Ζητείται ανάσταση ειρήνης–Του Πάνο Τριγάζη

Τούτες τις μέρες ηχεί στις καρδιές μας «η ζωή εν τάφω», που αφορά πολλές περιοχές της Γης, πρωτίστως την πολύπαθη Συρία, το Αφρίν και τη Γούτα, καθώς και την Υεμένη. «Κλάδο ελαίας» ονόμασε η κυβέρνηση της Άγκυρας την εισβολή και κατάληψη του Αφρίν, θυμίζοντάς μας ότι «ειρηνευτική επιχείρηση» είχε αποκληθεί η εισβολή και κατοχή του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1974.

Ωστόσο, μετά την Εβδομάδα των Παθών έρχεται η Ανάσταση, που συνοδεύεται από το «θανάτω θάνατον πατήσας». Άρα, το Άγιο Πάσχα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί γιορτή της ζωής και της ειρήνης. Έτσι τη γιορτάζει και ο απανταχού ελληνισμός, δηλαδή όχι μόνο ως θρησκευτική, αλλά και μεγάλη λαϊκή γιορτή. Γιορτή αγάπης και ελπίδας ότι η ζωή μπορεί να νικήσει τον θάνατο, η ειρήνη τον πόλεμο.

Επειδή κάποιοι μίλησαν πριν από δύο δεκαετίες για «ανθρωπιστικούς πολέμους» στη Γιουγκοσλαβία και στο Ιράκ, υπενθυμίζω μια ρήση του Αϊνστάιν: «Ο πόλεμος δεν μπορεί να γίνει ανθρώπινος, μόνο να καταργηθεί μπορεί». Άρα, μιλάμε όχι μόνο για την κατάργηση των πυρηνικών και άλλων μέσων μαζικής καταστροφής, αλλά και της ίδιας της ιδέας του πολέμου, που, δυστυχώς, βρίσκει έδαφος στις κοινωνίες μέσω του μιλιταρισμού και της αντίληψης για λύση των διεθνών προβλημάτων με τη βία. Διεκδικούμε, λοιπόν, ως άνθρωποι της ειρήνης, και μια νέα κουλτούρα ειρήνης και μη βίας για τις κοινωνίες και τις διεθνείς σχέσεις.

Μόνο έτσι θα πορευτούμε σε έναν κόσμο δημοκρατίας, ισότητας, κοινωνικής δικαιοσύνης και οικολογικής προστασίας. Για την αντιμετώπιση του μιλιταρισμού, οφείλουμε να επιδιώξουμε τη δραστική μείωση των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών, που αποτελούν το αναγκαίο «καύσιμο» για τις πολεμικές μηχανές, στερώντας ταυτόχρονα ζωτικούς πόρους από τις οικονομίες των χωρών και τις κοινωνίες.

Η μείωση των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών πρέπει να συνοδεύεται και από τον έλεγχο του εμπορίου των όπλων, που είναι το πλέον κερδοφόρο παγκοσμίως. Ο στόχος αυτός αφορά πρωτίστως τη γειτονική μας Μέση Ανατολή, που είναι η πιο στρατιωτικοποιημένη περιοχή της Γης, απορροφώντας το ένα τρίτο των παγκόσμιων εξαγωγών όπλων, με πρώτη σε εισαγωγές παγκοσμίως τη Σαουδική Αραβία.

Προσθέτω, μια που σε δύο εβδομάδες είναι η μαύρη επέτειος της στρατιωτικοφασιστικής χούντας του 1967, ότι ο μιλιταρισμός πάει χέρι-χέρι με τον φασισμό. Ειδικότερα στην Ελλάδα, δυστυχώς έχουμε τα «τάγματα εφόδου» της Χρυσής Αυγής, που, ενώ εμφανίζεται ως υπέρμαχος του χριστιανισμού, αρνείται στην πράξη τα κηρύγματα του Ευαγγελίου, ότι όλοι οι άνθρωποι είναι παιδιά του Θεού και ότι «Οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ». Ας ακουστεί, λοιπόν, με την ευκαιρία της Ανάστασης, το no pasaran!

Σε παλαιότερα άρθρα μου έχω υποστηρίξει ότι «η ισχύς εν τη ειρήνη». Ειδικότερα για τη χώρα μας, δεν υπάρχει άλλη εθνική στρατηγική στον 21ο αιώνα από τη στρατηγική της ειρήνης· πρωτίστως με τις γειτονικές χώρες και λαούς με τους οποίους μπορούμε και πρέπει να προωθήσουμε σχέδια συνανάπτυξης και κοινής ασφάλειας.

Ως χώρα, έχουμε πολλούς λόγους να είμαστε πρωταγωνιστές για την υπόθεση της ειρήνης, αφού η Ελλάδα έχει πληρώσει βαρύτατο τίμημα στους πολυδάπανους εξοπλισμούς που αποτέλεσαν και εστίες μεγάλης διαφθοράς.

Γράφει ο Πάνος Τριγάζης

Μοίρασε το άρθρο!