23/01/2016
Χωρίς αμφιβολία αποτελεί μια από τις πιο εμβληματικές λογοτεχνικές φυσιογνωμίες της Θεσσαλονίκης. Από την εμφάνιση του στα ελληνικά γράμματα το 1989, με τη συλλογή διηγημάτων «Μάτι φώσφορο, κουμάντο γερό», και μέχρι σήμερα ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης δεν έχει σταματήσει να εξελίσσεται τόσο σαν συγγραφέας όσο και σαν άνθρωπος. Ο γνωστός Θεσσαλονικιός συγγραφέας μιλάει στη Voria.gr, με τον λακωνικό τρόπο που πάντα τον διακρίνει στις συνεντεύξεις του, για την πρόσφατη βράβευση του από την ΕΣΗΕΜ-Θ και για τη μεταφορά του μυθιστορήματός του «Ουζερί Τσιτσάνης» στη μεγάλη οθόνη, στέλνοντας παράλληλα ένα μήνυμα αισιοδοξίας στους νέους ανθρώπους της πόλης μας.
Τι σημαίνει για εσάς η τιμή της ΕΣΗΕΜ-Θ με το βραβείο «Μαρκίδες Πούλιου 2015»;
Είναι μια συγκινητική στιγμή, γιατί συνάδερφοί σου, με τους οποίους έχεις εργαστεί και μαζί, αναγνωρίζουν πως κάτι έχεις προσφέρει κι εσύ στην δημοσιογραφία και στην λογοτεχνία του τόπου. Κι αυτό είναι ξεχωριστό, γιατί πάντα οι κοντινοί μας δέχονται δυσκολότερα.
Σε μια εποχή που δίνεται μια καθημερινή «μάχη» για τη μαρκίζα, πόσο εύκολο είναι για έναν συγγραφέα να μπορέσει κάποια στιγμή στη ζωή του να νιώσει την αναγνώριση για το έργο του και μάλιστα χωρίς να παρεκκλίνει από τις αρχές του;
Κάνεις αυτό που κάνεις όσο μπορείς καλύτερα, με σεβασμό και αδιαλλαξία. Δεν προσβλέπεις σε κάτι. Απλώς είσαι αφοσιωμένος στην δουλειά σου, παρά τις δυσκολίες. Δεν χαλαρώνεις. Διαβάζεις πολύ, τα πάντα, και είσαι πάντα σε εγρήγορση.
Πώς αισθάνεστε για την κινηματογραφική μεταφορά του συγγραφικού σας έργου;
Για το βιβλίο ενδιαφέρθηκε ο σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης, που το είχε διαβάσει και του άρεσε πολύ. Εγώ δεν έχω εμπλακεί περισσότερο. Απλώς του παραχώρησα τα δικαιώματα μεταφοράς στον κινηματογράφο, αλλά είχαμε και αρκετές συνομιλίες και συναντήσεις μέχρι να αρχίσουν τα γυρίσματα.
Έχετε πει στο παρελθόν, ότι η επιτυχία σας οφείλεται στο γεγονός ότι επιλέξατε να μείνετε στη Θεσσαλονίκη, χαρακτηρίζοντας την πόλη μας ως «χρυσωρυχείο έμπνευσης». Ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά που στα δικά σας μάτια την κάνουν ξεχωριστή; Θα προσπαθούσατε να πείσετε έναν νέο άνθρωπο που σκέφτεται να φύγει εκτός Θεσσαλονίκης, ακόμα και εκτός της Ελλάδος, να κάνει μία επιλογή παραμονής;
Η πόλη δεν μας χρωστάει τίποτε. Εμείς χρωστάμε στην πόλη και στη χώρα. Κατά συνέπεια, αφού γεννηθήκαμε εδώ οφείλουμε να κάνουμε το καλύτερο. Μην περιμένουμε να μας σώσουν άλλοι. Ας αγωνιστούμε για τον δικό μας τόπο. Η φυγή και η προσκόλληση δεν πρόκειται να μας βοηθήσει – εκτός ορισμένων περιπτώσεων. Η Θεσσαλονίκη έχει ανάγκη να παλέψουν οι νέοι της γι’ αυτήν κι όχι μόνο ο καθείς για τον εαυτό του.
Συνέντευξη στον Βλάση Καμπάνη
Πηγή: http://www.voria.gr
