Οι «διαδικασίες» είναι το τελευταίο καταφύγιο των ενόχων –Του Πέτρου Κατσάκου

Οι διυλίζοντες τον κώνωπα, τη δε κάμηλον καταπίνοντες και προφάσεις εν αμαρτίαις επικαλούμενοι επιχειρούν να χτίσουν μια υπερασπιστική γραμμή άμυνας -που σπανίως παρατηρείται σε περιπτώσεις αθωότητας- βασιζόμενοι σε ένα κράμα απειλών, εκφοβισμού, νευρικής ειρωνείας και επικλήσεων σε μια à la carte τήρηση του γράμματος του νόμου. Αποφεύγοντας την ουσία, εθελοτυφλώντας μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα των αριθμών, αναλώνονται στη δημόσια διάρρηξη των ιματίων τους και σε άνευ αντικειμένου λεονταρισμούς ώστε να αποφύγουν το σημαντικότερο των ερωτημάτων που οφείλουν να απαντήσουν σε μια κοινωνία γονατισμένη από τη λιτότητα.

Πώς κατάφεραν να αφήσουν ανεξέλεγκτη την αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης με το κόστος να μετακυλίεται είτε απευθείας στους πολίτες είτε μέσω των ασφαλιστικών ταμείων και των νοσηλευτικών ιδρυμάτων; Πόσες απειλές, πόσες μηνύσεις και πόσες επικλήσεις στους τύπους των διαδικασιών χρειάζονται ώστε να ξεφύγεις από το αμείλικτο αυτό ερώτημα; Πόσους αυτόκλητους μάρτυρες υπεράσπισης πρέπει να βγάλεις από τα συρτάρια σου ώστε να κρυφτείς από τα 23 δισεκατομμύρια ευρώ που φορτώθηκαν στις πλάτες των συνήθων υποζυγίων προς όφελος κάποιων φαρμακοβιομηχάνων;

Κάποιοι ξεχνούν ή κάνουν πως ξεχνούν τις ντρίπλες, τα τερτίπια και τις γκρίζες τροπολογίες του “Μένγκελε της Υγείας”, που εξουσιοδοτούσε εαυτόν να προχωρά κατά βούληση και κατά το δοκούν σε αυξομειώσεις στις τιμές των φαρμάκων! Μιλούν σήμερα για “κουκουλοφόρους” μάρτυρες αυτοί που με τη νομιμοφανή κουκούλα συγγενών και φίλων -αλλά πάντα τηρώντας τον λογάριθμο του 4-2-1- έλεγχαν τις επιτροπές προμηθειών Υγείας. Μιλούν, φωνάζουν, απειλούν και ωρύονται χωρίς να λένε τίποτα. Άναρθρες κραυγές πανικού μονάχα φτάνουν στα αυτιά του πολίτη, που περιμένει απαντήσεις αντί απειλών και παραγραφών.

ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΤΣΑΚΟΣ

Μοίρασε το άρθρο!