Λάθος άνθρωπος, σε λάθος θέση, λάθος στιγμή-Του Πέτρου Μανταίου

Δεν πρόφτασε να στεγνώσει το μελάνι από τη χθεσινή μου αναφορά στις (διάφορες) εμμονές του Αδωνη Γεωργιάδη, ήρθε και ξαναχτύπησε από λάθος θέση (πάνελ τηλεόρασης), σε λάθος στιγμή (η πολύνεκρη τραγωδία προσφύγων στους Παξούς), την οποία και, εμμέσως, εχλεύασε· άρα και λάθος άνθρωπος.

Διότι χλευασμός είναι –και μάλιστα με δόση απανθρωπιάς– να λες (έστω και αν ακόμα δεν έχουν γνωστοποιηθεί οι νεκροί, όπως υποστήριξε αργότερα): «Σκεφτείτε πόσο καλά προετοιμασμένοι είναι, που γνώριζαν ότι λειτουργεί και το 112 και πήραν τηλέφωνο», βοήθειας (πανευρωπαϊκό και λειτουργεί από το 1991!). Πρόσθεσε δε (αυτό που ουσιαστικά ήθελε να πει και είναι ο πυρήνας της ιδεολογίας του): «Εχουμε πέσει θύματα ομαδικής προσπάθειας αλλοίωσης της χώρας, αλλά θα το αντιμετωπίσει η κυβέρνηση!».

Δυστυχώς γι’ αυτόν (και για μας), αμέσως μετά ακολούθησαν τα… άλλα θύματα: οι νεκροί και οι αγνοούμενοι πρόσφυγες του ναυαγίου των Παξών. Σαν χρονικό προαναγγελθέντων θανάτων, με τον τρόπο που αυτοί οι συνάνθρωποί μας, της ανάγκης και της συμφοράς, διακινούνται ριψοκινδυνεύοντας (και ξοδεύοντας ό,τι έχουν και δεν έχουν) από την απελπισία και την καταδίωξη στην ελπίδα και στο σωσμό με τη μεσολάβηση (για πολλούς από αυτούς)… θανάτου.

Τι να πει μετά ο Γεωργιάδης; Ελίχθηκε (σε άλλη εκπομπή). Θυμήθηκε τους νεκρούς και είπε: «Δεν θα ήθελα να μπω σε ανταγωνισμό με τον ΣΥΡΙΖΑ, σε κουβέντα πάνω σε νεκρούς ανθρώπους».

Επέμεινε όμως, υπερηφάνως: «… Ανήκω σε μια κατηγορία ανθρώπων που, ναι, ανησυχούμε για το μέλλον αυτής της χώρας στο ζήτημα ως προς αυτή του τη διάσταση»· της μελλοντικής αλλοίωσης δηλαδή του ελληνικού πληθυσμού από μετανάστες/πρόσφυγες.

Προφανώς, οι θέσεις Γεωργιάδη, κατ’ αυτόν αδιαπραγμάτευτες και εθνο-θρησκευτικές, είναι που κρατούν ακόμα την Ελλάδα αναλλοίωτη. Οντως, ανάλογες θέσεις, δεν προκαλούν αλλοιώσεις, όμως, γενετικά, επιφέρουν εκφυλιστικές μεταλλάξεις…

 ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΤΑΙΟΣ

Μοίρασε το άρθρο!