ένας όγκος πάγου που αντιστοιχεί σε άνοδο των υδάτων κατά σχεδόν ένα χιλιοστό το χρόνο (συνολικά η στάθμη των θαλασσών ανεβαίνει κατά περίπου τρία χιλιοστά ετησίως, σύμφωνα με τη NASA).

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ειδικό στους παγετώνες, Μίκαελ Ζεμπ του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης, εκτιμούν ότι η μεγαλύτερη απώλεια πάγων διαχρονικά έχει συμβεί σε παγετώνες της Αλάσκας και ακολουθούν εκείνοι της Παταγονίας στη Νότια Αμερική, καθώς και στις αρκτικές περιοχές.

Σημαντικές απώλειες είχαν επίσης οι παγετώνες των Ευρωπαϊκών Άλπεων, του Καυκάσου και της Νέας Ζηλανδίας, όμως χάρη στη σχετικά περιορισμένη έκταση τους έπαιξαν μικρό μόνο ρόλο στην άνοδο της στάθμης των υδάτων.

«Κάθε χρόνο παγκοσμίως χάνουμε περίπου τριπλάσιο όγκο πάγου από αυτόν που βρίσκεται σε όλες τις Ευρωπαϊκές Αλπεις», δήλωσε ο Ζεμπ, ο οποίος εκτίμησε ότι μερικοί παγετώνες στην Ευρώπη και σε άλλες ηπείρους θα έχουν εξαφανιστεί τελείως έως το 2100.

Μια άλλη έρευνα φέτος τον Ιανουάριο, στο περιοδικό για θέματα κλιματικής αλλαγής «Nature Climate Change», κατέληξε στη διαπίστωση ότι οι παγετώνες του πλανήτη είναι στην εποχή μας οι μικρότεροι σε έκταση σε όλη την ανθρώπινη ιστορία.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ