Οι φόβοι του Μητσοτάκη – Του latsion
Ο Μητσοτάκης, μέχρι πριν ένα χρόνο, ήταν βέβαιος ότι όποτε κάνει εκλογές, θα ξαναγίνει πρωθυπουργός. Από την εποχή όμως που διώξανε τον Μπόρις Τζόνσον στην Βρετανία, άρχισε να αισθάνεται άβολα. Σου λέει: «Δε μπορεί, πλησιάζει και η σειρά μου. Και άντε η αποπομπή του Τζόνσον έγινε σε τέτοιο χρονικό σημείο που ο Μπόρις δεν έχασε τις διακοπές του. Εμένα αν με διώξουν χάνω τις μόνιμες διακοπές».
Τα πράγματα όμως κύλησαν ομαλά. Πέρασε το περσινό καλοκαίρι και ο πρωθυπουργός δεν έχασε τις μόνιμες διακοπές του. Και συνέχισε ακάθεκτος να πρωθυπουργεύει με μόνη έγνοια να βρει την κατάλληλη ημερομηνία για να κάνει εκλογές και να τις κερδίσει. Έλα όμως που προέκυψε άλλο πρόβλημα. Οι νέοι της πατρίδας άρχισαν να τον βρίζουν δημόσια. Πρώτα ως πλάκα μπροστά από τις κάμερες των δημοσιογράφων, αλλά μετά το πράγμα σοβάρεψε και άρχισαν να σηκώνουν και πανό στα γήπεδα.
Ο Θεοδωρικάκος ανέλαβε και πάλι να τον καθησυχάσει. Έδωσε εντολή στους διαιτητές να μην ξεκινούν τον αγώνα αν πρώτα δεν κατεβεί το υβριστικό πανό. Και έτσι έγινε. Οι φίλαθλοι κατέβαζαν το πανό και αν κάποιοι ήταν ζόρικοι, διέταζαν αποχώρηση όλων των φιλάθλων για να συνεχίσει το ματς.
Όλα κυλούσαν καλά μέχρι που ο Μητσοτάκης έπιασε κάτι κουβέντες με το Predator ότι κάποιοι στο κόμμα συσκέπτονται κρυφά από τον ίδιο με θέμα συζήτησης την πιθανή αντικατάστασή του από την πρωθυπουργία.
Ο Θεοδωρικάκος και πάλι τον καθησύχασε λέγοντάς του: «στη Νέα Δημοκρατία κανένας δεν ενδιαφέρεται για την πρωθυπουργία. Ο Καραμανλής δεν θέλει με τίποτα να χάσει την ησυχία του αφού δήλωσε ότι κουράστηκε να είναι βουλευτής και δεν θα ξαναβάλει υποψηφιότητα. Ο Σαμαράς θέλει μεγαλύτερα αξιώματα και ο Μειμαράκης είναι χαμένος κάπου στην Ευρώπη και δεν δίνει σημεία ζωής».
Οι φόβοι του εντάθηκαν όταν εκλέχτηκε πρωθυπουργός στην Ιταλία η Μελόνι. Αμέσως άρχισαν οι ψίθυροι στη ΝΔ να βάλουν και εκείνοι μια γυναίκα αρχηγό. Το έμαθε ο Μητσοτάκης και όλο το συνάφι του και ήταν σ΄αναμμένα κάρβουνα. Αμέσως άρχισαν να βλέπουν ποιες είναι οι γυναίκες που είναι εκλεγμένες με τη ΝΔ. Το μυαλό τους πήγε στην Ντόρα. Το άκουσε η Ντόρα αλλά πονηρή καθώς είναι τους καθησύχασε: « εδώ δεν με βγάλανε όταν έβαλα υποψηφιότητα με τον Σαμαρά, θα με βγάλουν τώρα»;
Για να τον καθησυχάσει και πάλι ο Θεοδωρικάκος, τον έστειλε ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό λοιπόν το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Αμερική εξελίχθηκε σε θρίαμβο. Αφού μίλησε στην αμερικάνικο κογκρέσο και έβαλε τα δυο πόδια του Ερντογάν σε ένα παπούτσι, άρχισε τις συνεντεύξεις στα κανάλια. Με ώτοκιου βεβαίως για να μην αμολήσει καμιά κοτσάνα και τρέχουν να την μαζέψουν. Σε μια συζήτηση μπροστά στις κάμερες με τα μέλη του Council on Foreign Relations στη Νέα Υόρκη, μιλώντας με τον πρόεδρο του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, Μπομπ Ρούμπιν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δέχθηκε μια απρόσμενη πρόσκληση-πρόκληση, με τον κ. Ρούμπιν να του προτείνει να κατέβει για πρόεδρος των ΗΠΑ!
Ο διάλογος που ακολούθησε ήταν ο εξής: «Πρωθυπουργέ, ήσουν εξαιρετικός. Πάντα ολοκληρώνουμε τη συζήτηση πάνω στην ώρα. Πρέπει να πω, ότι η τελική μου αντίδραση είναι η εξής: Γιατί δεν κατεβαίνετε για Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών;» είπε ο Ρούμπιν με τα μέλη του Συμβουλίου που βρίσκονταν από κάτω να χειροκροτούν και τον Ρούμπιν να λέει: «Ορίστε, έχετε ήδη κοινό που σας στηρίζει. Έχουμε ένα μικρό συνταγματικό πρόβλημα, αλλά ούτως ή άλλως δεν δίνουμε τόση σημασία στο Σύνταγμα αυτές τις μέρες. Άρα, ίσως…». Πριν τελειώσει την πρόταση ο Ρούμπιν λέει ανήσυχος ο Μητσοτάκης: « Είμαι μια χαρά στη θέση που βρίσκομαι».
Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα τελευταία άρχισε πολύ να συζητείται το όνομα του Μητσοτάκη για μεγάλες θέσεις στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Είχε βέβαια προηγηθεί ο Σημίτης που τον προόριζαν για Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όταν αποχώρησε από την εγχώρια πολιτική σκηνή. Τα ίδια συμβαίνουν τώρα με τον Μητσοτάκη. Άρχισαν οι φυλλάδες να τον προορίζουν για Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ στη θέση του Στόλτεμπεργκ!
«Μάλλον βλέπουν ότι τα ψωμιά του άρχισαν να λιγοστεύουν», σχολίασαν κάποιοι κακοήθεις Έλληνες, όταν πρωτοάκουσαν ότι η Ευρώπη δεν θα αφήσει να πάει χαμένο τέτοιο πολιτικό κεφάλαιο. Γιατί και οι κουβέντες για τον Σημίτη είχαν ξεκινήσει όταν άρχισε να διαφαίνεται ότι χάνει τις εκλογές.
Και οι φόβοι του Μητσοτάκη επανήλθαν…
