H Édith Giovanna Gassion, που αργότερα θα της έδιναντο στοργικό επίθετο Piaf (=σπουργιτάκι στα γαλλικά), γεννήθηκε στο Παρίσι στις 19 Δεκεμβρίου του 1915. H μητέρα της, τραγουδίστρια του δρόμου, παράτησε το παιδί στη γιαγιά του, που διατηρούσε οίκο ανοχής σε επαρχιακή κωμόπολη.
Σε ηλικία οκτώ ετών, η μικρή Édith τυφλώθηκε από μηνιγγίτιδα, ωστόσο ξαναβρήκε το φως της πολλούς μήνες μετά. Στα εφηβικά της χρόνια, την πήρε κοντά του ο πατέρας της, που εργαζόταν ως ακροβάτης σε τσίρκο, και την έβαζε να τραγουδάει για να συμπληρώνει το «νούμερό» του.
Εκεί την ανακάλυψε ένας ιδιοκτήτης καμπαρέ και της έδωσε την πρώτη της δουλειά σε νυχτερινό κέντρο. Ο ίδιος την παρότρυνε να μετονομασθεί σε Piaf, που στην παρισινή αργκό σημαίνει σπουργίτι.
Την ίδια περίοδο, ερωτεύτηκε τον Louis Dupont, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη, τη Marschelle, που γεννήθηκε το 1932. Ο Dupont απαίτησε από την Piaf να εγκαταλείψει το τραγούδι και να βρει μία κανονική δουλειά.
Οι καυγάδες ήταν συχνοί για το θέμα αυτό, με αποτέλεσμα γρήγορα οι δυο τους να τραβήξουν διαφορετικούς δρόμους. Η μικρή Marschelle έζησε με τη μητέρα της, η οποία συχνά την άφηνε μόνη της, λόγω της δουλειάς της.
Χωρίς ουσιαστική μητρική φροντίδα, η Marschelle έφυγε γρήγορα από τη ζωή, σε ηλικία δύο χρονών, την εποχή που η μητέρα της άρχισε να γνωρίζει τη δόξα, τραγουδώντας στα μεγαλύτερα music – hall του Παρισιού.
Όταν ξέσπασε ο B’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η λεπτοκαμωμένη Édith Piaf ήταν ήδη διάσημη. Μία φωνή που παρηγορούσε τους Γάλλους στα δύσκολα εκείνα χρόνια της εθνικής ταπείνωσης. Μετά το τέλος του πολέμου, η φήμη της ανέβηκε στα ύψη.
Τα επόμενα χρόνια έκανε περιοδείες στην Ευρώπη, στη Νότια Αμερική και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το απλό, μα δραματικό της ύφος και η βραχνή, τρυφερή φωνή, την έκαναν παγκόσμια αγαπητή.
Στο κρουαζιερόπλοιο Queen Elisabeth κατά την άφιξη στη Ν. Υόρκη το 1942
Στις 18 Σεπτεμβρίου 1946 εμφανίζεται στην Αθήνα, στο «Θέατρο Κοτοπούλη». Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην ελληνική πρωτεύουσα, η 31χρονη τότε γαλλίδα τραγουδίστρια γνωρίζει τον 25χρονο ηθοποιό Δημήτρη Χορν και τον ερωτεύεται σφοδρά, χωρίς όμως ανταπόκριση.
Στη συνέχεια ερωτεύεται τον πυγμάχο Marcel Cerdan και η σχέση τους θα απασχολήσει τα πρωτοσέλιδα του τύπου. Για κακή της τύχη, ο Cerdan θα σκοτωθεί σε αεροπορικό δυστύχημα, τον Οκτώβριο του 1949.
Marcel Cerdan και Edith Piaf στη Νέα Υόρκη το 1948
Από αριστερά: Sonja Henie, Marcel Cerdan και Edith Piaf στη Νέα Υόρκη το 1948
Τα γάντια του Marcel Cerdan εκτίθενται στο μουσείο Édith Piaf στο Παρίσι
Το 1952 θα παντρευτεί για πρώτη φορά, τον συμπατριώτη της ηθοποιό και τραγουδιστή Zack Pils (1906-1970), με κουμπάρα τη Marlene Dietrich. Το ζευγάρι θα χωρίσει το 1957, χωρίς να αποκτήσει παιδιά.
Με το Zack Pils στο γάμο τους
Η Marlene Dietrich δίνει ένα φιλί στην Édith Piaf μετά από μια επιτυχημένη εμφάνιση στο Playhouse Theatre στο Λονδίνο το 1947
Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 η Édith Piaf θα γνωρίσει τον έλληνα κομμωτή και τραγουδιστή Θεοφάνη Λαμπούκα (1936-1970), είκοσι χρόνια μικρότερό της. Θα τον ερωτευτεί παθιασμένα και θα παντρευτούν το 1962. Η Piaf θα του δώσει το παρατσούκλι Τεό Σαγαπό (Theo Sarapo στα γαλλικά), με το οποίο θα γίνει γνωστός ως τραγουδιστής στο γαλλικό κοινό.
Η Édith παντρεύεται τον Τεό
Ο Τεό και η Édith στο Olympia hall στο Παρίσι το 1962
Παρά την επιτυχία της, στη ζωή της δεν κυριάρχησε το ρόδινο χρώμα. Το ιατρικό ιστορικό της περιλαμβάνει τραυματισμούς σε τροχαία, κούρες αποτοξίνωσης από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, επτά εγχειρήσεις και μία απόπειρα αυτοκτονίας.
Η Édith στο κρεβάτι του ξενοδοχείου Astoria Ηotel στην Αμερική, καταβεβλημένη από ασθένεια που οδήγησε σε ακύρωση των εμφανίσεών της το 1959
Το θρυλικό θέατρο Olympia στο Παρίσι, στο οποίο εμφανιζόταν η Édith Piaf και άλλοι διάσημοι καλλιτέχνες της εποχής
Άρρωστη και καταβεβλημένη, η Édith Piaf έφυγε από τη ζωή στις 10 Οκτωβρίου 1963, προτού καν συμπληρώσει τα 48 της χρόνια.
Η Édith Piaf έγραψε η ίδια ορισμένα από τα πιο χαρακτηριστικά της τραγούδια, όπως το ‘’La vie en rose’’. Ερμήνευσε όμως και τραγούδια των Ρεμόν Ασό (”Mon Legionnaire”), Μισέλ Εμέρ (”L’ Accordeoniste”), Ανρί Κοντέ (”Padam-padam”), Ζορζ Μουστακί (”Mylord”)
Το πιο χαρακτηριστικό της ίσως τραγούδι , το ‘’Non, je ne regrette rien’’ (=Όχι, δε μετανοιώνω για τίποτα) του Σαρλ Ντιμόν, έχει μείνει χαραγμένο στο μνήμη του κόσμου και ήταν αυτό που αντιπροσώπευε όσο κανένα άλλο την ίδια την Édith Piaf.
Άλλωστε, όπως έχει πει σε συνέντευξή της όταν ερωτήθηκε για το αν θα επέλεγε να ζήσει την ίδια ζωή αν της δινόταν η ευκαιρία, είχε απαντήσει πως θα ζούσε «ακριβώς την ίδια».
Δίσκοι της υπογεγραμμένοι από την ίδια
Πηγή: sansimera.gr
Φωτό: AP
