Είναι διαμάντια της λαϊκής τέχνης που συνδυάζονται όμορφα με το περιβάλλον τους. Βρίσκονται δίπλα σε σύγχρονους δρόμους και γέφυρες και κάνουν το μυαλό να ταξιδεύει στις εποχές των ξωτικών και των νεράιδων. Οι παλιές πέτρινες γέφυρες της βόρειας Ελλάδας χτίστηκαν από τεχνίτες, ανθρώπους που ήξεραν πολύ καλά την επεξεργασία της πέτρας, έμπειρους εργάτες αλλά και καλλιτέχνες της λιθοτεχνίας, συνήθως χωρίς αρχιτεκτονικές ή μηχανικές σπουδές.
Ωστόσο, τα έργα τους σήμερα έχουν «άρωμα Ιστορίας», με την παλιότερη πέτρινη γέφυρα αυτής της συλλογής να χτίστηκε γύρω στο 500 π.Χ. Οι μάστορες ήξεραν καλά πώς να χτίσουν μια σωστή γέφυρα, που θα παραμείνει σταθερή στους αιώνες. Μια γέφυρα, από αυτές που ακολουθούν, συγκεκριμένα η πέτρινη γέφυρα του Πασά, είναι η μόνη που δεν υπάρχει πια.
Γέφυρα Παλαιοκαρυάς, Τρίκαλα, 1500
Γέφυρα Καλογερικού, Ιωάννινα, 1814
Γέφυρα Κατσόγιαννης, Γρεβενά, 1800
Γέφυρα Ντότσικο, Γρεβενά, 1804
Γέφυρα Aziz Agha, Γρεβενά, 1727
Γέφυρα Κάστρου, Γρεβενά, 1850
Γέφυρα Κλειδωνιάς, Ιωάννινα, 1853
Γέφυρα Γαβού, Γρεβενά, 1900
Γέφυρα Ζιάκας, Γρεβενά, 1900
Γεφύρι της Άρτας, 1602-1606
Γεφύρι Κόνιτσας, 1870
Γεφύρι Κλειδωνιάβιτσας, Βίκος, 1853
Γεφύρι Πλακίδα ή Καλογερικό, 1814
