Η αργείτικη καταγωγή των Μακεδόνων – Γράφει ο Παύλος Παπαδόπουλος.
Στο σημερινό μου άρθρο θα παραθέσω την παράδοση, που ήταν και κοινή πεποίθηση των αρχαίων Ελλήνων, και η οποία συνδέει την καταγωγή των Μακεδόνων από το Άργος. Το θέμα παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον επειδή σχετίζεται άμεσα με την ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Η δυναστεία των Αργεάδων στη Μακεδονία.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο οι ιδρυτές του μακεδονικού κράτους καταγόταν από τον Τήμενο, τον Ηρακλείδη βασιλιά του Άργους.
Η πιο γνήσια παράδοση λέει ότι τρία αδέρφια, τα οποία είχαν ονόματα τριών ζώων, (ο Πέρδικκα, Γλάυκα, δηλαδή κουκουβάγια, και Μελισσοφάγος), ήρθαν στη μακεδονική πόλη Λεβαία, βόρεια της Θεσσαλονίκης. Τα τρία αδέρφια ανήκαν στο γένος του βασιλιά του Άργους Τήμενου. Στη Μακεδονία έφτασαν σαν μετανάστες από το Άργος που στα μακεδονικά σημαίνει ¨κάμπος¨ και μπήκαν άμεσα στην υπηρεσία του αρχηγού της πόλης. Ο Γαυάνης περιποιούταν τα άλογα, ο Αέροπος (μελισσοφάγος) τα βόδια και ο Περδίκκας φύλαγε τις κατσίκες.
Μία ημέρα ενώ η βασίλισσα ζύμωνε το ψωμί, είδε προς έκπληξη της το καρβέλι του Περδίκκα να γίνεται διπλάσιο. Ο βασιλιάς μαθαίνοντας το γεγονός ρώτησε για το ψωμί και η γυναίκα του τότε του είπε ότι πρόκειται για θαύμα. Τότε ο βασιλιάς φοβήθηκε και απαίτησε τα τρία αδέρφια. Οι Αργίτες του ζήτησαν τα μεροκάματα τους και ο βασιλιάς τους ειρωνεύτηκε δείχνοντας τους την ακτίνα του ήλιου που έμπαινε από την καμινάδα και έπεφτε κάτω στο δάπεδο. «Ορίστε», τους είπε, «σας δίνω αυτόν τον ήλιο!».
Οι δύο μεγάλοι αδερφοί έμειναν άναυδοι. Ο Περδίκκας όμως απάντησε στο βασιλιά λέγοντας του: «Δεχόμαστε αυτά που μας δίνεις…» Έπειτα, ενώ ο βασιλιάς αποχώρησε, ο Περδίκκας χάραξε το πάτωμα που φωτιζόταν μέσω του καπνοδόχου από τον ήλιο και αφού έκανε τρείς φορές ότι πήρε τον ήλιο, τον έβαλε στον κόρφο του. Έτσι ο νέος υπονόησε ότι έβαλε στόχο του το μακεδονικό θρόνο. Ο βασιλιάς ο οποίος δεν ήταν μπροστά όταν ο Περδίκκας έκανε αυτήν την κίνηση και όταν το έμαθε έδωσε εντολή να τους καταδιώξουν. Αυτοί γλίτωσαν και πήγαν σε ένα εύφορο μέρος που ονομαζόταν ¨Κήποι του Μίδα¨, όπου έγιναν πρώτοι της περιοχής. Ο Περδίκκας έγινε κύριος όλης περιοχής, έπειτα κατέλαβε τα κτήματα του παλιού αφεντικού του και στέφθηκε βασιλιάς της περιοχής. Νυμφεύθηκε μάλιστα και την κόρη του παλιού αφεντικού που υπηρετούσε!
Οι Τημενίδες έχοντας ως βάση το Βέρμιο κυρίευσαν στη συνέχεια ολόκληρη τη Μακεδονία. Δημιούργησαν το πρώτο ενωμένο βασίλειο της Μακεδονίας, αυτό της Άνω Μακεδονίας. Ο ακτινωτός ήλιος έκτοτε έγινε το έμβλημα και η σημαία της Μακεδονίας.
Υπάρχουν και άλλες αναφορές όπως αυτή του Θεόπομπου. Σύμφωνα με το Θεόπομπο το Χίο, το μαθητή του Ισοκράτη, ο Κάρανος ο αδερφός του βασιλιά του Άργους Φείδωνα αποδήμησε στη Μακεδονία και κυρίευσε την Έδεσσα. Λανθασμένα επίσης κατά τη γνώμη μου (δεν θα ασχοληθώ στο παρόν άρθρο με αυτό) συνδέεται η αργεάτικη καταγωγή με την πόλη της Άνω Μακεδονίας Άργος Ορεστικό.
Η αργείτικη καταγωγή προσέδιδε μια ξεχωριστή ηρωική διάσταση στους Μακεδόνες καθώς θύμιζε τους ομηρικούς βασιλείς, ενώ και υπογράμμιζε τη συμμετοχή τους στον ελληνικό κόσμο. Από τον 7ο αι. π.Χ. ο βασιλικός οίκος, γόνος του οποίου ήταν και ο Φίλιππος, ήτα ¨Ο οίκος των Αργεάδων¨ του οποίου αρχηγέτης ήταν ο βασιλιάς Περδίκκας. Οι Μακεδόνες ανήγαγαν την καταγωγή τους στο ¨Δερικό Γένος των Τημενίδων¨ , που βασίλευε στο Άργος και μέσω αυτού στον Ηρακλή.
Όσον αφορά τη θεώρηση ιστορικών και πολιτικών γείτονας χώρας ότι οι Μακεδόνες ήταν κάτι διαφορετικό από τους Έλληνες στην αρχαιότητα, θα σημειώσουμε το εξής: «ΚΑΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ Ή ΜΗ ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΟΤΙ ΠΡΟΕΡΧΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΟ ΤΩΝ ΑΡΓΕΑΔΩΝ
-Ο Παύλος Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1978 στη Δράμα, μεγάλωσε στις Σέρρες και έζησε στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Από το 1996 εργάζεται στο δημόσιο σε διάφορες διοικητικές θέσεις. Είναι απόφοιτος της Σχολής Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, της Σχολής Αστυφυλάκων της Αστυνομικής Ακαδημίας, της Σχολής Επιμόρφωσης και μετεκπαίδευσης ΕΛ.ΑΣ., και της Σχολής Ελληνικού Πολιτισμού, του Τμήματος Ανθρωπιστικών. Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Μιλάει Αγγλικά και Γερμανικά.
