Ο Φίλιππος θεμελιώνει την κυριαρχία του στην Ελλάδα

Ο Φίλιππος θεμελιώνει την κυριαρχία του στην Ελλάδα – Γράφει ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Ωραιοκάστρου Παύλος Παπαδόπουλος.

Μετά τη μάχη της Χαιρώνειας, στα τέλη του 338 π.Χ., ο Φίλιππος, προσκάλεσε όλες τις πόλεις της Ηπειρωτικής Ελλάδας, του Ιονίου και του Αιγαίου να στείλουν τους αντιπροσώπους τους στην Κόρινθο. Η συνάντηση θα είχε σκοπό τη διεξαγωγή συζητήσεων και τη λήψη αποφάσεων κοινού ενδιαφέροντος. Η επιλογή της Κορίνθου είχε ιδιαίτερη σημασία: «Εκεί, το Φθινόπωρο του 481 π.Χ. (λίγο πριν την εισβολή του Ξέρξη στην Ελλάδα) είχαν συνέλθει τριάντα μία συμμαχικές πόλεις και συγκρότησαν την Αμυντική Ένωση, την πρώτη συμμαχία εναντίων των Περσών. Όλοι μαζί, τότε, είχαν αποφασίσει να αντισταθούν στην επικείμενη περσική εισβολή.» Ο Φίλιππος υπονοούσε, τώρα, προς όλους ότι η νέα σύνοδος θα συνέχιζε το έργο της αμυντικής συμμαχίας.

Ο βασιλιάς της Μακεδονίας, με γνώμονα την προετοιμασία για την επερχόμενη εκστρατεία εναντίων των Περσών συγκάλεσε τους εκπροσώπους των ελληνικών πόλεων για να συνάψει την τελική συμμαχία. Οι αντιπρόσωποι άρχισαν να φτάνουν στην Κόρινθο από τις αρχές του 337 π.Χ. προκειμένου να αποφασιστεί η νέα Κοινή Ειρήνη. Στο συνέδριο συμμετείχαν όλες οι πόλεις, εκτός της Σπάρτης. Από τις πόλεις επίσης του Αιγαίου δε συμμετείχαν αυτές που ανήκαν στον περσικό έλεγχο. Το Συνέδριο της Κορίνθου Αποτέλεσε μέρος της γενικής στρατηγικής του Φιλίππου εναντίων των Περσών.

Το αιτιολογικό της συνθήκης.

Ο Φίλιππος τόνισε σε όλους ότι κατά το παρελθόν οι Πέρσες είχαν προσβάλλει τα ελληνικά ιερά. Κήρυξε ότι ο επερχόμενος πόλεμος θα ήταν πόλεμος εκδίκησης, επικαλούμενος σφαγές, ωμότητες, εγκληματικές πράξεις του Ξέρξη κατά ιερών και οσίων των απανταχού Ελλήνων! Στο πλαίσιο της προπαγάνδας του ο Φίλιππος, έκανε και μια φιλοφρόνηση προς τους Αθηναίους, λέγοντας ότι: «θα εκδικηθεί για την καταστροφή των αθηναϊκών ιερών». (Θυμίζουμε ότι τα ιερά των Αθηνών, το 480-79 π.Χ., είχαν υποστεί τις περισσότερες ζημιές.)

Πρότεινε, επομένως, πόλεμο εναντίων του Μεγάλου Βασιλιά και γέννησε πολλές ελπίδες στους παρευρισκομένους, Ο πόλεμος στην Ανατολή επρόκειτο να είναι μια καλή προοπτική για αρκετούς Έλληνες: ευκαιρία για στρατιωτική καριέρα, δημιουργία νέων πόλεων κλπ.

Η εκστρατεία εναντίων της Περσίας προϋπέθετε, όπως είναι αντιληπτό την ένωση των Ελλήνων. Μετά την επικράτηση του στη Χαιρώνεια, ο Φίλιππος είχε γενικά συμφιλιωτική διάθεση. Δεν επιζήτησε να γίνει κύριος όλων των Ελλήνων, βασικός σκοπός του ήταν να κρατήσει υπό την εξουσία του τις ελληνικές πόλεις στον πόλεμο εναντίων των Περσών. Η στρατιωτική ένωση ενάντια στους Πέρσες θα έπρεπε να κρατήσει όσο ο Φίλιππος θα έλειπε στην Ανατολή.

Μετά τη μάχη της Χαιρώνειας ο Αριστοτέλης έλεγε παντού ότι: «οι Έλληνες θα μπορούσαν να κατακτήσουν την οικουμένη εάν ήταν ενωμένοι».

Οι αποφάσεις.

Ο Φίλιππος στην Κόρινθο ανέπτυξε πλήρως τα σχέδια του. Έπειτα, το σχέδιο του Φιλίππου για πόλεμο με την Περσία υποβλήθηκε στο συνέδριο. Οι Έλληνες προσφέρθηκαν να πολεμήσουν υπό τη διοίκηση του Φιλίππου εναντίων των Περσών, δεσμεύτηκαν επίσης να μην επιχειρήσουν τίποτα εναντίων της Μακεδονίας και να διώξουν τις αντιμακεδονικές παρατάξεις στις πόλεις τους.

Οι αποφάσεις του συνεδρίου θα αφορούσαν κατά βάση όσους βρίσκονταν κάτω από τις Θερμοπύλες. Θα συνδέονταν επίσης οι Θεσσαλοί, ενώ οι Αιτωλείς θα είχαν χωριστές συνθήκες.

Όσα αποφασίστηκαν στο συνέδριο ήταν σημαντικά, καθώς υπογράφηκε γενική συνθήκη ειρήνης μεταξύ των Ελλήνων. Ο Φίλιππος ενσάρκωσε το Πανελλήνιο Όραμα και έθεσε τις βάσεις ώστε να ενωθούν οι Έλληνες. Διακηρύχτηκε η αυτονομία των ελληνικών πόλεων-κρατών όμως δημιουργήθηκε η ομοσπονδία, που ονομάστηκε Κοινό. Το Κοινό επιβίωσε μέχρι τη ρωμαϊκή κατάκτηση και υπήρξε το σύμβολο του τέλους της πόλης-κράτους.

Όλοι πια, Αθηναίοι, Σπαρτιάτες κλπ, θα ονομάζονταν Έλληνες. Θα υπέγραφαν, επίσης, ειρήνη μεταξύ τους και ειρήνη με τη Μακεδονία.

Λειτουργικά θέματα.

Ο Φίλιππος θα ήταν ο άτυπος ηγεμών. Δημιουργήθηκαν θεσμοί, ενώ το συνέδριο θα συνεδρίαζε ανά πάσα στιγμή. Συντάχθηκε επίσης και Καταστατικός Χάρτης: «Τερματισμός του εμφυλίου πολέμου, υποχρεωτική ειρήνη μεταξύ των ελληνικών πόλεων και τιμωρία αυτών που θα παρασπονδούσαν και θα έθεταν την ειρήνη σε κίνδυνο.» Ο όρκος υπονοούσε ότι θα επιβάλλονταν κυρώσεις όταν θα παραβιαζόταν η ειρήνη.

Το συνέδριο επρόκειτο να αποτελέσει ένα ισχυρό όπλο στα χέρια του Φιλίππου. Ως ηγεμών, ο Μακεδόνας μονάρχης θα κινούσε τα πάντα, μέσα σε θεσμικά πλαίσια, χωρίς να είναι υπόλογος σε κανέναν. Στην ουσία κάτι τέτοιο ήταν η επιβεβαίωση της εντυπωσιακής επιβολής ενός ισχυρού ανθρώπου σε μια αδύναμη μάζα. Εντούτοις όμως ο βασιλιάς της Μακεδονίας δεν είχε διάθεση για ανάμιξη στα εσωτερικά των πόλεων και υπήρξε υπεύθυνος μόνο για την εξωτερική πολιτική και τα στρατιωτικά ζητήματα. Το συνέδριο θα μπορούσε να συγκληθεί σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας.

Οι υποθέσεις θα διεκπεραιώνονταν στο συμβούλιο υποθέσεων. Την προσπάθεια διατήρησης της ειρήνης θα υποκαθιστούσε με διάφορους τρόπους το δικαστήριο, το οποίο θα έφερνε τα πράγματα στη θέση τους όποτε αυτό απαιτούνταν. Θεσπίστηκαν ακόμη και οι Προβουλεύσεις, δηλαδή οι διεργασίες για τα συνέδρια. Στην πραγματικότητα ο Φίλιππος αδιαφορούσε για το εάν οι ελληνικές πόλεις έρθουν σε πόλεμο μεταξύ τους (κάτι που δεν έγινε), καθώς του αρκούσε μόνο να μη στραφούν εναντίων του.

Τους κύριους όρους της ειρήνης τους γνωρίζουμε από μια σωζόμενη επιγραφή. Η συνθήκη ρύθμιζε τα βασικά θέματα που αντιμετώπιζε ο τότε ελληνικός κόσμος: οι Έλληνες δεσμεύονταν ότι δε θα προχωρήσουν σε διανομή εδαφών και σε καμιά κατάργηση των χρεών. Όπως, επίσης, και σε καμία απελευθέρωση των δούλων (από το φόβο επανάστασης). Θα μπορούσε φυσικά να κηρυχτεί πόλεμος εναντίων οποιουδήποτε μέλλους του συμβουλίου.

Κάθε κράτος, ανάλογα με το μέγεθος του, θα έστελνε εκπροσώπους και κάθε εκπρόσωπος θα είχε μια ψήφο. Ο αριθμός των εκπροσώπων από κάθε πόλη θα εξαρτιώταν, δηλαδή, από τον πληθυσμό. Συνολικά θα συμμετείχαν εκατό εκπρόσωποι. Το συνέδριο, από εκπροσώπους πόλεων-κρατών θα ήταν το κυρίαρχο σώμα.

-Ο Παύλος Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1978 στη Δράμα, μεγάλωσε στις Σέρρες και έζησε στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Από το 1996 εργάζεται στο δημόσιο σε διάφορες διοικητικές θέσεις. Είναι απόφοιτος της Σχολής Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, της Σχολής Αστυφυλάκων της Αστυνομικής Ακαδημίας, της Σχολής Επιμόρφωσης και μετεκπαίδευσης ΕΛ.ΑΣ., και της Σχολής Ελληνικού Πολιτισμού, του Τμήματος Ανθρωπιστικών. Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Μιλάει Αγγλικά και Γερμανικά.

Μοίρασε το άρθρο!