Τέλος στην ανοχή στους συμπαθούντες την «πολιτική βία» από όπου αυτοί και αν προέρχονται

Χαρακτήρες που τρέχουν πίσω από τον εαυτό τους και καλύπτουν την ψυχή τους μέσα σε μια ζωή όλο ψευτιά, πίσω από μάσκες που αγγίζουν την τελειότητα,χαρακτήρες που τους κυνηγά η ψυχή τους και δεν τους αφήνει σε ησυχία! Η ψυχή δεν συγχωρεί εκείνους που «ταΐζουν το εγώ τους», καλύπτοντας δικές τους ανασφάλειες και μειονεκτήματα,που δεν αποδέχονται την πραγματικότητά τους, την βάρβαρη αλήθεια τους,και όλα τα θυσιάζουν στον βωμό της αρρωστημένης δίψας τους για έλεγχο!

Σε αυτούς τους ανθρώπους αυτό που βλέπεις, ποτέ δεν είναι αυτό που φαίνεται, είναι είρωνες του ίδιου τους του εαυτού και η λεκτική βία είναι ζήτημα επιβίωσης, δεν μπορούν να ζήσουν αλλιώς! Όταν βάζουν τη μάσκα του καλού δεν μπορούν να αγγίξουν τον πραγματικό τους εαυτό,γιατί όταν την βγάλουν και αντικρίζουν την κατάντια τους,τότε φαίνεται  πως είναι ένα τίποτα,και αυτό είναι που τους εξαγριώνει και τους πονά πιο πολύ, όταν  τους βγάλεις την μάσκα αυτού του φαίνεσθαι! Την μάσκα που παίρνει μακριά τα μάτια από τη ψυχή τους. Ξεγύμνωσέ τους και πέτα τους την μάσκα,τότε θα τους αποδυναμώσεις!

Συνέχεια ακούμε μεγάλα λόγια για την καταδίκη της βίας. Πως γίνεται όμως τα media και η κυρίαρχη πολιτική να είναι ενάντια στη χρήση της, να ακούμε όλο καταγγελίες και αναθέματα, μα αυτή να είναι πάντα παρούσα; Στους δρόμους, στα σχολεία, μέσα στους νόμους και τις πρακτικές του κράτους αλλά και σε κινήματα που το αντιμάχονται. Γιατί είπαμε, είμαστε κατά της βίας μεν, μα “άλλο αυτό”,πάντα όπως συμφέρει τον καθένα. Και όταν φτάνουμε στο σημείο και αρχίζουν οι αναλύσεις του «ναι μεν αλλά», τότε το πιθανότερο είναι ότι κάποιοι θέλουν είτε να αποσιωπήσουν γεγονότα είτε να φωτίζουν άπλετα ένα μόνο μέρος της πραγματικότητας. Δυο μέτρα και δυο σταθμά δεν χωρούν.Γι αυτό τέλος στην ανοχή στους συμπαθούντες της πολιτικής βίας από όπου αυτοί και αν προέρχονται.

Όλα τα κόμματα έχουν ευθύνη,γιατί οι εκπρόσωποί τους, τροφοδοτούν τον λαό με δημαγωγία και  μίσος.Πλανάται όμως όποιος νομίζει ότι μπορεί να κεφαλαιοποιήσει κάτι από το μίσος.​ γιατί το πρόβλημα υπερβαίνει τις σκοπιμότητες. Οι πολιτικές κόντρες των κομμάτων αλλά και οι κακόγουστοι αστεϊσμοί, δεν προσφέρουν κάτι. Μόνο η πολιτική βία παραμένει ίδια.

Μοίρασε το άρθρο!