Εάν εξετάσουμε χωρίς προκαταλήψεις τη διαδικασία που οδήγησε την Τουρκία και τη Ρωσία στην πρωτοφανή στην ιστορία τους προσέγγιση των τελευταίων ετών, θα δούμε ότι, κατά φαινομενικά σχιζοφρενικό τρόπο, προέκυψε ως έμμεσο αποτέλεσμα της επικίνδυνης όξυνσης των σχέσεών τους μετά την κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού Sukhoi Su-24. Το επεισόδιο αυτό δεν υπήρξε κεραυνός εν αιθρία αλλά ήταν η κορύφωση της αντιπαράθεσης των δύο χωρών στη Συρία, όπου υποστήριζαν (και υποστηρίζουν) διαφορετικές πλευρές.

Η κατάρριψη του Sukhoi έφερε τις δύο χώρες στα πρόθυρα της πολεμικής αναμέτρησης. Αυτό όμως ήταν ένα ενδεχόμενο εξαιρετικά επικίνδυνο και για τη Μόσχα και για την Άγκυρα. Δεδομένου ότι η Τουρκία είναι μια χώρα μέλος του ΝΑΤΟ μια εμπλοκή μαζί της θα μπορούσε να σύρει τον πλανήτη σε παγκόσμιο πόλεμο. Επιπροσθέτως, ναι μεν η πλάστιγγα της στρατιωτικής ισχύος έγερνε έντονα προς την πλευρά της Ρωσίας, το γεγονός όμως ότι οι δύο χώρες δεν συνορεύουν άμεσα περιόριζε δραστικά τις δυνατότητες προβολής ισχύος της ρωσικής πολεμικής μηχανής.

Μοίρασε το άρθρο!