Ο κ. Τσιτουρίδης παραιτήθηκε, μόλις το 2004 για την παράτυπη μεταγραφή του γιού του από το Ρέθυμνο στην Αθήνα. Τον αντικατέστησε ο Μαγγίνας, που είχε παρόμοια τύχη δύο χρόνια αργότερα, λόγω ψευδούς πολεοδομικής άδειας “αναψυκτηρίου”. Το Βατοπαίδι στα 2008 έφαγε δύο πρωτοκλασσάτους: τον Γ Βουλγαράκη για την offshore της συζύγου και την ατυχή ατάκα “ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό” αλλά και τον κ.Θεοδ Ρουσόπουλο.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΖΑΝΕΤΗΣ
Με το σφύριγμα της έναρξης επι ΓΑΠ, παραιτήθηκε ο κ. Ρόβλιας που εντοπίστηκε να προσπαθεί να μεταθέσει ευνοιοκρατικά κάποιους αστυνομικούς Επί Σαμαρά, επίσης με το ζέσταμα, παραιτήθηκαν ο κ Βερνίκος για ασύμβατη συμμετοχή σε offshore και ο κ Nικολόπουλος. Η παραίτηση του δεύτερου έγραψε ιστορία για τις “πικάντικες” περιγραφές ( . . στα τέσσερα κλπ), της πρωθυπουργικής παραίνεσης για υπακοή στα γερμανικά κελεύσματα.
Ποιος μπορούσε να προβλέψει ότι σε ένα μιντιακό τοπίο ασφυκτικά ελεγχόμενο, η αρχική καταγγελία της κας Σοφίας Μπεκατώρου θα άνοιγε το κουτί της Πανδώρας; Αν απλώς, η αίσθηση επικυριαρχίας στα ΜΜΕ δίνει στον πρωθυπουργό την αίσθηση ότι μπορεί να κάνει την νύχτα μέρα, τότε ο κύκλος κλείνει και ξαναφτάνουμε στην αρχαία γραμματεία και το Θέατρο. Συγκεκριμένα, στον “Οιδίποδα Τύραννο” του Σοφοκλέους, ενώ κορυφώνεται η αγωνία, γιατί όλοι περιμένουν να έρθει για να μιλησει ο βοσκός που γνωρίζει ποιός σκότωσε τον Λάιο και ποιός επιτέλους αποτελεί μίασμα για την Πόλιν (μηπως ο ίδιος της ο Βασιλιάς;), ο Χορός αποφαίνεται: “Ύβρις φυτεύει τύραννον”.
Φαίνεται ότι και χωρίς τον κ Κούγια, ανέκαθεν το θράσος γεννάει τυράννους.