Ελευθερία αισθήσεων
Φάνηκε απροσδόκητα,μέσα από την ευάλωτη
έκσταση θυσιών και περιπαθών εναγκαλισμών.
Άτρωτη και τολμηρή.
Αθάνατη και ποθητή.
Παράφορη και ερωτική.
Βούτηξε στο νερό πετώντας χάμω
την ολοπόρφυρη φορεσιά της.
Λούστηκε στο φως της μέρας
και φωτίστηκαν τα γαλάζια της μάτια,
γαλανά σαν την θάλασσα γύρω της
και λαμπερά σαν τον λαμπιρίζοντα κυματισμό της.
Χόρεψε με τα κύματα.
Παραδόθηκε μαγεμένη,
στην απέραντη υδάτινη ομορφιά.
Μάγεψε και μαγεύτηκε.
Δόθηκε κι ερωτεύτηκε,
με το φλογισμένο κορμί της
να γαληνεύει στο δροσερό νερό.
Φιλιά στο κορμί της ,
ζητούν λύτρωση και εξαγνισμό.
Κατάκτησε με την ομορφιά της,
την απεραντοσύνη της θάλασσας.
Σφράγισε με τα φιλιά της και την λάμψη της,
αυτή την αυγή,την ελευθερία της,
σαν το φτερούγισμα των γλάρων,
πάνω από την κεφαλή της.
Ένιωσε την ελευθερία των αισθήσεών της,
να ξεφεύγουν από την εγκόσμια ζωή της,
στην υπερκόσμια αιωνιότητα.
Έγινε δόγμα.
Έγινε θρησκεία και ιερούργησε κάτω από το θεϊκό βλέμμα του ανοικτού ουρανού.
Έγινε θρύλος.
Έγινε μύθος.
Έγινε τραγούδι ερωτικό,
στα χείλη των ερωτευμένων.
Η φλογερή ομορφιά της,έγινε σφραγίδα
στις καρδιές των αιώνων εραστών.
Και κάθε πρωί την “βλέπουν” να αναδύεται
μέσα από τα κύματα σαν την θεά Αφροδίτη.
Εύα Μήλιου
Ποιήτρια-συγγραφέας
Στον Γαλαξία μας
Φυσάει απαλά στις φυλλωσιές ο άνεμος.
Σαν απόηχος ερωτικού τραγουδιού,
το θρόισμα των πράσινων φύλλων των δέντρων.
Της φωνής,της ψυχής θαρρείς,
σκιρτήματα,τα φιλήσυχα κελαηδίσματα
πουλιών που ξεχύνονται να ζευγαρώσουν
και να ζώσουνε με ζωντάνια
τις δικές μας ζωές.
Χειμώνας ακόμη
μα ένα γύρω η φύση
μοσχοβολά την Άνοιξη,που κοντοζυγώνει.
Περιμένει λίγο παράμερα,λίγο πιο πέρα
με υπομονή αναμένει να’ ρθει.
Φανταχτερές οι στιγμές μας,
σαν μάσκες καρναβαλιού,
με χρώματα φανταστικά,
με λάμψεις εκτυφλωτικές,
λουλουδιασμένες κι ευωδιαστές.
Μετρούν λεπτό προς λεπτό,
τον χρόνο που μας απομένει.
Το ύστερα εμφανίζεται στο τώρα
σφιχτά αγκαλιασμένο με το χθες.
Σιωπούμε και δεν μιλούμε,
απλά απολαυάνουμε ανεπανάληπτες στιγμές,
ανυποψίαστες για τα μελλούμενά μας.
Κι όλο ρωτάμε,κι όλο ελπίζουμε.
Μόνοι μας φανταζόμαστε το θαύμα
απόψε πως θα ζήσουμε.
Στον Γαλαξία μας,
θα χαθούμε και θα επιβιώσουμε,
την αιώνα νεότητα να νιώσουμε.
Εύα Μήλιου
Ποιήτρια-συγγραφέας
