Μία από τις εννιά καλές τέχνες
Ο χορός είναι μορφή καλλιτεχνικής απόδοσης η οποία αναφέρεται στη δυνατότητα έκφρασης συναισθημάτων. Μέσα από την κίνηση του σώματος, που είναι ρυθμική και σύμφωνη με τη μουσική. Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας.
Η λέξη χορός προήλθε από τη χαρά, γιατί συνήθως χορεύουµε από χαρά.
Στις 29 Απριλίου καθιερώθηκε η παγκόσμια ημέρα χορού. Η μουσική σε συνδυασμό με την κίνηση ενώνουν σώμα και μυαλό και τα οδηγούν σε μια υπέρτερη κατάσταση. Ο χορός μας φέρνει πίσω στις ρίζες μας, με την πολιτισμική έννοια.
Ο χορός ως μια πολυδιάστατη τέχνη.
Η τέχνη του χορού αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές παραστατικές τέχνες και παράλληλα μία βιωματική μάθηση, όπου οι εκπαιδευόμενοι συμμετέχουν με το σώμα τους. Μαθαίνουν είτε μέσα από συγκεκριμένες κινήσεις και οδηγίες, δημιουργώντας μια χορευτική κίνηση, ή σύνθεση, είτε αξιοποιώντας περισσότερο ελεύθερα μοτίβα κίνησης, όπως ο αυτοσχεδιασμός. Στη βιωματική, πολυδιάστατη αυτή διαδικασία, ενεργοποιείται η ανθρώπινη σκέψη και μέσω της ανθρώπινης δράσης, αφομοιώνεται η μαθησιακή εμπειρία και έκφραση και μεταφράζεται σε κίνηση. Η τέχνη του χορού εκφράζει τη «σκέψη και την αίσθηση κινητικά», μέσα από συγκεκριμένη εκμάθηση τεχνικών, που στόχο έχουν να πλάσουν και να ωθήσουν το σώμα να πράξει και να εξωτερικεύσει την έκφραση. Χορευτής είναι ένα άτομο για το οποίο ο χορός γίνεται σταδιακά κομμάτι του τρόπου ζωής, ο οποίος ανακαλύπτει με το ταλέντο του, τις δεξιότητες και τις τεχνικές του την έκφραση και την επικοινωνία μέσα από το χορό. Εκπαιδεύεται σε ατομικό, ή ομαδικό επίπεδο, με τη συνεργασία και την εποπτεία του χοροδιδασκάλου του. Χρησιμοποιεί το χορό, όχι μόνο ως ψυχαγωγία, αλλά ως άθληση και μια νέα πηγή γνώσης.
Μέσα από το έργο σημαντικών αρχαίων και σύγχρονων χορευτών και χορογράφων, διαπιστώνουμε ότι η τέχνη του χορού δε θα μπορούσε να έχει αυτή τη σημαντική εξέλιξη στην πορεία της από τους αρχαίους χρόνους έως σήμερα, αν δεν αλληλοεπιδρούσε με τέχνες όπως η μουσική και το θέατρο, Ο χορός ιδιαίτερα βασίζεται στο μεγαλύτερο ποσοστό στην τέχνη της μουσικής, κατά συνέπεια δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τη σύμπραξή της. Επίσης, όλες οι κινήσεις των χορευτών εκφράζουν παραστατικά τα συναισθήματά τους, τα μηνύματα που θέλουν να περάσουν μέσα από το χορό τους, οπότε η θεατρικότητα στο χορό αποτελεί βασικό ζητούμενο.
Η τέχνη του χορού ανήκει σε ένα «όλον», το οποίο καλούνται οι χορευτές να δουλέψουν ατομικά και ομαδικά, σε όποιο επίπεδο και να βρίσκονται. Είναι μια τέχνη πολυδιάστατη.
Είδη χορών:
• Μπαλέτο
• Σύγχρονος Χορός
• Rock N’Roll
• Salsa
• Ντίσκο
• Λάτιν χοροί
• Οριεντάλ
• Βαλς
• Τανγκό
• Φλαμένκο
• Παραδοσιακοί
Ελληνικοί Παραδοσιακοί και Λαϊκοί χοροί: Ήπειρος, Θεσσαλία, Στερεά, Πελοπόννησος, Νησιά, Θράκη, Μακεδονία, Πόντος
Καλαματιανός, Τσάμικος, Κρητικοί
•Λαϊκοί χοροί
Ζεϊμπέκικο, Χασάπικο, Συρτάκι, Τσιφτετέλι
Ο χορός στην Αρχαία Ελλάδα.
Ο χορός στην Αρχαία Ελλάδα συνδέονταν άρρηκτα με άλλες τέχνες όπως η ποίηση, η μουσική και το θέατρο. Η έκφραση αυτής της σωματικής και λεκτικής δράσης των χορευτών, πραγματοποιούνταν μέσω της όρχησης, η οποία αποτελούσε ένα είδος εναλλακτικής μορφής τέχνης, συνδυαζόμενης με άλλες τέχνες. Η όρχηση ήταν ένα είδος σωματικής χορευτικής δραστηριότητας, η οποία δημιουργείτο μέσα από το συνδυασμό ποίησης, μουσικής και κίνησης. Αποτέλεσε τη βάση του ελληνικού λαϊκού και παραδοσιακού χορού.
Πηγή: Wikipedia
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Χορός Αρχαϊστικό ανάγλυφο με παράσταση χορού γυναικών
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: ΠΙΚΑΣΟ Ο ΧΟΡΟΣ 1925
ΠΑΡΗΣ ΒΟΡΕΟΠΟΥΛΟΣ
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στο Κολλέγιο De La Salle. Είναι πτυχιούχος Γαλλικής Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Παράλληλα με τις πανεπιστημιακές του σπουδές, παρακολούθησε μαθήματα θεάτρου στη δραματική σχολή Κυριαζή Χαρατσάρη.
Υπηρέτησε ως καθηγητής της γαλλικής γλώσσας και ως διευθυντής επί σειρά ετών στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση συμβάλλοντας στον παιδαγωγικό ανασχηματισμό των σχολικών χώρων και στην αναβάθμιση των συνθηκών εκπαίδευσης. Στις πρωτοβουλίες του για τη δημιουργία ενός πρότυπου σχολείου εντάσσονται: μοναδικές παρουσιάσεις ανθρώπων της επιστήμης, του πνεύματος, του πολιτισμού, της πολιτικής και του αθλητισμού, η δημιουργία γκαλερί- πινακοθήκης με έργα Ελλήνων και ξένων ζωγράφων, η τοποθέτηση ηχητικών εγκαταστάσεων για την παροχή αξιόλογων μουσικών ακροάσεων στα διαλείμματα, θεατρικά εργαστήρια με ετήσια παρουσίαση παραστάσεων, εργαστήρια δημοσιογραφίας με έκδοση μαθητικών εντύπων, καθώς και περιβαλλοντικά, χορωδίας, ζωγραφικής, λογοτεχνίας και αθλητισμού. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στη Δευτεροβάθμια Δημόσια Εκπαίδευση υπήρξε για δεκαπέντε έτη βαθμολογητής, αναβαθμολογητής και προϊστάμενος βαθμολόγησης, στο βαθμολογικό κέντρο ειδικών μαθημάτων του Υπουργείου Παιδείας, για τους υποψήφιους φοιτητές της Γαλλικής Φιλολογίας στα Α.Ε.Ι., καθώς επίσης και για πέντε έτη πρόεδρος σε εξεταστικά κέντρα του Υπουργείου Παιδείας για τις εξετάσεις στο Κρατικό Πτυχίο Γλωσσομάθειας.
Ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, την ποίηση, το θέατρο, την κριτική, τη μετάφραση, κ.ά. Στα έργα του περιλαμβάνονται: το μονόπρακτο θεατρικό έργο «Το Αιώνιο Παιχνίδι» που παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Θέατρο Συκεών και στο Καραπάντσειο Πολιτιστικό Κέντρο Αμπελοκήπων από το Θεατρικό Εργαστήρι Θέσπις σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη, η «Ανθολογία Γαλλικής Ποίησης Δέκα Γάλλων Ποιητών» με μεταφράσεις ποιημάτων και παρουσίαση ποιητών και λογοτεχνικών Σχολών, η μετάφραση των κριτικών μελετών αισθητικής του Γκυ ντε Μωπασσάν «Τι είναι μυθιστόρημα καθώς και Περί τέχνης: Ζωγραφική – Γλυπτική», οι ποιητικές συλλογές «Ποιητικές Διαδρομές» και «Οδοιπορικό Ζωής», η κριτική μελέτη «Η ζωή και το έργο του Αλμπέρ Καμύ», η επιστημονική μελέτη «Η Παιδεία στην Καππαδοκία από την αρχαιότητα ως την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1924», η συλλογή διηγημάτων «Ταξιδεύοντας στο Χρόνο», το δοκίμιο «Δύο Λογοτεχνικά Μανιφέστα – Μπρετόν και Σαρτρ», το δοκίμιο «Η Μικρά Ασία μέσα από την ελληνική λογοτεχνία», η μελοποιημένη ποιητική συλλογή «Τραγούδια του Δημήτρη Θέμελη για φωνή και πιάνο σε ποίηση Πάρη Βορεόπουλου», με τη Χριστίνα Σιδηροπούλου, μουσικολόγο, πιανίστα, το δοκίμιο «Το Θέατρο του Παραλόγου – Ευρωπαίοι και Έλληνες θεατρικοί συγγραφείς», το δοκίμιο «Η Γαλλική Ποίηση σε Πρόζα» – Παρουσίαση – Μετάφραση – Σχόλια, Γάλλων ποιητών, την ιστορική μελέτη «Βυζάντιο – Βυζαντινές Εκκλησίες και Μνημεία της Θεσσαλονίκης», τη μονογραφία, «Η Μαλακοπή της Καππαδοκίας», σελ. 315-330, «1922-2022 – 100 Χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή», ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. Δήμος Ν. Ιωνίας, Αθήνα, το μονόπρακτο θεατρικό έργο «Παραλογισμοί…», που παρουσιάστηκε στο Θεατρικό Εργαστήρι Θέσπις του Δήμου Νεάπολης-Συκεών σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία του Γιώργου Κιουρτσίδη.
Δημοσίευσε άρθρα εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού περιεχομένου, μεθοδολογίας, πολιτισμού, τέχνης και λογοτεχνίας σε εφημερίδες και περιοδικά και συμμετείχε σε συνέδρια, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές.
Ποιητικά του κείμενα μελοποίησε ο μουσουργός, καθηγητής Δημήτρης Θέμελης.
Συμπεριλαμβάνεται στη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Χάρη Πάτση, στην Εγκυκλοπαίδεια Γραμμάτων και Τεχνών της Αμφικτυονίας Ελληνισμού και στο Λεύκωμα της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος.
Το 2010 έλαβε Εύφημη Μνεία από τη Δημοτική Επιτροπή Παιδείας του Δήμου Συκεών: α) για τη δημοσίευση του βιβλίου «Ανθολογία Γαλλικής Ποίησης Δέκα Γάλλων Ποιητών», β) για την έκδοση της μαθητικής εφημερίδας «Μαθητικά Κάστρα» του 4ου Γυμνασίου Συκεών με υπεύθυνο τον Διευθυντή Πάρη Βορεόπουλο, γ) για την παράσταση του θεατρικού έργου «Πλούτος» του Αριστοφάνη από τους μαθητές του 4ου Γυμνασίου Συκεών με υπεύθυνο τον Διευθυντή Πάρη Βορεόπουλο, στο πλαίσιο της Θεατρικής Παιδείας 2008-2009 του Δήμου Συκεών.
Βραβεύτηκε στον Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό της Αμφικτυονίας Ελληνισμού για το ποίημα «Ο Καλλιτέχνης», το 2014, και για το ποίημα «Τόπος του ήλιου και του έρωτα», το 2016.
Έλαβε τιμητικές διακρίσεις για τη συμβολή του στην ελληνική λογοτεχνία από την Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, το 2014 και το 2019, ενώ για την προσφορά του στον πολιτισμό, στην τέχνη και στην παιδεία, από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας το 2016, από το Σύλλογο Ζωγράφων Θεσσαλονίκης και Β.Ε. και από τον Δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης το 2017.
Το 2023 τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό της Ιεράς Μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως καθώς επίσης έλαβε πιστοποιητικό τιμητικής διάκρισης για τη συμβολή του στη συλλογή ιστορικών κειμηλίων και την πολύπλευρη συμπαράσταση προς τα εκδοτικά δρώμενα τού Εκπαιδευτικού και Πολιτιστικού Ιδρύματος του Μουσείου Προσφυγικού Ελληνισμού της Ιεράς Μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ.κ. Βαρνάβα.
Είναι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Β.Ε., του Συλλόγου Αποφοίτων της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. “Φιλόλογος”, της Αμφικτυονίας Ελληνισμού, καθώς επίσης και Έφορος Δημοσίων Σχέσεων της Εταιρείας Συγγραφέων Β.Ε.
Με ενδιαφέρον για τη γνωριμία του πολιτισμού άλλων λαών, ταξίδεψε σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής.
