Ζεις στη χώρα που ο μικρός Γιαννάκης, το πιο σπουδαίο παράδειγμα φιλάθλου και μαχητή, δέχτηκε ρατσιστική επίθεση από κάποιον που συνεχίζει να αυτοαποκαλείται άνθρωπος και να κυκλοφορεί ανάμεσά μας.
Όταν το διάβασα, νόμιζα πως έγινε λάθος. Δεν ήθελα και δεν μπορούσα να το πιστέψω. Αλήθεια. Είπα «θα είναι κανένας από αυτούς τους τίτλους που μπαίνουν για τα κλικ». Όμως όχι. Ήταν αλήθεια.
Μια ακόμη από αυτές που σε βαράνε κατακέφαλα. Που σε κάνουν να αναρωτιέσαι πόσα σκουπίδια κυκλοφορούν εκεί έξω; Πόση σκατοψυχία υπάρχει; Διάβασε λοιπόν κι εσύ για να καταλάβεις: «Χυδαία ρατσιστική επίθεση στον μικρό Γιαννάκη, έφερε εισαγγελική παρέμβαση».
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΣΥΡΙΓΟΣ
Πρόσεξε.
Ζεις στη χώρα που ο μικρός Γιαννάκης, το πιο σπουδαίο παράδειγμα φιλάθλου, το πιο σπουδαίο παράδειγμα αντιχουλιγκανισμού, το πιο σπουδαίο παράδειγμα μαχητή, δέχτηκε ρατσιστική επίθεση από κάποιον που συνεχίζει να αυτοαποκαλείται άνθρωπος και να κυκλοφορεί ανάμεσά μας.
Ίσως και να συνεχίζει να βολτάρει στα social media κρίνοντας τη ζωή του μικρού Γιαννάκη, των γονιών του, εσένα και μένα… Να έχει δηλαδή άποψη για όλους και για όλα. Και άμα λάχει να επιτίθεται ρατσιστικά στον Γιάννη.
Κι όχι, εδώ δεν πρέπει να υπάρχει κανένα ελαφρυντικό. Τον βρίσκεις, τον μπουζουριάζεις και τον αφήνεις μέσα μέχρι να βγάλει ο ήλιος κέρατα. Για τον Γιάννη, τους γονείς του και για όλους τους ανθρώπους που πρεσβεύουν όσα ο μικρός. Που αποτελούν παραδείγματα για όλους μας και μας γεμίζουν με δύναμη.
Αυτό το σκουπίδι ή τα σκουπίδια που θεώρησε ότι μπορεί να πει και να γράψει κάτι για τον Γιαννάκη, πρέπει να ζήσει εκεί που είναι το φυσικό του περιβάλλον: Στον κάδο της κοινωνίας. Πουθενά αλλού.
Όχι μία αλλά 100.000 φορές να ζητήσει συγγνώμη. Είναι ντροπή για το ανθρώπινο είδος και ένας ακόμη επικίνδυνος.
Γιατί όταν δεν έχεις την παραμικρή ντροπή να επιτεθείς στον μικρό Γιαννάκη, σημαίνει πως δεν έχεις πια κανένα όριο, κανένα ίχνος ανθρωπιάς: Πως έχεις γίνει το χειρότερο είδος τέρατος. Κι ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστείς.
