Η Θεσσαλονίκη έχει τόσα μέρη, γνωστά και άγνωστα, κρυφά και φανερά… τόσο όμορφα που κάποιος που την γνωρίζει έχει άπειρες επιλογές για βόλτα, ενώ διηγείται μέσα από τα κτίρια που άφησαν πίσω οι κάτοικοί της, μια ιστορία διαφορετικότητας. Το μόνο που χρειάζεται για να την γνωρίσεις, είναι να κάνεις μια βόλτα με τα πόδια.

Τα must see της Θεσσαλονίκης, τα διάσηµα µνηµεία της, οι γραφικές γωνιές της… απλώς δεν µπορούν να µετρηθούν! Πάρε µια πρώτη γεύση και περιπλανήσου στην πόλη, για να ανακαλύψεις πολλά περισσότερα σηµεία που αποπνέουν πολιτισµό, ιστορία, οµορφιά και μια αίσθηση νοσταλγίας!

Γράφει η Ασημίνα Τούνα

Μήπως ήρθε ο καιρός για βόλτες με τα πόδια, εκεί έξω, στο κέντρο της πόλης; «Ναι», με διαβεβαιώνει μελέτη που διαβάζω σε εφημερίδα: «Αμερικανοί επιστήμονες διαπίστωσαν ότι μια βόλτα την ημέρα με γρήγορο βήμα, μπορεί να μειώσει σημαντικά τη λαχτάρα για ένα τσιγάρο και για οτιδήποτε παχυντικό». Φύγαμε, λοιπόν!

Σε αντίθεση με το κέντρο της Αθήνας, πιο μεγάλο και με πολλές ανηφόρες και κατηφόρες, το κέντρο της Θεσσαλονίκης προσφέρεται για περπάτημα. Από τη μία ο καιρός που είναι ιδανικός για ατελείωτες βόλτες και από την άλλη τα σαββατοκύριακα σε μια πόλη που αδειάζει – αφού όλοι κατακλύζουν τις παραλίες της Χαλκιδικής – που μας παρέχουν απλόχερα όλον τον ελεύθερο χρόνο που μας λείπει και λίγο παραπάνω, μας προϊδεάζουν για μεγάλες βόλτες στη Θεσσαλονίκη αυτές τις μέρες.

Πάρε κι εσύ την καλύτερη παρέα, την αγαπημένη σου μουσική και ιδέες από την αγαπημένη μας διαδρομή στο ιστορικό κέντρο της πόλης -που αλήθεια μοιάζει με υπαίθριο μουσείο – και ακολούθησε μας στην εξερεύνηση μιας πόλης που ξεχνάμε πού και πού πόσο αγαπάμε και πόση ιστορία κουβαλά, επειδή δεν την περπατάμε συχνά.

Ζεστή, φιλόξενη και χαρούμενη, η Θεσσαλονίκη έχει μάθει να μην κρατά κανένα μυστικό για τον εαυτό της. Όπως ακριβώς οι ντόπιοι μιλάνε με αστείρευτη αγάπη για την πόλη τους, έτσι και τα κτίρια και τα μνημεία της είναι έτοιμα να στα αποκαλύψουν όλα. Περισσότερα από 2.000 χρόνια ιστορίας – ελληνιστική, ρωμαϊκή, βυζαντινή, οθωμανική και σύγχρονη – είναι απλωμένα μπροστά σου. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να βάλεις ένα ζευγάρι άνετα παπούτσια και να ξεκινήσεις την εξερεύνηση.

Οι παλαιοχριστιανικές εκκλησίες, τα ρωμαϊκά λείψανα, τα βυζαντινά κάστρα, τα γραφικά σοκάκια, τα οθωμανικά λουτρά και τα τζαμιά θα σου πουν όλα όσα πρέπει να μάθεις για τη σύγχρονη και ζωντανή πόλη της Θεσσαλονίκης, που μέσα στα χρόνια επηρεάστηκε και διαμορφώθηκε από πολλούς πολιτισμούς και διαφορετικές προσωπικότητες. 

Όποια κατεύθυνση κι αν επιλέξεις να ακολουθήσεις, θα ανταμειφθείς. Εμείς σου προτείνουμε παρακάτω ένα δρομολόγιο που ξεκινάει από τον εμβληματικό Λευκό Πύργο και τελειώνει στα κάστρα της Άνω Πόλης και το Γεντί Κουλέ.

Φτιάξε, λοιπόν, το δικό σου πρόγραμμα, όπως το θες… Και δεν θα απογοητευτείς!

Λευκός Πύργος

Ξεκινάμε από τον ξακουστό Λευκό Πύργο, τη φυλακή του 15ου αιώνα που πλέον σήμερα είναι μουσείο αφιερωμένο στην ιστορία της Θεσσαλονίκης (τις διαφορετικές προσωπικότητες και πολιτισμούς της, την ιστορία της ως εμπορικό κέντρο, την καλλιτεχνική και πνευματική σκηνή της και τις πλούσιες γαστρονομικές παραδόσεις της) από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Με μια ιστορία που αγγίζει τους επτά αιώνες, ο Λευκός Πύργος, ίσως το πιο εμβληματικό τοπόσημο της Θεσσαλονίκης, άλλαξε πολλά πρόσωπα και χρήσεις πριν εκλεπτυνθεί στη σημερινή του μορφή. Έτσι, παρότι ξεκίνησε ως κατάλυμα φρουράς Γενιτσάρων και ως φυλακή θανατοποινιτών, σήμερα ο Λευκός Πύργος λειτουργεί ως μουσείο και είναι ένα από τα πιο γνωστά κτίσματα στην Ελλάδα. Έχει 6 ορόφους, 34 μέτρα ύψος και 70 μέτρα περίμετρο και εκτός από την ιδιαίτερη ιστορία του αξίζει για την εκπληκτική θέα που προσφέρει στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Το Γαλεριανό Συγκρότημα

Σε μικρή απόσταση με τα πόδια βρίσκονται κάποια μνημεία του 3ου και 4ου αιώνα μ.Χ., όταν ο Καίσαρας Γαλέριος Βαλέριος Μαξιμιανός επέλεξε τη Θεσσαλονίκη ως έδρα του ανατολικού τμήματος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Το απέραντο κάποτε συγκρότημα αποτελείται σήμερα από μεμονωμένα τμήματα, μεταξύ των οποίων η Αψίδα του Γαλέριου (προς τιμή της επιτυχημένης εκστρατείας του Γαλέριου κατά των Περσών), το Οκτάγωνο, η Αψιδωτή Αίθουσα και – το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα – η προστατευόμενη από την UNESCO Ροτόντα (που έχει υπάρξει τόπος λατρείας για παγανιστές, χριστιανούς και μουσουλμάνους).

Από τη Ροτόντα στην Καμάρα

Το ξεχωριστό θολωτό κυκλικό κτίσμα της Ροτόντας είναι κι αυτό ένα από τα πιο ιστορικά σημεία της πόλης. Μαυσωλείο του Καίσαρα Γαλέριου, έπειτα χριστιανικός ναός και στη συνέχεια μουσουλμανικό τέμενος, συμπεριλαμβάνεται στα Παλαιοχριστιανικά και Βυζαντινά μνημεία της Θεσσαλονίκης ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Το μνημείο, έχει ανεγερθεί βορείως της Αψίδας του Γαλερίου (Καμάρα), με την οποία συνδέθηκε με πομπική οδό. Στα χρόνια του Βυζαντινού αυτοκράτορα Θεοδόσιου Α’, η Ροτόντα μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό, αφιερωμένο πιθανότατα στους Ασωμάτους ή Αρχαγγέλους. Εκείνη την εποχή υπήρξαν πολλές παρεμβάσεις στο μνημείο. Στην ανατολική πλευρά γκρεμίστηκε ο κυλινδρικός τοίχος, ώστε να φιλοξενηθεί το ιερό βήμα του ναού, ενώ στην δυτική πλευρά διανοίχτηκε είσοδος όπως συνηθίζεται στους χριστιανικούς ναούς. Εντυπωσιακά ψηφιδωτά κάλυψαν τους τοίχους του κτιρίου. Οι Θεσσαλονικείς τον ονόμαζαν Ναό του Αγίου Γεωργίου από ένα εκκλησάκι που είχε ανεγερθεί δίπλα στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Στο εκκλησάκι αυτό λειτουργούσαν οι Καμαριώτες (ενορία της Καμάρας).

Οι επεμβάσεις που έγιναν στο μνημείο κατά την παλαιοχριστιανική περίοδο επιβάρυναν τη στατική του επάρκεια. Οι σεισμοί των αρχών του 7ου αι. κατέστρεψαν την αψίδα του ιερού και το υπερκείμενο τμήμα του θόλου. Η αψίδα, μετά την αποκατάστασή της, ενισχύθηκε εξωτερικά με δύο αντηρίδες και διακοσμήθηκε τον 9ο αι. με την τοιχογραφία της Αναλήψεως. Μεγάλες ζημιές υπέστη το μνημείο και στην μεγάλη πυρκαγιά του 1917. Οι σεισμοί που έπληξαν την πόλη της Θεσσαλονίκης το 1978 προξένησαν σοβαρές βλάβες στο μνημείο. Το 2015, το εμβληματικό μνημείο άνοιξε για το κοινό ύστερα από δεκαετίες αναστηλωτικών και στερεωτικών εργασιών μετά τις σοβαρές ζημιές που υπέστη από τον μεγάλο σεισμό του 1978.

Η εκκλησία της Αγίας Σοφίας

Βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, στην ομώνυμη πλατεία, στη συμβολή των οδών Αγίας Σοφίας και Ερμού. Χρονολογείται από τον 8ο αιώνα, είναι μια από τις πιο παλιές εκκλησίες της Θεσσαλονίκης και ένα ακόμα από τα πολλά μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

Από τον 8ο αιώνα έως τη  μετατροπή του σε τζαμί (1523-1524) ήταν ο καθεδρικός ναός της πόλης και συχνά στα ιστορικά κείμενα αναφέρεται ως «Μεγάλη Εκκλησία». Κατά τη διάρκεια της Λατινοκρατίας (1204-1224) ο ναός μετατράπηκε σε καθεδρικό ναό των Λατίνων και επανήλθε στους Ορθοδόξους το 1224, μετά την ανακατάληψη της Θεσσαλονίκης από τους Βυζαντινούς. Περίπου εκατό χρόνια μετά την κατάκτηση της πόλης από τους Οθωμανούς (1430) η εκκλησία μετατράπηκε σε τζαμί, διατηρώντας το αρχικό της όνομα (Aya Sofya Camii). Το τζαμί όμως κάηκε στη μεγάλη πυρκαγιά του 1890 και αναστηλώθηκε κατά τα έτη 1907-1909. Το 1913, μετά την απελευθέρωση της πόλης από τους Τούρκους, αποδόθηκε ξανά στη χριστιανική λατρεία και τελέστηκε Θεία Λειτουργία.

Μπέη Χαμάμ

Το Μπέη Χαμάμ υπήρξε από τα πρώτα κοσμικά κτήρια των Μουσουλμάνων μετά την οθωμανική κατάκτηση της Θεσσαλονίκης το 1430. Το συγκεκριμένο κτίριο αποτελεί ίσως το καλύτερο παράδειγμα της περίτεχνης οθωμανικής αρχιτεκτονικής και σήμερα χρησιμοποιείται σαν χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Bρίσκεται στη συμβολή των οδών Εγνατίας και Μητροπολίτου Γενναδίου, ακριβώς απέναντι από την Παναγία Χαλκέων και βόρεια της Πλατείας Αριστοτέλους, ενώ έχει χτιστεί παράλληλα προς τον άξονα της Εγνατίας οδού.

Το Μπέη Χαμάμ λειτούργησε μέχρι το 1968 ως λουτρό με την επωνυμία «Λουτρά Παράδεισος» και για το λόγο αυτό είχε υποστεί ορισμένες επεμβάσεις. Στους σεισμούς του ’78 τόσο το ανδρικό όσο και το γυναικείο τμήμα υπέστησαν ζημιές. Το κτίσμα έχει επισήμως κηρυχθεί διατηρητέο, ενώ σήμερα είναι επισκέψιμο μόνο κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων και περιοδικών εκθέσεων που φιλοξενούνται στο χώρο του.

Ρωμαϊκή Αγορά

Ακριβώς δίπλα θα συναντήσεις τη Ρωμαϊκή Αγορά που μαζί με το Γαλεριανό συγκρότημα, αποτελούσαν το κέντρο της δημόσιας και πολιτικής ζωής της Θεσσαλονίκης κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους. Ανάμεσα στα ερείπια βρίσκονται δύο ρωμαϊκά λουτρά (το ένα μόνο έχει αποκαλυφθεί) και ένα μικρό θέατρο.

Η Αρχαία Αγορά, που βρίσκεται μεταξύ των οδών Φιλίππου, Αγνώστου Στρατιώτου, Ολύμπου και Μακεδονικής Αμύνης, βόρεια και σε μικρή απόσταση από την οδό Εγνατία, αποκαλύφθηκε στις αρχαιολογικές ανασκαφές του 1966. Τα ευρήματα των ανασκαφών αυτών υπήρξαν σημαντικά για την τοπογραφία αλλά και για την ιστορία της πόλης.

Το μουσείο της Ρωμαϊκής Αγοράς Θεσσαλονίκης φιλοξενείται στο σύγχρονο υπόγειο κτήριο που κατασκευάστηκε ειδικά για τον σκοπό αυτό στο δυτικό τμήμα του αρχαιολογικού χώρου. Το κτήριο οργανώνεται σε τρεις βασικές αρχιτεκτονικές ενότητες: τον προθάλαμο – χώρο εισόδου, την κεντρική αίθουσα με τους δύο πλευρικούς διαδρόμους και την αίθουσα πολλαπλών χρήσεων.

Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου

Ένα ακόμα μνημείο που προστατεύεται από την UNESCO, η Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου είναι γνωστή για την κρύπτη της στην οποία περιέχονται τα λείψανα του πολιούχου της Θεσσαλονίκης, ο οποίος ήταν Ρωμαίος στρατιώτης και ο πρώτος οπαδός του Χριστιανισμού. Φημολογείται μάλιστα ότι όταν πέθανε, το σώμα του θάφτηκε σε υπόγεια στοά κάτω από τον σημερινό ναό. 

Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, επί της οδού Αγίου Δημητρίου, πάνω από την αρχαία Αγορά και αποτελεί αδιαμφισβήτητα το σημαντικότερο παλαιοχριστιανικό μνημείο της, τόσο για θρησκευτικούς, όσο και για ιστορικούς λόγους.

Ο ναός αποτέλεσε σε όλη τη βυζαντινή περίοδο σημαντικό προσκυνηματικό κέντρο και ο άγιος Δημήτριος αναδείχθηκε σε προστάτη άγιο των Βαλκανίων. Το έτος 1493, μετά την κατάκτηση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους, ο ναός μετατράπηκε σε τζαμί (Kasimiye Camii). Η χριστιανική λατρεία περιορίστηκε τότε σε ένα μικρό χώρο στα βορειοδυτικά του ναού, όπου έγινε κενοτάφιο του αγίου. Επανήλθε στους χριστιανούς το έτος 1912, μετά την απελευθέρωσης πόλης. Στη μεγάλη, όμως, πυρκαγιά του 1917 ο ναός καταστράφηκε στο μεγαλύτερο μέρος του. Η αναστήλωση ολοκληρώθηκε το 1949.

Πλατεία Διοικητηρίου

Πρόκειται για μια ακόμα ανασκαφή που πραγματοποιείται στο κέντρο μιας γειτονιάς της πόλης. Αυτός ο χώρος χρονολογείται από τον 3ο αιώνα π.Χ. και πιστεύεται ότι ανήκει στην ελληνιστική περίοδο.

Κατασκευάστηκε το 1937, στον χώρο που μέχρι την πυρκαγιά του 1917 υπήρχαν παράγκες και χαμόσπιτα και στη συνέχεια μία χωμάτινη μεγάλη αλάνα. Όσον αφορά τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, το ύφος και τη χρήση των υλικών, ακολούθησε χρονολογικά το πνεύμα της εποχής του μεσοπολέμου.

Θύμιζε αντίστοιχες μαρμάρινες και μνημειακές πλατείες της Ρώμης, όπως η Piazza di Spagna και η Piazza Venezia. Για περίπου μισό αιώνα υπήρξε σίγουρα η πιο ωραία Πλατεία της Θεσσαλονίκης, μαζί με την Αριστοτέλους, και μια από τις πιο λειτουργικές της Ελλάδας, εκείνης της περιόδου. Η καταστροφή της συντελέστηκε το 1992, όταν η τότε διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης αποφάσισε να κατασκευάσει υπόγειο parking, χωρίς να πάρει υπόψη της την ύπαρξη αρχαίων κτισμάτων, τα οποία αναδύθηκαν με τα πρώτα σκαψίματα. Ήταν μοιραίο λάθος για την κανονικότητα στην καθημερινή ζωή της πόλης, που το πληρώνουν από τότε ακριβά οι κάτοικοι της περιοχής.

Σήμερα, η παλιά πλατεία Όνειρο, είναι μία ανοιχτή πληγή στο αστικό σώμα της πόλης, αφού τα αρχαία ευρήματα χορταριάζουν, χωρίς να τα επισκέπτεται κανείς, και τα μάρμαρα περιμένουν μάταια σ’ ένα οικόπεδο στη Νέα Ελβετία να αναστηλωθούν, όπως είχε υποσχεθεί ο Δήμος.

Συνοικία Ουζιέλ

Στην περιοχή του Ντεπώ, στην ανατολική Θεσσαλονίκη, υπάρχει μία γειτονιά που μοιάζει όπως την ημέρα που χτίστηκε, πριν σχεδόν 100 χρόνια. Η συνοικία Ουζιέλ δεν είναι διάσημη, όπως ο Λευκός Πύργος, τα Κάστρα ή τα Λαδάδικα, αλλά είναι μαγευτική – ένα κρυμμένο μυστικό τη πόλης που θα αποζημιώσει όποιον την επισκεφθεί. 

Οι 28 αρχοντικές βίλες της συνοικίας έμειναν αναλλοίωτες στον χρόνο, όπως όταν χτίστηκαν το μακρινό 1927 από τον εργολάβο Δαβίδ Ουζιέλ – έναν από τους κύριους μετόχους τότε της Εταιρείας Τροχιοδρόμων Θεσσαλονίκης (τραμ) και τον σημαντικό αρχιτέκτονα Ζακ Μοσέ.  Όλες μοιάζουν μεταξύ τους και όλες έχουν κεραμοσκεπές και κομψά ξύλινα παράθυρα. Πλακόστρωτα δρομάκια, αναρριχώμενα φυτά, αυλές με τριαντάφυλλα και κληματαριές συμπληρώνουν την κουκλίστικη εικόνα. 

Περπατώντας στα γραφικά σοκάκια της, θα θαυμάσεις την αρχιτεκτονική των πολύχρωμων σπιτιών, θα αισθανθείς ηρεμία και ταυτόχρονα νοσταλγία, ενώ το σκηνικό γύρω σου σε παραπέμπει σε μια άλλη, παλιά και αρχοντική Θεσσαλονίκη. 

Άνω Πόλη

Τελειώνουμε με μια περιοχή στην οποία αν θες, μπορείς να περάσεις το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας σου… Τη δαιδαλώδη Άνω Πόλη. Υπάρχουν πολλά πράγματα να δεις εδώ, όπως το Βυζαντινό Λουτρό (ένα από πιο καλοδιατηρημένα εκείνης της περιόδου), ο ναός του Οσίου Δαυίδ (Μονή Λατόμου) και η Μονή Βλατάδων – όλα μνημεία προστατευόμενα από την UNESCO. Το βλέμμα σου όμως σίγουρα θα τραβήξουν τα κάστρα της Άνω Πόλης (Επταπύργιο και Πύργος του Τριγωνίου). Τα βυζαντινά φρούρια από μόνα τους είναι πολύ εντυπωσιακά, αλλά η ανεπανάληπτη θέα στον Θερμαϊκό κόλπο και – αν είσαι τυχερός – στον Όλυμπο, θα σε συνεπάρει.

Ανηφορίζοντας από το κέντρο της πόλης, αφήνεις πίσω σου την πυκνή δόμηση και τις πολυκατοικίες για να ανακαλύψεις μια άλλη Θεσσαλονίκη, νοσταλγική, βγαλμένη από το παρελθόν. Στη βόλτα σου θα περάσεις από γραφικές γειτονιές με μικρές γραφικές μονοκατοικίες, αλλά και όμορφα αρχοντικά μακεδονίτικης αρχιτεκτονικής, αυλές γεμάτες λουλούδια, στενά καλντερίμια, σοκάκια, πλατείες με παραδοσιακά καφέ και ταβερνάκια με νόστιμους ντόπιους μεζέδες, που θα σε ταξιδέψουν πίσω στο χρόνο.

Γεντί Κουλέ

Καμία βόλτα στην ιστορική Άνω Πόλη δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ολοκληρωμένη χωρίς μια στάση στο Φρούριο του Επταπυργίου, επίσης γνωστό και ως Γεντί Κουλέ (Yedi Kule = Επτά Πύργοι). Ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτίσματα της πόλης της Θεσσαλονίκης. Το Επταπύργιο θα το βρείτε χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία στο ψηλότερο σημείο της Άνω Πόλης, στο Βορειοδυτικό τμήμα των Βυζαντινών τειχών.

Στη δεκαετία του 1890, το φρούριο μετατράπηκε σε φυλακή. Σε αυτή τη μετατροπή κατεδαφίστηκαν τα υπάρχοντα κτήρια στο εσωτερικό, από τα οποία κανένα ίχνος δεν σώζεται σήμερα. Οι αλλαγές στις οχυρώσεις δεν ήταν σημαντικές, αν και ο πρωταρχικός τους ρόλος αντιστράφηκε: από την προστασία των κατοίκων από την εξωτερική απειλή, τώρα υπηρετούσε για την απομόνωση κρατουμένων από τον έξω κόσμο.

Το μνημείο επιβαρυμένο αρκετά από τις σχεδόν πρόσφατες μνήμες των φυλακών, τις οποίες η νέα χρήση του όχι μόνο δεν απάλειψε αλλά φρόντισε να διαφυλάξει και να προβάλλει στην έκθεση που λειτουργεί στο ισόγειο ενός από τα νεότερα κτίρια του συγκροτήματος, είναι ανοικτό στο κοινό της πόλης και επισκέψιμο καθημερινά, ενώ ενίοτε χώροι του ανοιχτοί και κλειστοί διατίθενται για πολιτιστικές εκδηλώσεις υπό την αιγίδα της 9ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.

Ένα τεράστιο υπαίθριο μουσείο

Πώς να φτάσεις 

Μπορείς να ξεκινήσεις την βόλτα σου από όποιο σημείο προτιμάς, αλλά αν επιλέξεις να ξεκινήσεις από τον Λευκό Πύργο:

Από την πλατεία Αριστοτέλους

• Με αυτοκίνητο, ταξί ή με τα πόδια: Κατά μήκος του παραλιακού δρόμου (900 μέτρα)
• Με λεωφορείο: Νο. 5, 6, 33, 39, 3Κ, 12 ή 15 (Στάση: Λευκός Πύργος)

Από το αεροδρόμιο

• Με αυτοκίνητο ή ταξί: 17 χλμ. (30 λεπτά)
• Με λεωφορείο: 01Χ (Στάση: Δημαρχιακό Μέγαρο) και από εκεί με τα πόδια (590 μέτρα).

Διάρκεια

Οι αποστάσεις δεν είναι μεγάλες, αλλά το δρομολόγιο που σου προτείνουμε παραπάνω θα καλύψει σχεδόν ολόκληρη την ημέρα σου. Θα μπορούσες, επίσης, να «μοιράσεις» την εμπειρία σε δύο ή περισσότερες ημέρες, προκειμένου να αφιερώσεις ακόμη περισσότερο χρόνο στην περιήγηση σου στο υπαίθρια – πραγματικά – μουσείο, στα μνημεία και τα ιστορικά κτίρια της πόλης.

Έχε κατά νου πως οι οργανωμένες περιηγήσεις με τα πόδια (που πιθανόν να περιλαμβάνουν μερικά από τα μνημεία) διαρκούν περίπου 3 ώρες.

Πότε να πας

Η Θεσσαλονίκη είναι ένας εξαιρετικός ταξιδιωτικός προορισμός οποιαδήποτε εποχή του χρόνου. Αποτελεί, επίσης, ενδιάμεσο σημείο στάσης για όσους κάνουν διακοπές στην ευρύτερη περιοχή.

Αν την επισκεφθείς από Ιούλιο έως Αύγουστο, καλύτερα να προγραμματίσεις τη βόλτα σου νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα για να αποφύγεις τη μεσημεριανή ζέστη. Οι χώροι που αναφέρθηκαν παραπάνω είναι ανοιχτοί καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, αλλά καλύτερα να ελέγξεις τα ωράρια και τις τιμές εισιτηρίων, καθώς ανάλογα με τη χρονική περίοδο μπορεί να διαφέρουν.

Μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι

• Λευκός Πύργος: Ωράριο λειτουργίας
• Οκτάγωνο, Αψιδωτή Αίθουσα και Ροτόντα: Ανοιχτά καθημερινά (εκτός Τρίτης). Είσοδος: €2.
  Ισχύουν τα εποχιακά ωράρια. Προσβάσιμα για επισκέπτες με ειδικές ανάγκες.  Περισσότερες πληροφορίες
• Ρωμαϊκή Αγορά: Ανοικτή καθημερινά (εκτός Τρίτης). Είσοδος: €4. Ισχύουν τα εποχιακά ωράρια. Προσβάσιμα για επισκέπτες με ειδικές ανάγκες.
• Επταπύργιο: Ανοιχτό καθημερινά (εκτός Τρίτης). Ισχύουν τα εποχιακά ωράρια. Περιορισμένη πρόσβαση για επισκέπτες με ειδικές ανάγκες.
• Μονή του Οσίου Δαβίδ (Μονή Λατόμου): Ανοιχτή 9:00-16:00 Δευ-Παρ και 9:00-15:00 Σαβ. Κυριακή 6:30-13:00.
• Εκκλησία της Αγίας Σοφίας: Καθημερινά 8:00-18:30.  Περισσότερες πληροφορίες
• Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου: Ανοικτή καθημερινά (εκτός Τρίτης). Δωρεάν είσοδος. Η πρόσβαση δεν είναι κατάλληλη για επισκέπτες με ειδικές ανάγκες.
• Βυζαντινό λουτρό: Ανοιχτά Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή. Ισχύουν τα εποχιακά ωράρια.
• Μονή Βλατάδων: Παρεκκλήσι ανοικτό Δευ-Σάβ 7:30-12:00 και 18:00-20:00. Οι υπόλοιποι χώροι είναι ανοιχτοί 8:00-20:00.
• Πύργος του Τριγωνίου: Ανοιχτά 9:00-14:00 Τετ-Παρ. Δωρεάν είσοδος. Η πρόσβαση δεν είναι κατάλληλη για επισκέπτες με ειδικές ανάγκες.
• Γεντί Κουλέ: Ανοιχτά Δευ- Κυρ 8:30 – 15:30, Οι πύργοι όπου φιλοξενείται η έκθεση «Δημοκρατία» ανοιχτοί, όπως και τμήμα του περιδρόμου καθημερινά 11:00 – 14:00.
• πηγή πληροφοριών: biscotto.gr

Μοίρασε το άρθρο!