ΠΑΜΕ ΘΕΑΤΡΟ: Οι Άθλιοι στην Πολιτεία Θεάτρου

Που: Πολιτεία Θεάτρου  Ολύμπου 88, 54631, Θεσσαλονίκη     Χάρτης
Τιμή: από 12.00 €

Ποιοι: Ορφέας ΕξηντάρηςΓιώργος ΜακρήςΠαντελής ΜιχαλακάκηςΜαρία ΜπαλτατζήΑλίκη ΜπράβουΔημήτρης ΠαπαδόπουλοςΜαρία ΤοπάληΜαρία ΧατζηβασιλείουΦανή Χατζημπάρμπα
Πότε: 26/01/2019 – 24/02/2019
Ημέρες & Ώρες
Σάββατο: 20:00
Κυριακή: 19:00


Η Πολιτεία Θεάτρου παρουσιάζει το αριστουργηματικό μυθιστόρημα του Βίκτωρος Ουγκώ «Οι Άθλιοι». Μεταφορά για το Θέατρο: Μαρία Μπαλτατζή.
Κάθε Σάββατο Και Κυριακή (από 26 Ιανουαρίου)

Ο Βίκτωρ Ουγκώ (1802-1885), ο δημιουργός του Γιάννη Αγιάννη και πιο πολυδιαβασμένος Γάλλος συγγραφέας όλων των εποχών, γεννήθηκε στη Μπεζανσόν της Γαλλίας το 1802. Ο πατέρας του ήταν αξιωματικός του Ναπολέοντα Βοναπάρτη και η μητέρα του γόνος παλιάς αριστοκρατικής οικογένειας, στην οποία και οφείλονται οι-αρχικά-φιλοβασιλικές και συντηρητικές αντιλήψεις του Βίκτορος Ουγκώ. Όμως, η καλλιτεχνική και προσωπική του ευαισθησία όχι μόνο τον οδήγησε σε μια σθεναρή υποστήριξη των φτωχών και καταπιεσμένων – των κάθε είδους «Αθλίων»- αλλά και τον ανέδειξε σε έναν γνήσιο και ειλικρινή οραματιστή της ατομικής λύτρωσης και της κοινωνικής προόδου.

Η καταπληκτική συγγραφική δεινότητα του Ουγκώ ήταν αυτή που του επέτρεψε να αποτυπώσει τα «πιστεύω του» στα λογοτεχνικά του κείμενα. Το έργο, όμως, που του άνοιξε την πύλη για το πάνθεον των Αθανάτων της λογοτεχνίας είναι το έπος των «Αθλίων». Πράγματι, το όνομα του Ουγκώ στη συνείδηση των αναγνωστών του είναι συνυφασμένο με το έργο- κολοσσό Οι Άθλιοι, 1862». Ένα αριστουργηματικό μυθιστόρημα που παραμένει επίκαιρο από το 1862 έως σήμερα. Πρόκειται αναμφίβολα για ένα βιβλίο-έργο  της παγκόσμιας λογοτεχνικής κληρονομιάς, τη Βίβλο του Ρομαντισμού, που έχει κερδίσει επάξια έπειτα από ενάμιση αιώνα ζωής τον τίτλο του κλασικού και είναι ένα από τα δύο πιο διαβασμένα  βιβλία και παγκόσμια Βest sellers (Καινή διαθήκη και Άθλιοι). Κι αυτό γιατί υπάρχουν έργα της λογοτεχνίας που ο πανδαμάτορας χρόνος δεν μπορεί να τα φθείρει, να εκμηδενίσει την αξία και τη σημασία τους, που μέσα απ’ την αέναη ροή της ζωής αναδύονται πάντοτε σφριγηλά και αιώνια. Αυτά είναι όσα μεταδίδουν στον άνθρωπο ένα μήνυμα διαχρονικής αξίας, μια ιστορία παραδειγματική, που να μπορεί να ισχύει ως πρότυπο ζωής και πράξης των ανθρώπων. Στον λογοτεχνικό χείμαρρο των Αθλίων εκεί που σταματά η λογοτεχνία, ξεκινάει η ιστορία και εκεί που τελειώνει η φιλοσοφία, αρχίζει η πολιτική. Όπως ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει σε κάποιο σημείο του βιβλίου «…το βιβλίο αυτό είναι ένα δράμα με πρωταγωνιστή το άπειρο. Δεύτερο πρόσωπο είναι ο άνθρωπος…».

Το άπειρο παίρνει τη μορφή του άχρονου και άτοπου της υπόθεσης της πλοκής. (Συνέβαιναν και συμβαίνουν παντού και-δυστυχώς-ακόμα και σήμερα στον 21ο αιώνα, βιώνουν άνθρωποι και λαοί φτώχια, πείνα, άγνοια, εξαθλίωση). Δεύτερο στην κατάταξη τοποθετεί ο Ουγκώ τον άνθρωπο. Τον ένα και μοναδικό άνθρωπο που κάθε φορά παίρνει  σάρκα και οστά ανάλογα με την κοινωνία στην οποία βρίσκεται και τους νόμους που την διέπουν. Ένας άνθρωπος που παραμένει σταθερός μέσα στο άπειρο και απλά σαν χαμαιλέοντας προσαρμόζεται στις επιταγές της εκάστοτε κοινωνίας.

«…οι Άθλιοι» γράφτηκαν για όλα τα έθνη. Δεν ξέρω αν θα διαβαστούν απ’ όλους, όμως εγώ για όλους το έγραψα…»,

 «…όσο θα υπάρχει φτώχια, άγνοια και αθλιότητα πάνω στη γη, ιστορίες σαν κι αυτήν πρέπει να λέγονται…».

«…στο σκοτεινό σημείο όπου βρίσκεται ο σημερινός πολιτισμός, ο άθλιος ονομάζεται ΑΝΘΡΩΠΟΣ, που αγωνιά κάτω απ’ όλα τα κλίματα και τα καθεστώτα, που στενάζει σ’ όλες τις γλώσσες», Βίκτωρ Ουγκώ

Οι «Άθλιοι» αποτελούν μια από τις πρώτες απόπειρες στο μυθιστόρημα να έρθει στο προσκήνιο της μυθιστορηματικής δράσης ο άνθρωπος της εργατικής τάξης και είναι επίσης από τα έργα εκείνα που ο λαϊκός χαρακτήρας τους βοήθησε την εργατική τάξη να τα αγαπήσει και να έρθει σε επαφή- ως αναγνωστικό κοινό- με τη λογοτεχνία.

Ουτοπικός σοσιαλιστής και κοινωνικός αγωνιστής με τη ζωή και το έργο του, προκρίνει την κοινωνική συμφιλίωση και την ειρηνική επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων, θεωρώντας ότι ο ατομικός δρόμος προς την ηθική τελείωση, προς την καλοσύνη, οδηγεί στη «σωτηρία» του ατόμου και της κοινωνίας.

(Ωστόσο, σε πολλές σελίδες του έργου του, υπερασπίζεται αποτελεσματικά την επαναστατική βία).

Το πρώτο τέταρτο του 19ου αιώνα (1800-1825) σημαδεύεται από την έκρηξη μεγάλων εθνικών επαναστάσεων, με τις οποίες η αστική τάξη των υπό διαμόρφωση εθνών προσπαθεί να συγκροτήσει το κράτος της. Χαρακτηριστικότερη τέτοια περίπτωση είναι εκείνη της μεγάλης επανάστασης των Ελλήνων του 1821. Η διαδικασία συγκρότησης εθνικών συνειδήσεων ενισχύεται από μνήμες του μεσαιωνικού παρελθόντος των λαών (μύθοι, θρύλοι, έθιμα, τραγούδια). Όλο αυτό το υλικό, με τα πολλά μυθικά, μη ρεαλιστικά στοιχεία, ενσωματώνεται στην αισθητική του ρομαντισμού, ο οποίος γίνεται πλέον κήρυκας των εθνικοαπελευθερωτικών ιδανικών.

Ένα τέτοιο έργο είναι Οι Άθλιοι που διαδραματίζεται την ίδια εποχή, στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα. Πρόκειται για μια εκτεταμένη τοιχογραφία της γαλλικής κοινωνίας του πρώτου μισού του 19ου αιώνα, με τις ταξικές και πολιτικές συγκρούσεις της, με όλο και πιο φανερή τη – συνειδητή παρουσία της εργατικής τάξης σε αυτές. Ένα έργο αρχέτυπο και κιβωτός, ένα ιστορικο-κοινωνικό σχόλιο των επαναστάσεων και του 19ου αιώνα μέχρι μια φιλοσοφική-θρησκευτική μελέτη για την αμαρτία, την τιμωρία και την πορεία ενός ανθρώπου προς τη λύτρωση και την εξιλέωση, έναν προβληματισμό για τα αιώνια ανθρώπινα ζητήματα. Περιγράφει τη ζωή των εξαθλιωμένων κατοίκων του Παρισιού και της γαλλικής επαρχίας των αρχών του 19ου αιώνα, ακολουθώντας τις περιπέτειες του Γιάννη Αγιάννη αλλά και του διώκτη του, του αστυνόμου Ιαβέρη. Είναι η ιστορία ενός εποχιακού εργάτη γης, του θρυλικού Γιάννη Αγιάννη, που η απόλυτη ανέχεια τον εξαναγκάζει να κλέψει ένα καρβέλι ψωμί και καταδικάζεται γι? αυτή του την πράξη σε 19 χρόνια φυλακή. Τα κάτεργα τον μεταμορφώνουν σε κτήνος. Μετά την απελευθέρωσή του, η συνάντηση του με έναν επίσκοπο ο οποίος τηρεί τις πιο ανθρωπιστικές αρχές του χριστιανισμού, τον οδηγεί στο να αλλάξει χαρακτήρα και να επιδιώξει, ως σκοπό ζωής, την ηθική του τελείωση. Η μοίρα του ανθρώπου αυτού διασταυρώνεται με πολλά άλλα πρόσωπα σύμβολα. Την εργάτρια Φαντίν που η απόλυτη ανέχεια εξαναγκάζει να γίνει πόρνη. Τον άτεγκτο εκπρόσωπο της κρατικής εξουσίας, τον αστυνομικό Ιαβέρη που-αν και προερχόμενος απο το κοινωνικό περιθώριο-γίνεται ο πιο ένθερμος απολογητής και θεματοφύλακας της «τάξης. Το αποτρόπαιο ζευγάρι των Θεναρδιέρων, άκαρδων, πονηρών κερδοσκόπων. Την ομάδα των νεαρών επαναστατών, με χαρακτηριστικότερη μορφή τον «ροβεσπιερικό» Ενζολορά και τον Μάριο Πομερσύ που ερωτεύεται την Τιτίκα, κόρη της Φαντίν, που έχει μεγαλώσει ο Αγιάννης μετά τον θάνατο της μητέρας της.

Η ιστορία του Γιάννη Αγιάννη είναι η αγωνιώδης πορεία μιας ανθρώπινης συνείδησης από το βόρβορο και το χάος προς το Αγαθό. Η μακρόχρονη σύγκρουση ανάμεσα στον Ιαβέρη και το Γιάννη Αγιάννη είναι ένας συμβολισμός της διαπάλης ανάμεσα στον άνθρωπο του λαού και στους μηχανισμούς του κράτους. Γύρω απ’ αυτούς τους δύο αμφίσημους χαρακτήρες, ο Ουγκώ συνθέτει μια ανεπανάληπτη πινακοθήκη. Συσχετίζει μ’ έναν ρωμαλέο και ανεπανάληπτο τρόπο την περιπέτεια μιας ανθρώπινης ψυχής με την περιπέτεια ενός ολόκληρου λαού και μιας ολόκληρης κοινωνίας σε μια ταραγμένη εποχή. Στις σελίδες του βιβλίου παρελαύνουν όλοι εκείνοι οι ήρωες που γοήτεψαν και γοητεύουν γενεές ολόκληρες αναγνωστών και που εκφράζουν, χωριστά ο καθένας, ένα χαρακτηριστικό ανθρώπινο τύπο, μια συστατική πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά)
Ορφέας Εξηντάρης
Γιώργος Μακρής
Παντελής Μιχαλακάκης
Μαρία Μπαλτατζή
Αλίκη Μπράβου
Δημήτρης Παπαδόπουλος
Μαρία Τοπάλη
Μαρία Χατζηβασιλείου
Φανή Χατζημπάρμπα

Σκηνοθεσία: Μαρία Μπαλτατζή
Διάρκεια: 180΄ (με ένα διάλειμμα)
Τιμή Εισιτηρίου: 12 ευρώ (με ποτό)
Ώρα παραστάσεων
Σάββατο: Προέλευση 7.30-7.45μ.μ.  Παράσταση: 8.00μ.μ.
Κυριακή: Προέλευση 6.30-6.45μ.μ.   Παράσταση: 7.00μ.μ.
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΤΗΛ/ΚΗ ΚΡΑΤΗΣΗ
ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ
Διεύθυνση:                Ολύμπου 88, 546 31, Αρχαία Αγορά, Θεσσαλονίκη
Τηλ. Επικοινωνίας:    2310272909 – 2310285452 – 6974195079

Μοίρασε το άρθρο!