«Το λιντσάρισμα και τα όργανα της θλίψης» Του Δημήτρη Χρήστου

ΕΙΔΑΜΕ έναν άνδρα να είναι μόνος (!), κλειδωμένος μέσα στο χρυσοχοείο και να προσπαθεί να σπάσει την πόρτα για να βγει. Είδαμε τον άνδρα να σπάει τελικά το κάτω μέρος της βιτρίνας. Είδαμε τον ιδιοκτήτη του καταστήματος απ’ έξω, μαζί με άλλους να τον σουτάρουν συνεχώς με μανία εμποδίζοντας τον να βγει.

ΕΙΔΑΜΕ τον άνδρα ζαλισμένο να σέρνεται αιμόφυρτος, να σηκώνεται και να παραπατάει μέχρι να πέσει κάτω. Είδαμε τρεις αστυνομικούς να ορμάνε, να το χτυπούν με ένα γκλομπ, να τον ακινητοποιούν και να του περνάνε χειροπέδες. Ο άνδρας αυτός ήταν, όπως μάθαμε, ο Ζακ Κωστόπουλος, που, όταν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, ήταν νεκρός. Μάθαμε την επομένη ότι οι ιατροδικαστές δεν κατάφεραν να προσδιορίσουν την αιτία του θανάτου.

ΠΑΜΕ τώρα στο τι δεν είδαμε. Δεν είδαμε τους ανθρώπους του ΕΚΑΒ να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες και τους αστυνομικούς να συνδράμουν στο έργο τους εμποδίζοντας τον ιδιοκτήτη και τους περιστατικούς να κλοτσούν τον τραυματία.

ΔΕΝ ΕΙΔΑΜΕ τους αστυνομικούς να δοκιμάζουν να ακινητοποιήσουν έναν αιμόφυρτο χωρίς να τον κοπανούν με τα κλομπ. Δεν είδαμε τους αστυνομικούς να αποκλείουν τον χώρο του συμβάντος μέχρι να έρθει η σήμανση. Είδαμε όμως τον ιδιοκτήτη να παίρνει τη σκούπα και να σαρώνει όλα όσα έπρεπε να μείνουν απείραχτα.

 ΣΕ ΜΙΑ σοβαρή χώρα, με καταρτισμένους και καλά εκπαιδευμένους αστυνομικούς, θα έπρεπε τα πράγματα να γίνουν ως εξής. Οι διασώστες έχουν τον πρώτο λόγο και αναλαμβάνουν να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες στον αιμόφυρτο άνδρα. Αν η κατάσταση επιβάλλει ταχύτατη μεταφορά του τραυματία σε νοσοκομείο, ένα ασθενοφόρο, συνοδεία των διασωστών και δύο αστυνομικών, θα έπρεπε να μεταφέρει τον τραυματία στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Ο άλλος αστυνομικός έπρεπε να μείνει στον χώρο και να αποκλείσει κάθε πρόσβαση.

ΔΙΟΤΙ αν εξελίσσονταν έτσι τα πράγματα, ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι ο Ζακ Κωστόπουλος θα μπορούσε να αποφύγει το μοιραίο;

ΤΕΛΟΣ, αν είχαμε και κανονικούς, σοβαρούς ρεπόρτερ, δεν θα έσπευδαν να βγάλουν πόρισμα για το τι έγινε όταν ο Ζακ μπήκε σε ένα άδειο μαγαζί, χωρίς να συναντηθεί με τον ιδιοκτήτη! Μεταφέρουμε πληροφορίες, τις αποδίδουμε στις συγκεκριμένες πηγές και συνεχίζουμε να ψάχνουμε. Ζητάμε πολλά; Ζητάμε τα αυτονόητα!

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ

Μοίρασε το άρθρο!