Το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ – Του latsion

Το Συνέδριο του Πασόκ

     Χτυπάει το σταθερό τηλέφωνο στο σπίτι. Δεν κουνιέται κανένας. Περιμένουμε να το σηκώσει η γιαγιά απ΄το ισόγειο. Σε λίγο ακούμε χτύπημα με το σκουπόξυλο στο πάτωμα, σήμα της γιαγιάς ότι είναι για μας. Το σηκώνω εγώ: « Σύντροφε καλησπέρα» ακούγεται μια άγνωστη φωνή. Περιμένω. Μετά από μικρή σιωπή, αυτός που τηλεφωνούσε ρωτά: «ο κύριος Χαράλαμπος Καραμηνάς;». Κατάλαβα. «Ο γιος του είμαι, περιμένετε ένα λεπτό». Γυρίζω στο πατέρα κου «Πατέρα εσένα θέλουν». Να μην τα πολυλογώ ήταν ένας παλιός σύντροφος από τα χρόνια του ορθόδοξου Πασόκ, που ο γιος του θα είναι υποψήφιος βουλευτής. Προσπάθησε να πείσει τον πατέρα μου να κατεβεί υποψήφιος σύνεδρος στο συνέδριο για να στηρίξει το γιο του. Και τον μπαγάσα δεν ξέρω πως, αλλά τον έπεισε.

     Σε λίγες μέρες, το όνομα του πατέρα μου φιγουράριζε στη λίστα των υποψήφιων συνέδρων. Τη μέρα των εκλογών για συμπαράσταση πήγα και γω να τον ψηφίσω. Η μάνα μου και η Πέπη ανένδοτες. «Καλύτερα να μας κόψουν το χέρι..». Τη γιαγιά δεν την είπαμε τίποτα, άλλωστε την παλεύει και αυτό το αλτσχάιμερ. Το πήρε όμως χαμπάρι και δήλωσε ρητά, ότι αυτή θα έρθει να ψηφίσει το γιο της, που κατεβαίνει με τον Αντρέα! Τη μέρα των εκλογών φτάνουμε με τη γιαγιά στο εκλογικό κέντρο. Με το που κατεβαίνει η γιαγιά, ξεδιπλώνει ένα λάβαρο με τον πράσινο ήλιο και το ρίχνει στην πλάτη της. Χαμός στην είσοδο. Οι πιτσιρικάδες στο δρόμο την πήραν χαμπάρι και  βγάλανε μαζί της σέλφι. Ένα ντάτσουν με μεγάφωνο άρχισε να παίζει τον ύμνο του Πασόκ. Με τα πολλά, υπόγραψα ένα χαρτί και έριξα δύο ψηφοδέλτια, για μένα και τη γιαγιά. Έδωσα και δυο ευρώ. Τη γιαγιά τη γύρισε ο πατέρας στο σπίτι. Έμεινα εγώ στο πόστο του. Μέχρι αργά το μεσημέρι που κάθισα, είχαν περάσει καμιά δεκαριά άτομα. Έρχεται ο πατέρας, φεύγω να πάω να φάω και γυρίζω το απόγευμα. Βλέπω μια κάλπη γεμάτη ψηφοδέλτια. Ρωτάω, πόσοι ψήφισαν, μου λένε εξακόσιοι! «Εξακόσιοι;» κάνω με έκπληξη, «εδώ όλο το πρωί πέρασαν δέκα άτομα». Σταμάτησα και δεν ρώτησα περισσότερα γιατί ο υπεύθυνος με κοίταζε ήδη άγρια. 

     Μ΄αυτά και με κείνα το αποτέλεσμα ήταν να εκλεγεί για πρώτη φορά στη ζωή του ο πατέρας μου σύνεδρος. 

Την παραμονή του συνεδρίου, ο πατέρας ανέβηκε στο πατάρι και κατέβασε ένα κιβώτιο. Έβγαλε από μέσα ένα πράσινο καπέλο, ένα μπρελόκ με το σήμα του Πασόκ και δυο σημαίες με τον πράσινο ήλιο. Στην Αθήνα κατέβηκε αυθημερόν με το τρένο και του έκλεισα ξενοδοχείο στην Ομόνοια με 60 ευρώ τη βραδιά. Στο κλειστό γήπεδο Τάε Κβο Ντο πήγε πρώτος-πρώτος. Οι κάμερες όλες πάνω του. Ανησύχησε που είχε λίγο κόσμο αλλά τον καθησύχασε ο διπλανός του: «τα κανάλια είναι μαζί μας και θα κάνουν τα μαγικά τους». Κυκλοφόρησε όμως διακριτικά η οδηγία να φέρει ο καθένας, τη δεύτερη μέρα, από έναν επισκέπτη για να δείχνουν πολλοί. Ο πατέρας μου γύρισε στεναχωρημένος στο ξενοδοχείο γιατί δεν είχε γνωστούς στην Αθήνα. Με το που φτάνει στη ρεσεψιόν τον πλησιάζει μια κούκλα. «Πενήντα ευρώ» του λέει, «και τα κάνω όλα». Άστραψε το βλέμμα του πατέρα μου. «Ότι σου ζητήσω;» της λέει. «Ναι» του απαντά εκείνη. «Ωραία, αύριο το πρωί, ραντεβού εδώ στις δέκα, να πάμε στο συνέδριο του Πασόκ!».  

     Ενώ οι ομιλίες συνεχίζονταν, κάποια στιγμή ανεβάζουν στο βήμα ένα γέρο που τα είχε λίγο χαμένα. «Ο Κακλαμάνης είναι», του λέει ο διπλανός, καθώς ο πατέρας μου δεν τον κατάλαβε. Δυο τον βαστούσαν να μη πέσει από το βήμα. Είπε κάτι για ποντίκια του Πασόκ και για καράβια του Σύριζα και πέφτει σύννεφο το χειροκρότημα. Ενθουσιάζεται ο πατέρας μου, σηκώνεται όρθιος και αρχίζει να φωνάζει: «Ανδρουλάκη γερά, να φύγει η Δεξιά». Γυρίζουν το κεφάλι καμιά πενηνταριά και τον κοιτάζουν άγρια. Κάθισε κάτω και σώπασε.

Γύρισε πίσω πιο προβληματισμένος απ΄όταν πήγε. Άσε που η όλη κατάσταση του στοίχισε με διαμονή, φαγητό, μετακινήσεις, πάνω από πεντακοσάρικο. Και μ΄αυτή την ακρίβεια δεν τα βγάζει πέρα. Τον άκουσα και να μονολογεί: «Εμείς, αντί να προφυλάξουμε τους γέρους της παράταξης που είναι στα πρόθυρα της άνοιας, βλέπε Πάγκαλο, Κακλαμάνη, Γείτονα, Σημίτη, τους αφήνουμε να εκτίθενται λέγοντας χοντράδες».

     Δεν πιστεύω να αργήσουν οι εκλογές αλλά αν αργήσουν προβλέπω να ξαναλλάζει γνώμη.

Μοίρασε το άρθρο!