«Το ημερολόγιο του τρόμου»: Ο Δ. Μάρδας αποκαλύπτει αθέατες πτυχές της διαπραγμάτευσης του 2015

2015. Το ημερολόγιο του τρόμου».

Είναι ο τίτλος του βιβλίου του πρώην αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Δημήτρη Μάρδα που θα κυκλοφορήσει εντός ολίγων ημερών από τις εκδόσεις Καστανιώτη, με σκοπό να μεταφέρει στους αναγνώστες του «την αθέατη πλευρά του φεγγαριού». Τις άγνωστες πτυχές της δραματικής διαπραγμάτευσης του 2015.

Αυτή τη φορά μέσα από τα μάτια και την πένα του ανθρώπου που είχε στα χέρια του το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους στην κρίσιμη οικονομική και πολιτική συγκυρία για τη χώρα. Ο Δημήτρης Μαρδάς επιθυμεί να φωτίσει τις προσπάθειες που κράτησαν τη χώρα ζωντανή και «το κρατικό της ταμείο όρθιο». Και, σύμφωνα, με το σημείωμα του εκδότη, επιχειρεί να το κάνει με μια άλλη οπτική τόσο της τεχνικής του πολέμου που επέλεξε ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, όσο και της απομυθοποίησης της. 

 Οι «πρωτόγνωρες τεχνικές εύρεσης χρημάτων» που έλαβαν μέρος στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους για να πληρωθούν οι πιστωτές και οι υπόλοιπες υποχρεώσεις, χωρίς να  εκτροχιαστεί ο κρατικός κορβανάς, εν μέσω capital controls και οι τρόποι με τους οποίους αποφεύχθηκε «προς έκπληξη πολλών, η απειλητική χρεοκοπία που σερνόταν χρόνια πριν», είναι μερικά από τα θέματα στα οποία αναφέρεται ο Δημήτρης Μάρδας. 

Ο Δημήτρης Μάρδας, μεταξύ άλλων, πραγματεύεται τα παιχνίδια του χρηματιστηρίου, όπως αναπτύσσονται μέσα από πολιτικές δηλώσεις και ειδικότερα με το δημοψήφισμα για το ευρώ του Παπανδρέου του 2011. Συνεχίζει με τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα με τους τρόπους αντιμετώπισης της έλλειψης ρευστότητας και αποπληρωμής των πιεστικών χρεών, ενδιαφέρουσες φάσεις της διαπραγμάτευσης έτσι όπως εκτυλιχθήκαν εντός και εκτός των τειχών, ενώ παράλληλα ασκεί κριτική σε επιλογές της περιόδου του 2015. 

Το «2015. Το ημερολόγιο του τρόμου», είναι σύμφωνα με το συγγραφέα του, ένα βιβλίο για τη διαπραγμάτευση, τον εκβιασμό και το «παίγνιο» με το κρατικό ταμείο στη δίνη των αριθμών. Ακολουθεί μία ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική προδημοσίευση.

 «Ξημερώματα Τρίτης 24 Μαρτίου 2015
 
Στις 09:30 τη Δευτέρα 23 Μαρτίου τα τηλέφωνα στο γραφείο του αντιπροέδρου πήραν φωτιά. Κάθε υπουργός που είχε κληθεί ασκούσε τις δέουσες πιέσεις σε διοικητές Οργανισμών και λοιπούς, ώστε να συγκεντρωθεί βήμα-βήμα το επιθυμητό ποσό. Ο Μάρτιος τελικά φαινόταν να κλείνει χωρίς εκπλήξεις, αφού το δεύτερο μεγάλο κυνήγι εύρεσης χρημάτων έμοιαζε ότι θα γνώριζε την επιθυμητή επιτυχία. Παρ’ όλη την αισιοδοξία, όμως, ένα σημαντικό ταμειακό άνοιγμα εξακολουθούσε ν΄ απειλεί το κράτος στις δυο τελευταίες ημέρες του μήνα.

«Δημήτρη τι γίνεται, έχει τακτοποιηθεί το κενό για τις πληρωμές των μισθών και συντάξεων;»

Ήταν δυο τα ξημερώματα της Τρίτης 24 Μαρτίου, όταν το κουδούνισμα του τηλεφώνου με ξύπνησε απότομα. Στην άλλη πλευρά της γραμμής ο Αλέξης ζητούσε να μάθει για τη ρευστότητα του κράτους. Αγωνιούσε για την ύπαρξη πιθανού ελλείμματος στο τέλος του μήνα, αφού ήταν εις γνώση του το απεγνωσμένο πρωινό… σκάψιμο για το ξέθαμα χρήματος. Όπως ήταν γνωστό, είχε μεταβεί στη Γερμανία για διαπραγματεύσεις με την εκεί κυβέρνηση. Ο χρόνος επικοινωνίας υποδήλωνε αναμφίβολα ανησυχία, επακόλουθο ίσως κάποιας εμπλοκής. Τον καθησύχασα, δίνοντας πληροφορίες για τις χωρίς πρόβλημα πληρωμές των επόμενων ημερών. Με το πέρας της συνομιλίας, γύρισα στο κρεβάτι προβληματισμένος, αφού δεν τόλμησα να ξεστομίσω όλη την αλήθεια. Ένα κενό εκατό εκατομμυρίων ευρώ περίπου εξακολουθούσε να μας παιδεύει. Δεν υπήρχε, όμως, άλλη επιλογή από την πρόταξη ενός κατά συνθήκη ψέματος. Κάπου θα τα βρίσκαμε ψάχνοντας για τον από μηχανής θεό. Τελικά, τον ρόλο του σωτήρα έπαιξε, στο χρόνο ακριβώς που έπρεπε, η περιφερειάρχης της Αττικής η Δούρου.

«Εσύ έχεις αυτές τις έξυπνες ιδέες;»

Με φωνή όλο ένταση, το επόμενο πρωινό, προσπαθούσε να συνέλθει από το σοκ του επιτακτικού αιτήματος για δανειοδότηση του κράτους από τους πόρους της Περιφέρειας. Αν και η αντίδρασή της ήταν απολύτως δικαιολογημένη, η περιφερειάρχης, όπως αναμενόταν, αιφνιδιάστηκε. Δεν είχε προηγηθεί η οποιαδήποτε… προθέρμανση. «Δεν υπάρχουν χρονικά περιθώρια για εξηγήσεις,  παραμυθιάσματα ή οτιδήποτε σχετικό… Καιγόμαστε, οπότε μας σώζεις με την οποιαδήποτε συνδρομή σου», ήταν η χωρίς πολλά λόγια απάντηση, η οποία μετά τις απαραίτητες εξηγήσεις οδήγησε σε θετική κατάληξη.  

Η αλήθεια για το ταμειακό έλλειμμα ξημερώματα της 24ης Μαρτίου σε ώρες δύσκολες, θα  μπορούσε να προκαλέσει αναστάτωση κι εκνευρισμό στην καταπονημένη ομάδα του Αλέξη στη Γερμανία, στοιχείο που θα επηρέαζε με δυσμένεια ακόμη και τις εκεί συνομιλίες. Παίρνοντας το ρίσκο, απλώς προκαλέσαμε ένα κλίμα τεχνητής ευφορίας σ’ ένα κατάκοπο όμως στρατό, που αδημονούσε να τερματίσει μια πορεία στην έρημο. Κι ενώ φαινόταν ότι το τέλος της διαπραγμάτευσης απείχε δυο βήματα από την πόρτα μας, την επομένη μέρα πηδούσε ένα χιλιόμετρο μακριά. Έτσι, όλα τα απρόσμενα γεγονότα, οι κακότεχνες παρεμβάσεις των «Θεσμών» και οι όποιες τρικλοποδιές του Γιάνη έσκαγαν στο κεφάλι του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Αυτό, σαν επίμονο μουλάρι, προσπαθούσε να βάλει ένα χρονοδιάγραμμα στη δουλειά του εκπληρώνοντας ένα και μοναδικό στόχο: Ν’ αντέξει σε κάθε αναποδιά, όσο οι καιροί και οι χρονοβόροι τακτικισμοί του Βαρουφάκη το απαιτούσαν!»

Μοίρασε το άρθρο!