Ήταν 12 ιουλίου του 1967, όταν η χούντα των Συνταγματαρχών αποφασίζει να αφαιρέσει την ελληνική ιθαγένεια από τη Μελίνα Μερκούρη για τις δηλώσεις που είχε κάνει εναντίον των πραξικοπηματιών.
Η Μελίνα Μερκούρη, τα μεσάνυχτα της αποφράδας 21ης Απριλίου, βρισκόταν στο εξωτερικό, καθώς ήδη είχε αναγνωριστεί καλλιτεχνικά και πραγματοποιούσε εμφανίσεις στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης, όπου έπαιζε στο «Ίλια Ντάρλινγκ» με τον Ζυλ Ντασσέν.
Οι πραξικοπηματίες, μέσω του Παττακού, ανακοινώνουν ως αντίποινα την αφαίρεση της ιθαγένειάς της, για να λάβουν από τη Μελίνα Μερκούρη μια ιστορική απάντηση: «Εγώ γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα. Ο Παττακός γεννήθηκε φασίστας και θα πεθάνει φασίστα
Δίνει συνεντεύξεις, κάνει ομιλίες, τραγουδά ενάντια στους συνταγματάρχες. Η χούντα αντιδρά, απαγορεύει στην Ελλάδα τα τραγούδια της και δεσμεύει την περιουσία της. Στις 7 Μαρτίου του 1969, στο θέατρο της Γένοβας γίνεται βομβιστική επίθεση εναντίον της με βόμβα πέντε κιλών η οποία και εκρήγνυται, χωρίς ευτυχώς θύματα. Στο πλαίσιο της ίδιας περιοδείας, γίνεται επίθεση εναντίον της από φασιστική οργάνωση στο Βέλγιο.
Στις 26 Ιουλίου του 1974, δύο μόλις μέρες μετά την πτώση της χούντας, επιστρέφει στην Ελλάδα. Στο αεροδρόμιο γίνεται διαδήλωση, θα κατέβει από το αεροπλάνο κάνοντας το σήμα της νίκης και θα χαθεί στις αγκαλιές των αγαπημένων της…