Η συγνώμη είναι μια μικρή λέξη με μεγάλη δύναμη, που όμως λίγοι άνθρωποι έχουν το σθένος να την πούνε… Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον Παντελή Τσακίρη, γιατί αν υπάρχει αυτό που κάνει τις σχέσεις των ανθρώπων δυνατές, είναι το γεγονός ότι μπορούμε να αναγνωρίζουμε το λάθος και να το ομολογούμε, κάτι που ο ίδιος το κάνει βέβαια με διαφορετικό τρόπο. Και ποιος είναι αυτός; Το να ομολογεί εμμέσως πλην σαφώς, ότι τις προεκλογικές ανοησίες που εκτόξευε περί ανικανότητας των στελεχών της προηγούμενης διοίκησης, έρχεται τώρα να τις μαζέψει αρκετά άτσαλα, τοποθετώντας τους σε διοικητικές θέσεις, περιφρονώντας στην ουσία τα δικά του στελέχη, που αγωνίστηκαν για να είναι τώρα δήμαρχος.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Το κυριότερο είναι ότι μέσα στην παράταξη του υπάρχει μεγάλος αναβρασμός, για το γεγονός ότι πλέον το κουμάντο και το πάνω χέρι, το έχουν οι άνθρωποι του Γαβότση, ενώ οι δικοί του είναι παραγκωνισμένοι. Βλέπουν λοιπόν ότι όχι μόνο μέρα με την μέρα, να μεγαλώνει ο αριθμός της σύνθεσης της νέας διοίκησης, με άτομα που μέχρι πρότινος, και ο ίδιος τα χαρακτήριζε ανίκανα, τώρα ο νέος δήμαρχος τους ανθρώπους που τον στήριξαν, τους ρίχνει από τον εικοστό όροφο, και καθώς περνάνε από τον δέκατο, λέει:«ως εδώ καλά πάμε».
Το μεγάλο ερώτημα είναι οι ψηφοφόροι, οι οποίοι αναρωτιόνται γιατί τον ψήφισαν. Για να βλέπουν τις ακροβασίες και τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα που θολώνουν περισσότερο το γκρίζο τοπίο των δημοτικών πραγμάτων στον δήμο μας; Ο Παντελής Τσακίρης πήρε την εξουσία, υποσχόμενος ότι θα διοικήσει με άλλους πολιτικούς όρους, και το μόνο που βλέπουμε είναι ότι ο βασιλιάς από πολύ νωρίς, όχι μόνο δεν φοράει καινούργια ρούχα, αλλά πέταξε και τα παλιά.
