Άλλο πίστη, άλλο εμπόριο πίστης

Η πίστη είναι μια υπαρξιακή επιλογή και κανείς δεν μπορεί να την κρίνει. Δεν ισχύει το ίδιο με το εμπόριο πίστης και ελπίδας

Έχω, όμως, πρόβλημα με το εμπόριο της πίστης.

Έχω πρόβλημα με το εμπόριο ελπίδας.

Έχω πρόβλημα με το εμπόριο «θαυμάτων».

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Έχω πρόβλημα με τον οποιοδήποτε στην προσπάθειά του να προσελκύσει ακόμη περισσότερους ανθρώπους στο ναό την ευθύνη του οποίου έχει, καταλήγει να εμφανίζει «θαύματα» μόνο και μόνο για να αυξήσει την πελατεία του.

Έχω πρόβλημα με τον οποιοδήποτε δεν προσπαθεί τον άρρωστο να τον στηρίξει και μέσα από την πίστη – που είναι μεγάλο αποκούμπι – αλλά ουσιαστικά του «τάζει» θεραπεία.

Έχω πρόβλημα με τον οποιοδήποτε αντί να στηρίξει τον άλλο στην αγωνία και τον πόνο του, καταλήγει να τον εκμεταλλεύεται.

Έχω πρόβλημα με τον οποιοδήποτε αποπειράται στο όνομα της πίστης να στήσει τελικά μια «μπίζνα» αντί για ένα χώρο πίστης.

Και έχω πρόβλημα με τον οποιοδήποτε ανέχεται, συγκαλύπτει, αποσιωπά ή ακόμη και «συνδιαχειρίζεται» προβληματικές καταστάσεις.

Τι ισχύει από όλα αυτά για την περίπτωση του ναού των Αγίων Ισιδώρων και του εφημερίου του, π. Δημητρίου Λουπασάκη, δεν το ξέρω.

Άλλοι αρμοδιότεροι από εμένα πρέπει να ψάξουν τις καταγγελίες που έχουν υπάρξει, πρώτα από όλα η Εκκλησία της Ελλάδος, και να κάνουν σαφές ότι το εμπόριο πίστης και ελπίδας δεν έχει θέση στην Εκκλησία.

Μοίρασε το άρθρο!