Κόμικ: Η ιστορία του σεξισμού από τον Αριστοτέλη έως τον Γούντι Άλεν

Μια περιήγηση στην ιστορία της πατριαρχίας και στους αγώνες του φεμινισμού εναντίον της από τον Αριστοτέλη ως τον Γούντι Άλεν, με όχημα την τέχνη του κόμικ, κάνουν οι Marta Breen και η Jenny Jordhahl στο βραβευμένο βιβλίο «Η πτώση της πατριαρχίας: η ιστορία του σεξισμού και η αντίσταση των γυναικών» (Εκδόσεις Παπαδόπουλος) μέσα από το οποίο μας καλούν σε μια ανασκόπηση με πολύ χιούμορ.

Το ανδρικό βλέμμα έχει, αιώνες ολόκληρους, ορίσει τα πώς και τα τι της γυναικείας υπόστασης και το βιβλίο συντάσσεται με το γυναικείο κίνημα που λέει επιτακτικα πως είναι καιρός ν’ αλλάξουν τα πράγματα! Μας καλεί δε να  βραβεύσουμε  κι εμείς τον χειρότερο σεξιστή στην ιστορία της ανθρωπότητας και να γιορτάσουμε, φυσικά, τη σταδιακή αλλά αδιαμφισβήτητη πτώση της πατριαρχίας!

Είναι μια δύσκολη απόφαση να επιλέξει κανείς τον χειρότερο σεξιστή ξεφυλλίζοντας το βιβλίο που αποδεικνύει περίτρανα πως τον χορό του σεξισμού σέρνουν χρόνια πολιτικοί, φιλόσοφοι, επιστήμονες αλλά και καλλιτέχνες. Αντιγράφω ενδεικτικά:

«Η γραφή και η ανάγνωση επηρεάζουν αρνητικά την ανάπτυξη της μήτρας και των ωοθηκών» (Έντουαρντ Χ. Κλαρκ, επιστήμονας 1820-1877), «Ο εγκέφαλος της γυναίκας είναι πολύ μικρός για να μελετηθεί» (Μπίσχοφ), «Οι γυναίκες ανήκουν σε υποδεέστερο είδος» (Δαρβίνος), «Είναι ευνουχισμενες, πάσχουν από φθόνο του πέους» (Φρόιντ), «Το να είσαι γυναίκα είναι ένα φυσικό μειονέκτημα» (Αριστοτέλης), «Το καλό δημιούργησε την τάξη, το φως και τον άνδρα, το κακό το χάος το σκοτάδι και τη γυναίκα» (Πυθαγόρας), «Η γυναίκα είναι φτιαγμένη να υποτάσσεται και να ευχαριστεί τον άνδρα» (Ρουσό), «Αν πηγαίνεις σε γυναίκα μη ξεχνάς το μαστίγιο» (Νίτσε), «Τι σημασία έχει αν είναι σύζυγος ή μητέρα; Φοβού την ξελογιάστρα Εύα μέσα σε κάθε γυναίκα» (Άγιος Αυγουστίνος), «Η γυναίκα είναι ένα εξελικτικό λάθος που πρέπει να εξαλειφθεί» (Μπάροουζ), «Η γυναίκα είναι απλοϊκή όπως τα ζώα»(Μποντλερ).

 Ο χλευασμός και η παρενόχληση των φεμινιστριών δεν είναι πρόσφατο φαινόμενο. Τον 18ο αιώνα, οι φεμινίστριες αποκεφαλίζονταν στη γκιλοτίνα· οι σουφραζέτες του 19ου αιώνα κατέληγαν στη φυλακή. Σήμερα, ακτιβίστριες βρίσκονται φυλακισμένες σε χώρες όπως το Ιράν και η Σαουδική Αραβία. Αλλού, γυναίκες που τολμούν να μιλήσουν για κατάφορες ανισότητες (δομικές και μη) χαρακτηρίζονται «κυκλοθυμικές», «θυμωμένες» ή ακόμα και «μη ελκυστικές». Κι όμως, νέες γενιές φεμινιστριών αναδύονται συνεχώς, γυναίκες που τολμούν να αυτοαποκαλούνται φεμινίστριες με περηφάνια. Αυτές οι γυναίκες, βραβεύουν στο τέλος του βιβλίου, τον μεγαλύτερο σεξιστή στην ιστορία της ανθρωπότητας.leibadaarh

Μοίρασε το άρθρο!