Ένα συνονθύλευμα προσωπικών επιδιώξεων η νέα διοίκηση του δήμου

Ένα συνονθύλευμα προσωπικών επιδιώξεων φαίνεται να είναι η νέα δημοτική αρχή. Και δεν μιλάμε βέβαια για τους εκλεγμένους δημοτικούς συμβούλους της διοικούσας παράταξης, οι οποίοι έχουν όλο το δικαίωμα να κατέχουν θέσεις, που μέσα από αυτές θα κριθούν για το έργο τους, αλλά για τους ανίκανους της προηγούμενης διοίκησης, σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του κ.Τσακίρη, που τους βάπτισε τώρα ικανούς.

Η προσωπικότητα αυτών των ανθρώπων, που οι προσωπικές φιλοδοξίες τους, ξεπερνούν τους πολίτες που τους εμπιστεύθηκαν και στο τέλος τους προδίδουν για μια καρέκλα, τους κάνει να είναι ικανοί, πολύ ικανοί, πάρα πολύ ικανοί να μας εκμεταλλευτούν, να μας αξιοποιήσουν προς όφελός τους, να μας πουλήσουν, να μας εγκαταλείψουν, να μας χλευάσουν, και στο τέλος να μας υποτιμήσουν. Και δεν είναι τυχαίο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών της παράταξης με την οποία και εξελέγησαν, εξέφρασε όχι μόνο την αντίθεσή της, αλλά και την οργή της. Βέβαια εδώ να τονίσουμε ότι και τα στελέχη της διοικούσας παράταξης, προς τιμή τους, ήταν αντίθετη σε μια τέτοια συνεργασία, και χρειάστηκε η παρέμβαση από εξωγενείς παράγοντες, για να ξεπεραστούν οι αντιδράσεις.

Υποκριτές και ηθοποιοί λοιπόν. Ενώ όμως ο ηθοποιός δεν είναι υποκριτής διότι όλοι γνωρίζουν ότι υποκρίνεται, και για το συγκεκριμένο αυτό ταλέντο τον χειροκροτούμε, ο πολιτικά φιλόδοξος είναι και υποκριτής και ηθοποιός, χωρίς να ξέρουμε ότι είναι ηθοποιός. Το αποτέλεσμα είναι ότι στην αρχή δεν τον καταλαβαίνουμε, αλλά έρχεται αναπόφευκτα η στιγμή που θα αποκαλυφθεί. Είναι πάντα κακός ηθοποιός –  εάν ήταν καλός, θα ήταν ηθοποιός. Και δυστυχώς όμως για τον νέο δήμαρχο ή ευτυχώς για όλους τους πολίτες, ότι σπέρνεις, θερίζεις… Και η ζωή έχει δείξει πως όσοι «ευλογούσαν» τέτοιες συμπεριφορές, κάποια στιγμή ή τις «λούστηκαν» ή κατάφεραν να τις αποφύγουν τρέχοντας  σκυφτοί…

Συνήθως πάντως τους χαρακτηρίζουμε χαμαιλέοντες, γιατί μπαίνουν στη ζωή μας και προσαρμόζονται. Προσαρμόζονται όμως χωρίς όρους, χωρίς ενδοιασμούς. Και μιας όμως και το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της πολιτικής είναι η μεταβλητότητα, και η ρευστότητα, αυτοί κινούνται σε αυτήν όπως το ψάρι στο νερό.

Υ.Γ. Τελικά ο Ιούδας είχε φιλότιμο. Ναι, πρόδωσε τον αγαπημένο του δάσκαλο για 30 αργύρια, αλλά μετάνιωσε και τη ίδια μέρα «ρίψας τα αργύρια εις τον ναόν ανεχώρησεν και απελθών …απήγξατο» (έρριξε τα αργύρια στο Ναό – στους αρχιερείς- και φεύγοντας κρεμάστηκε». «Οι δε αρχιερείς λαβόντες τα αργύρια είπον· ουκ έξεστι βαλείν αυτά εις τον κορβανάν, επεί τιμή αίματός έστι». (Ακόμα και οι αρχιερείς, που πιθανότατα τον είχαν πληρώσει, δε δέχτηκαν πίσω τα 30 αργύρια).

Μοίρασε το άρθρο!