Πόλεμος και βία: Πώς συζητάμε τις άσχημες ειδήσεις με τα παιδιά

Αν και στη σημερινή εποχή φαίνεται άθλος να κρατήσουμε τα παιδιά μακριά από τις βίαιες εικόνες, μπορούμε να τα προστατεύσουμε από τις αρνητικές επιπτώσεις που αυτές έχουν στην ψυχοσύνθεσή τους.

Οι βίαιες κατακλύζουν πλέον κάθε μέσο και η έκθεση των παιδιών σε αυτές μοιάζει αναπόφευκτη. Πόσο επηρεάζουν τελικά την ψυχοσύνθεση των παιδιών;

Η Δρ. Robin Gurwitch, ψυχολόγος και καθηγήτρια στο Τμήμα Ψυχιατρικής και Επιστημών Συμπεριφοράς του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Duke, με μια συνέντευξή της στο The Conversation, εξηγεί πώς αυτές οι βίαιες εικόνες επηρεάζουν την ψυχική και συναισθηματική υγεία ενός παιδιού, αλλά και τον τρόπο που ο γονιός θα αναγνωρίσει τα σημάδια  ψυχικής δυσφορίας του παιδιού.

Διαφορετικές ακαδημαϊκές εργασίες έχουν συμπεράνει την αύξηση του άγχους, των ανησυχιών, των φόβων, της κατάθλιψης και, μερικές φορές, του θυμού και της απελπισίας.

Πώς μιλάμε στα παιδιά ανάλογα με την ηλικία 

«Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας ενδεχομένως να μην καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Ωστόσο, μπορούν να αισθανθούν την αγωνία σας. Έτσι, φροντίσετε να διατηρήσετε τις ρουτίνες τους όσο το δυνατόν πιο σταθερές» συμβουλεύει η ειδικός.

Όσον αφορά τα μεγαλύτερα παιδιά σχολικής ηλικίας, ο γονιός θα πρέπει να έχει στο νου του πως ήδη γνωρίζουν: «Έχουν ακούσει γι’ αυτό στο διάλειμμα από τους φίλους τους ή το έχουν δει στην τηλεόραση» διευκρινίζει. Γι’ αυτό, συμβουλεύει να τους δοθεί η δυνατότητα να μιλήσουν γι’ αυτό τόσο για να διορθωθεί η παραπληροφόρηση, αλλά και να μοιραστούν τα συναισθήματά τους: «Ξεκινήστε λέγοντας “έγινε πόλεμος σε αυτή τη χώρα” και “αυτό είναι πραγματικά δύσκολο. Πες μου τι έχεις ακούσει γι’ αυτό”. Έπειτα, συνεχίστε με το ερώτημα: “Πώς σε κάνει να νιώθεις αυτό;”. Καθώς μοιράζονται τα συναισθήματά τους μαζί σας, αποδεχτείτε τα αντί να προσπαθήσετε να τα μεταπείσετε» συμβουλεύει.

Για τους εφήβους, η προσέγγιση θα πρέπει να είναι διαφορετική, σύμφωνα με την ειδικό: «Αντί να πείτε: “Πες μου τι ξέρεις για τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή”, μπορείτε να το διατυπώσετε λίγο διαφορετικά και να πείτε: “Πες μου τι λένε οι φίλοι σου για τον πόλεμο” ή “Τι βλέπεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με τον πόλεμο;” Αυτή η προσέγγιση τους δίνει μια μικρή απόσταση από εσάς παράλληλα με μια εικόνα για το τι καταλαβαίνουν, τι πιστεύουν και σας δίνει την ευκαιρία να ελέγξετε τυχόν παρανοήσεις που μπορεί να έχουν».

Τι συμβαίνει με τη διαχείριση των social media 

Ο ρόλος του γονιού είναι κι εδώ βασικός στην αποκατάσταση της αλήθειας, εκτός από την επίβλεψη του περιεχομένου, σύμφωνα με την καθηγήτρια: «Όσο τα παιδιά μεγαλώνουν, περιμένουν λίγο περισσότερη ιδιωτικότητα. Νομίζω όμως ότι είναι σημαντικό να πείτε “Έχω ακούσει από άλλους γονείς ότι υπάρχουν πολλά πράγματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με τον πόλεμο στο Ισραήλ”, με την ενημέρωση ότι πολλά από αυτά δεν είναι αληθινά. Ξεκαθαρίστε ότι μπορούν να έρθουν σε εσάς αν έχουν οποιεσδήποτε ερωτήσεις».

Πώς θα αναγνωρίσετε τα σημάδια 

Όταν τα παιδιά δυσκολεύονται να διαχειριστούν την πραγματικότητα, είναι πιθανότερο να εμφανίσουν διαταραχές ύπνου, κούραση και ευερεθιστότητα: «Τα μικρότερα παιδιά αλλά και οι έφηβοι, μπορεί να έχουν εκρήξεις θυμού, αλλά και περισσότερες συγκρούσεις με εσάς, αλλά και με τους συνομηλίκους τους», επισημαίνει η ψυχολόγος.

Ενδεικτική συμπεριφορά θεωρείται επίσης η έλλειψη απόλαυσης με τα πράγματα που κάποτε πραγματικά περίμεναν με ανυπομονησία, η έλλειψη συγκέντρωσης και η δυσκολία επεξεργασίας των πληροφοριών.

Η ειδικός καταλήγει πως η υπομονή, η προσοχή και η αγάπη μπορεί να λειτουργήσει ως δίχτυ προστασίας για τα παιδιά ενάντια στις κακές ειδήσεις.

Μοίρασε το άρθρο!