Δεισιδαιμονίες πριν την έναρξη της εκστρατείας του Αλεξάνδρου στην Ανατολή – Γράφει ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Ωραιοκάστρου Παύλος Παπαδόπουλος.
Ο Αλέξανδρος αφού νίκησε τους Θηβαίους κατά την επιστροφή του στη Μακεδονία, σταμάτησε στο Μαντείο των Δελφών για να λάβει χρησμό. Ήθελε να συμβουλευτεί ένα χρησμό πριν ξεκινήσει για την Ανατολή. Οι ημέρες κατά τις οποίες επισκέφτηκε το Μαντείο συνέπεσαν με τις λεγόμενες «αποφράδες», στη διάρκεια των οποίων δε δινόταν χρησμός. Η Πυθία αντίκρισε τον Αλέξανδρο και αρνήθηκε να τον χρησμοδοτήσει, τότε ο Αλέξανδρος την άρπαξε από το χέρι με τη βία. Η μάντισσα ενέδωσε στη βία και του είπε: «Ανίκητος είσαι ω Παι! (Είσαι ανίκητος!)» Μόλις ο νεαρός βασιλιάς άκουσε αυτά τα λόγια, είπε ότι δεν είχε ανάγκη από άλλο χρησμό!!
Ακολούθως επέστρεψαν στη Μακεδονία και στο Δίον, πόλη αφιερωμένη στο Δία, οργανώθηκαν εκτεταμένες μεγαλοπρεπείς θυσίες στους θεούς, στο ιερό του Δία στη Μακεδονία. Προσέφερε την καθιερωμένη από την εποχή του Αρχέλαου θυσία στον Ολύμπιο Δία. Ο Αλέξανδρος τηρούσε τις θυσίες καθημερινά και με ακρίβεια. Έκανε θυσίες και η βαθιά θρησκευτική πίστη του φαινόταν σε ένα μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητας του. Η Μακεδονία είχε τις δικές της συνήθειες και έθιμα, αναμφίβολα όμως δεν είχε το ίδιο πολιτιστικό επίπεδο με την Αθήνα.
Στις Αιγές οργανώθηκαν αθλητικοί αγώνες, τα ¨Ολύμπια¨ προς τιμήν των Μουσών. Έλαβαν χώρα, επίσης, δραματικοί αγώνες προς τιμήν των Μουσών. Κάθε μέρα ήταν αφιερωμένη σε μία Μούσα. Σε αυτό το πανηγύρι των εννέα ημερών έδωσε σε κάθε μέρα το όνομα μιας Μούσας. Τους αγώνες αυτούς είχε καθιερώσει ο βασιλιάς Αρχέλαος. Κάθε βράδυ γινόταν και ένα συμπόσιο. Ο Αλέξανδρος έστησε μια σκηνή με εκατό κλίνες και κάλεσε για ευωχία τους φίλους-αξιωματικούς και τους πρέσβεις. Τότε παρέθεσε γεύμα με ψητό από τα σφάγια της θυσίας. Ο βασιλιάς χάρισε την ευθυμία στο στράτευμα και έδωσε αυτό που χρειαζόταν: την ξεκούραση ύστερα από επτά μήνες εκστρατείας. Ακολούθησαν εκτεταμένες προετοιμασίες πριν την έναρξη της εκστρατείας.
Τα αγάλματα ιδρώνουν.
Αναφέρθηκε ότι κατά τη διάρκεια των αγώνων ίδρωσε το άγαλμα του Ορφέα στο Δίον. Η Ολυμπιάδα, πριν ο Αλέξανδρος ξεκινήσει για την Ασία του ανήγγειλε τρομαγμένη πως το άγαλμα του Ορφέα έβγαλε ιδρώτα! Εθεάθη επίσης υγρό σε εικόνες και αγάλματα να αιωρούνται. Οι μάντεις τότε τρομοκρατημένοι προέλεγαν την αποτυχία της εκστρατείας, εκτός από έναν, τον Αρίστανδρο από την Τελμησό της Καρίας που έδωσε αντίθετη εξήγηση. Ο Αρίσταρχος ορμήνευσε ως εξής: «Το άγαλμα του Ορφέα ιδρώνει από λύπη!» Το υγρό στο άγαλμα ήταν θεϊκή παρέμβαση για ένα μεγάλο μελλούμενο γεγονός. Ο μάντης είπε ακόμη ότι «οι λογογράφοι θα ίδρωναν σαν το άγαλμα του Ορφέα για να περιγράψουν τα όσα θα έκανε ο Αλέξανδρος στην Ανατολή!» Ο Αρίσταρχος θα ακολουθούσε τον Αλέξανδρο στην Ασία και θα ήταν ο αγαπημένος του μάντης.
Ο Αλέξανδρος στην αρχή της βασιλείας του ασχολούταν πολύ με τους θρύλους. Επιπλέον, πίστευε στη θεϊκή φύση της αποστολής του και αγαπούσε τη δόξα. Στην πορεία πίστεψε ότι έπρεπε να κατακτήσει τον κόσμο για το καλό της ανθρωπότητας, ήταν όμως αποφασισμένος να σφάξει όποιον του αντιστεκόταν! Έρεπε προς το μυστικισμό και περιστοιχιζόταν από μάντεις. Φυσικά και λάτρευε τους ίδιους θεούς με τους υπόλοιπους Έλληνες. Οι Μακεδόνες λάτρευαν τους ίδιους θεούς με τους Νότιους (αρχηγός ο Δίας, Ηρακλής, Απόλλων κλπ). Κάτι τέυοιο αποδεικνύεται και από τα νομίσματα.
Ο γάμος που δεν έγινε ποτέ.
Κατά πολλούς ο Αλέξανδρος έκανε μέγα λάθος που δεν παντρεύτηκε. Έμπειροι και συνετοί στρατηγοί όπως ο Παρμενίων και ο Αντίπατρος του πρότειναν να κάνει διάδοχο προτού ξεκινήσει. Ήξεραν πόσο παράτολμος ήταν και του το συνέστησαν. Ο Αλέξανδρος εξοργίστηκε! Απάντησε: «Είναι αισχρό! Ο άνθρωπος που διορίστηκε από την Ελλάδα αρχηγός της εκστρατείας και έχει παραλάβει ένα ανίκητο στρατό από το Φίλιππο, να κάθεται αμέριμνος τελώντας γάμους και περιμένοντας παιδί!!» Η σπουδαιότητα της επιχείρησης δεν έπαιρνε αναβολή, όταν μάλιστα υπήρχαν ανησυχίες περί συνασπισμού Αθήνας-Περσίας (ο Δαρείος είχε προσφέρει 300 τάλαντα χρυσού στην Αθήνα για να ενισχύσει τη Θήβα, η πόλη αρνήθηκε την προσφορά ως ριψοκίνδυνη, όμως ο Δημοσθένης μοίρασε αφειδώς περσικά χρήματα σε εξόριστους Θηβαίους). Κάποιοι ιστορικοί όπως ο Burn τον θεώρησαν ανεύθυνο. Ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας όμως περίμενε ανυπόμονος…
-Ο Παύλος Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1978 στη Δράμα, μεγάλωσε στις Σέρρες και έζησε στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Από το 1996 εργάζεται στο δημόσιο σε διάφορες διοικητικές θέσεις. Είναι απόφοιτος της Σχολής Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, της Σχολής Αστυφυλάκων της Αστυνομικής Ακαδημίας, της Σχολής Επιμόρφωσης και μετεκπαίδευσης ΕΛ.ΑΣ., και της Σχολής Ελληνικού Πολιτισμού, του Τμήματος Ανθρωπιστικών. Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Μιλάει Αγγλικά και Γερμανικά.
