρέας Μπάρκουλης αναφέρεται για πρώτη φορά στη βιογραφία του στην περιπέτεια που είχε με τα ναρκωτικά και στη σύλληψή του. Με τίτλο: «Έφτασα εντελώς στον πάτο» και με υστερόγραφό: «Βγήκα καθαρός, ευπρεπής και μάγκας», αναφέρει χαρακτηριστικά: «Εγώ αυτά τα 3,17 γραμμάρια τα πλήρωσα. Κι αν έφτασα εντελώς στον πάτο, να μην ξεχνάτε, πως στο τέλος μονάχα τα σ… και οι φελλοί επιπλέουν…».
Η περούκα
Σε άλλο σημείο του βιβλίοιυ ο ηθοποιός αναφέρεται στην εμπειρία του στην Αμερική και αποκαλύπτει «γιατί δεν ξαναφόρεσα ποτέ την περούκα. Εκεί μόνο αισθάνθηκα άντρας. Έμπαινα στη μαυράδικη ντισκοτέκ και δεν γύριζε κανένας να δει τον “Κορίτσια ο Μπάρκουλης”. Γύριζαν να δουν αυτόν που ήμουνα, και είχα, δόξα τω Θεώ, πολύ νταλαβέρι εκεί.
Όταν ζούσα στην Αμερική έκανα παρέα σχεδόν αποκλειστικά με έγχρωμους. Τότε φορούσα ακόμα περούκα και όλοι με αποκαλούσαν “silver man”. Ένα βράδυ, λοιπόν, που έπινα σε ένα μαγαζί, βλέπω ένα υπέροχο θηλυκό με ξυρισμένο κεφάλι να με… παίζει.
Δεν τολμούσα να πλησιάσω μη βρεθώ ξαφνικά με κανένα μαχαίρι καρφωμένο στην πλάτη μου. Στο τέλος μού κάνει νόημα και πάμε στην τουαλέτα. Της είπα πως ήταν κούκλα και πως θέλω να της κάνω έκπληξη. Τράβηξα την περούκα και τα έχασε. Την έβαλα στην τσέπη και από τότε δεν την ξαναφόρεσα ποτέ. Άρχισα να βρίσκω κάτι βαθύτερο μέσα μου, μάλλον έναν εαυτό που μόλις μου συστηνόταν.Γεια σου μάγκα μου. Είσαι πιο πολλά από όσα νόμιζες…».
Ο μεγάλος έρωτας με τη Μαρία
Ο έρωτας της Μαρίας και του Ανδρέα είναι ένα από τα βασικά κομμάτια του βιβλίου. Συναισθήματα ανάμεικτα, αγάπης και μίσους, σκέψεις και λόγια που δεν ειπώθηκαν ποτέ κατάμουτρα, αλλά γράφτηκαν σε ένα κομμάτι άψυχο χαρτί και του έδωσαν ζωή.
