Το παρακάτω φωτογραφικό αφιέρωμα δείχνει μια πόλη ανοικοδόμητη, εν μέσω ερειπίων, σε μια πάμφτωχη, εξαντλημένη από τον εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα, χώρα που δεν ήταν ακόμη πλήρης και ολοκληρωμένη γεωγραφικά.
Η περιήγηση στο ”Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών – Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία” και τις εκπληκτικές του γκραβούρες, χαλκογραφίες και ελαιογραφίες από τα προ- και αμέσως μετά- επαναστατικά χρόνια, μας έδειξε μια Αθήνα πολύ διαφορετική, που θα ήταν εντελώς αγνώριστη αν δεν υπήρχαν τα ιστορικά μνημεία και τοπόσημα.
Ευχαριστούμε την διεύθυνση και τον ιστορικό του Μουσείου, Λεωνίδα Αργυρό, για την ξενάγηση και τις πληροφορίες που συνοδεύουν εν είδη εκτεταμένων λεζαντών τις εικόνες.
Ο Stademann σχεδίασε την Αθήνα ένα χρόνο αφότου έγινε πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, το 1834.
Κάτω δεξιά διακρίνονται αχνά «ίχνη» από το μουσουλμανικό νεκροταφείο, όπου θάβονταν τα μέλη της (οθωμανικής) φρουράς. Βρισκόταν (περίπου) στη θέση των σημερινών εκδοτηρίων του αρχαιολογικού χώρου.
Στα Προπύλαια φαίνεται ο μεγάλος πύργος που, μάλλον, είχε κτιστεί επί Ενετοκρατίας και, επίσης, τα τείχη, μισοκατεστραμμένα λόγω της πολιορκίας της Αθήνας.
- Στην εικόνα διακρίνεται καθαρά ο Ελαιώνας και στο κέντρο-αριστερά ο Πύργος του Χατζή Αλή Χασεκή, του ονομαστού για την σκληρότητά του, βοεβόδα της Αθήνας (1770- 1795).
- Χαλκογραφία του Τζόζεφ Τούρμερ, του 1819.
Απεικονίζει ένα τμήμα της αγοράς της πόλης, μπροστά ακριβώς από τη Βιβλιοθήκη του Αδριανού, με πολλά μικρά μαγαζιά που ακουμπούνε στον τοίχο της βιβλιοθήκης. Στη δεξιά πλευρά, ακριβώς κάτω από την Ακρόπολη, φαίνεται τμήμα της μεγάλης κατοικίας του Οθωμανού διοικητή της Αθήνας – πάνω από τους κίονες της στοάς, φαίνεται τμήμα της κατοικίας και οι πολεμίστρες. Στη διάρκεια της Επανάστασης υπήρξαν οι πρώτες σκέψεις για το γκρέμισμα αυτών των μικρών σπιτιών, επειδή αλλοίωναν την εικόνα του κλασικού μνημείου. Και όντως, κατεδαφίστηκαν σύντομα, αφού σε εικόνες που έχουμε αμέσως μετά την Επανάσταση, δεν υπάρχουν πλέον. 
- Η δεύτερη από τις δύο χαλκογραφίες της Αθήνας (1842-1844) από τον Andrea Gasparini.
Εδώ, φαίνεται η Πύλη της Αθηνάς Αρχηγέτιδος (Παζαρόπορτα) στην Ρωμαϊκή Αγορά – διακρίνεται το Φετιχέ τζαμί και ανάμεσα στους κίονες το μνημείο των Αέρηδων.
Η Αθήνα είναι ακόμη ένας σωρός ερειπίων, όπου πρέπει να ζήσουν οι Αθηναίοι της εποχής – και οι εξωτικές καμήλες, που όντως υπήρχαν τότε στην Αθήνα, προσδίδουν στην εικόνα ένα οριεντάλ «χρώμα». 
- Μία από τις δύο γκραβούρες του 1833, έργα του Johann Wittman. Aπεικονίζουν την έφιππη περιοδεία του Όθωνα, που μόλις είχε έρθει στην Ελλάδα, μαζί με τον αδερφό του, Μαξιμιλιανό.
Οι Βαυαροί απεικονίζονται σε ειδυλλιακά ελληνικά τοπία, ενώ οι Έλληνες της εποχής φαίνονται σε σκηνές του καθημερινού τους βίου αλλά και να παρατηρούν με θαυμασμό τους νεοφερμένους Ευρωπαίους. 
- Μια ειδυλλιακή εικόνα της Αθήνας του 1833, ένα χρόνο πριν γίνει πρωτεύουσα του ελληνικού βασιλείου. Είναι έργο του Wittmer, που ζωγράφισε την εικόνα από την περιοχή του σημερινού Μετς. Φαίνονται οι Στήλοι του Ολυμπίου Διός και η Πύλη του Αδριανού. Στη δεξιά συστάδα των κιόνων του ναού διακρίνεται μια κατασκευή στο πάνω μέρος τους – αποτελούσε είτε σκήτη μοναχού-ερημίτη, είτε παρατηρητήριο των Οθωμανών. Φαίνεται και ο Ιλισσός να κυλάει τα καταγάλανα νερά του, αν και η περιγραφή του από περιηγητή της εποχής είναι ενός «βρωμοπόταμου» όπου οι Αθηναίες κάνανε τη μπουγάδα τους, όπως κάτω αριστερά στην εικόνα οπού διακρίνεται μια γυναίκα.
- Χάρτης του Βασιλείου της Ελλάδας το 1838. Τα όρια του ελληνικού κρατους βρίσκονταν τότε στη γραμμή Αμβρακικού- Παγασητικού, όμως ο δημιουργός του συμπεριέλαβε τη Θεσσαλία, την Ήπειρο, την Κρήτη, απηχώντας και τα ελληνικά όνειρα της εποχής για απελευθέρωση και των υπόλοιπων ελληνικών περιοχών και πληθυσμών και την επέκταση του νεοσύστατου κράτους.
Ο χάρτης είναι δίγλωσσος (ελληνικά και γαλλικά) και ήταν η πρώτη φορά που οι ονομασίες των τοποθεσιών, χωριών και πόλεων, αναγράφονται με τα ελληνικά τους ονόματα.
Ο δημιουργός του ζητούσε συνεχώς με επιστολές του προς τις δημόσιες υπηρεσίες και τους δασκάλους να τον πληροφορούν για τα ακριβή ονόματα των διαφόρων τοποθεσιών.
Όσο βορειότερα, τόσο περισσότερο ακριβής είναι ο χάρτης – η χαρτογράφηση της Πελοποννήσου είχε γίνει σχετικά βιαστικά από τους Γάλλους του εκστρατευτικού σώματος το 1828, ενώ στις βορειότερες περιοχές έγινε μετά την Επανάσταση, με μεγαλύτερη άνεση χρόνου και ακρίβεια.
Τον χάρτη σχεδίασε ο Foster, φιλέλληνας που αποφάσισε να προσφέρει στις κρατικές υπηρεσίες και τα σχολεία της χώρας έναν σύγχρονο χάρτη. Αρχικά είχε ανακοινώσει ότι θα χρηματοδοτούσε ο ίδιος το εγχείρημα, αυτό, όμως, αποδείχτηκε περισσότερο δαπανηρό από ότι αρχικά υπολόγιζε και κατέληξε να ζητάει συνεχώς χρήματα από τον Όθωνα. 
- Αντίγραφο της Συνθήκης του Λονδίνου μεταξύ του βασιλιά της Βαυαρίας, Λουδοβίκου Α΄ και των Μεγάλων Δυνάμεων (Γαλλίας, Μ.Βρετανίας, Ρωσίας) με την οποία ο πρίγκιπας της Βαυαρίας, Φρειδερίκος Όθων, ανακηρύσσεται βασιλιάς της Ελλάδας.
- Χειρόγραφο αντίγραφο του συντάγματος του 1844 που χρησιμοποιούσε ο Όθων.
Υποδοχή του Όθωνα στην Αθήνα.
———————————————————————————————-
