Θεσσαλονίκη: Ποιοι εκτέθηκαν και πως φτάσαμε στο άνοιγμα της αγοράς

Ανεβάζουν ρολά από σήμερα τα εμπορικά καταστήματα στη Θεσσαλονίκη, κάτι που έστω και με μία εβδομάδα καθυστέρηση αποκαθιστά το αίσθημα δικαίου έναντι της υπόλοιπης χώρας. Το Σαββατοκύριακο ο εμπορικός κόσμος προσπάθησε να οργανωθεί, καθώς όταν τα μαγαζιά έκλεισαν αμέσως μετά την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς ήταν χειμώνας και ξεκινούσαν οι εκπτώσεις και τώρα βρισκόμαστε στην Άνοιξη.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΗΤΡΑΚΗΣ

Kάτι που σημαίνει ότι διαφορετικές είναι οι ανάγκες των καταναλωτών. Βέβαια το click away, δηλαδή τηλεφωνική ή ηλεκτρονική προαγορά και παραλαβή στην είσοδο του καταστήματος, που ισχύει για τις συναλλαγές σε αυτή τη φάση δεν είναι η πιο παραγωγική μέθοδος στο λιανεμπόριο και είχε επικριθεί έντονα όταν εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στα τέλη του 2020, αλλά σίγουρα πρόκειται για ένα πρώτο βήμα. Με τη σχετική βελτίωση των δεικτών της πανδημίας το επόμενο διάστημα, κάτι στο οποίο όλοι ελπίζουν, η διαδικασία πιθανόν να βελτιωθεί σε click inside, δηλαδή αγορές εντός του καταστήματος, σε λίγες ημέρες. Ακόμη και την επόμενη εβδομάδα και σχεδόν σίγουρα πριν από το Πάσχα.

Όσα συνέβησαν στη Θεσσαλονίκη από τα μεσάνυχτα της Παρασκευής 2 Απριλίου, όταν ανακοινώθηκε ξαφνικά ότι η περιοχή μαζί με την Πάτρα και την Κοζάνη εξαιρούνται από την επαναλειτουργία του λιανεμπορίου, που είχε αποφασιστεί δύο ημέρες νωρίτερα, λόγω έξαρσης της πανδημίας, μέχρι και την περασμένη Παρασκευή 9 του μηνός, που άρθηκε το απαγορευτικό για Θεσσαλονίκη και Πάτρα, είναι ταυτόχρονα αποκαλυπτικά και διδακτικά. Αποκαλυπτικά για τη νοοτροπία κάποιων εκ των εκπροσώπων των παραγωγικών φορέων της πόλης, οι οποίοι συμπεριφέρονται παρορμητικά. Οι λεονταρισμοί, όμως, οι κραυγές και οι απειλές που αποδεικνύονται άσφαιρα πυρά σπανίως έχουν αποτέλεσμα. Όταν, μάλιστα, συνοδεύονται από καραμπινάτες θεσμικές αστοχίες τότε ένα αποτέλεσμα που γράφει «μηδέν εις το πηλίκον» είναι εξασφαλισμένο. Και διδακτικά αφενός για τους τρόπους διεκδίκησης στη σύγχρονη εποχή και αφετέρου για τη θετική σημασία που έχει η ενότητα των δυνάμεων σε σοβαρή και ρεαλιστική βάση, σε αντίθεση με τα αρνητικά αποτελέσματα της πολυφωνίας και της πολυδιάσπασης. Ανεξαρτήτως της εμβέλειας και του κύρους που κάθε παραγωγικός φορέας της Θεσσαλονίκης -εν προκειμένω του λιανεμπορίου- έχει αντικειμενικά, το κλειδί για την άρση του αδιεξόδου αποδεικνύεται στην προκειμένη περίπτωση ο Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης και οι χειρισμοί του προέδρου του Παντελή Φιλιππίδη.

Την ώρα που κάποιοι απειλούσαν θεούς και δαίμονες, ως σύγχρονοι Δονκιχώτες που κυνηγούν ανεμόμυλους, ο πρόεδρος του ΕΣΘ σύστηνε ψυχραιμία και διάλογο. Και τη στιγμή που κάποιοι άλλοι προέτρεπαν τους εμπόρους να παρανομήσουν ανοίγοντας τα μαγαζιά τους διακινδυνεύοντας πέρα από την υπόλοιπη χασούρα να εισπράξουν τσουχτερά πρόστιμα, ο Φιλιππίδης έλεγε το αυτονόητο: ο εμπορικός κόσμος δεν είναι αγέλη, ούτε αποτελείται από εκ πεποιθήσεως παρανόμους. Το αντίθετο ισχύει: οι έμποροι είναι υπεύθυνοι άνθρωποι και ακόμη όταν θεωρούν ότι αδικούνται είναι υποχρεωμένοι να συνδιαλέγονται με επιχειρήματα προκειμένου να αλλάξουν την κατάσταση, όπως κι έγινε στην προκειμένη περίπτωση. Διότι, πολύ απλά, κανένας πρωθυπουργός που σέβεται τον εαυτό του και καμία κυβέρνηση με στοιχειώδες αίσθημα αυτοσυντήρησης δεν κάμπτονται με ευθείες απειλές, οι οποίες, μάλιστα, διατυπώνονται δημόσια.

Οι μεγάλοι εκτεθειμένοι από τα γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας στη Θεσσαλονίκη είναι το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης και η Ομοσπονδία Επαγγελματιών και Εμπόρων Νομού Θεσσαλονίκης. Κι αυτό διότι οι πρόεδροι τους, ο κ. Μιχάλης Ζορπίδης και ο κ. Κώστας Ιακώβου βιάστηκαν να ανακοινώσουν από την προηγούμενη Κυριακή ότι τη Δευτέρα θα καταθέσουν ασφαλιστικά μέτρα κατά της απόφασης της κυβέρνησης να εξαιρέσει τη Θεσσαλονίκη και δύο ακόμη περιοχές από το άνοιγμα του λιανεμπορίου. Πέρα από την ουσία της υπόθεσης νομικοί κύκλοι υποστηρίζουν ότι έτσι κι αλλιώς το ΕΕΘ δεν έχει τη δυνατότητα να στραφεί κατά του Ελληνικού Δημοσίου, τουλάχιστον για το συγκεκριμένο θέμα. Σύμφωνα με το καταστατικό του είναι -όπως κάθε Επιμελητήριο- σύμβουλος της πολιτείας και όχι συνδικαλιστικός φορέας, κάτι που συχνά συγχέουν οι διοικήσεις των ελληνικών Επιμελητηρίων. Εκείνο που φάνηκε -ανεξαρτήτως προθέσεων- είναι ότι οι κ.κ. Ζορπίδης και Ιακώβου επιχείρησαν να στρέψουν επάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας. Πέραν αυτών οι δύο πρόεδροι, οι οποίοι -σημειωτέον- συνυπάρχουν και στην Διοικητική Επιτροπή του ΕΕΘ (ο κ. Ζορπίδης ως πρόεδρος και ο κ. Ιακώβου ως οικονομικός επόπτης), βρέθηκαν στο στόχαστρο των συνεργατών τους διότι αποφάσισαν και ανακοίνωσαν τη συγκεκριμένη νομική ενέργεια χωρίς να έχουν συνεννοηθεί ως όφειλαν με τα Διοικητικά τους Συμβούλια. Λειτούργησαν, δηλαδή, ως ιδιοκτήτες των φορέων που υπηρετούν, παρασύροντας ταυτόχρονα και ορισμένους από τους μικρότερους περιφερειακούς Εμπορικού Συλλόγους του πολεοδομικού συγκροτήματος. Ως αποτέλεσμα αυτοπαγιδεύτηκαν. Τα περίφημα ασφαλιστικά μέτρα δεν κατατέθηκαν ποτέ και στη θέση τους στάλθηκε μία επιστολή στον πρωθυπουργό με τη διατύπωση του αιτήματος για άνοιγμα της αγοράς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το δεύτερο Επιμελητήριο της Θεσσαλονίκης που εμπλέκεται με το λιανεμπόριο, το Εμπορικό και Βιομηχανικό, φέρθηκε εξυπνότερα. Ενώ ο πρόεδρος του Γιάννης Μασούτης συμμετείχε σε τηλεδιάσκεψη με τον υπουργό Ανάπτυξης Άδωνη Γεωργιάδη, αλλά και σε άλλες διεργασίες, το ΕΒΕΘ απέφυγε τις απειλές και τους λεονταρισμούς. Αφενός εξέδωσε τη Δευτέρα 5 Απριλίου ψήφισμα με αίτημα την επαναλειτουργία της αγοράς, ενώ αφετέρου στις 9 του μηνός -δηλαδή το πρωί της ημέρας που αναμενόταν απόφαση για το άνοιγμα του λιανεμπορίου- δημοσιοποίησε έρευνα κοινής γνώμης, δια της οποία καταγράφονταν η θετική άποψη των καταναλωτών της περιοχής για άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων.

Η διπλωματία όχι μόνο οφείλει να προηγείται του πολέμου, αλλά και να δουλεύει ακόμη και κατά τη διάρκεια τόσο των αψιμαχιών, όσο και των μαχών. Συνήθως οι λύσεις βρίσκονται στις συζητήσεις και όχι στους… τσαμπουκάδες, που μπορεί να εκτονώνουν τα νεύρα αυτών που επιχειρούν να τους ασκήσουν, αλλά συνήθως πέφτουν στο κενό. Ο ΕΣΘ και ο Π. Φιλιππίδης δικαιώθηκαν και αυτό είναι για το καλό της αγοράς. Από την άλλη φάνηκε για μία ακόμη φορά ότι η έλλειψη ενότητας -και ως ένα βαθμό ετοιμότητας- είναι υπαρκτό φαινόμενο στους παραγωγικούς φορείς της Θεσσαλονίκης και τους εκπροσώπους τους. Αποτελεί, δε, αυτή η κατάσταση την αιτία πολλών δεινών. Ή τουλάχιστον η έλλειψη συνεννόησης και ομοψυχίας δεν συμβάλλει στην οργανωμένη, τεκμηριωμένη, επίμονη και τελικά αποτελεσματική πίεση για την επίλυση των προβλημάτων που υπάρχουν.

 

Μοίρασε το άρθρο!