Οι πιέσεις των πρώτων ετών της ενήλικης ζωής σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις του πανεπιστημίου μπορούν να σταθούν υπεύθυνες για την εμφάνιση συμπτωμάτων κατάθλιψης σε νεαρούς φοιτητές. Στην πραγματικότητα, σχεδόν το 30% των προπτυχιακών φοιτητών πάσχουν από συμπτώματα κατάθλιψης, ένα ποσοστό τριπλάσιο από αυτό που παρατηρείται στο γενικό πληθυσμό. Ως εκ τούτου, ερευνητές ενδιαφέρονται όλο και περισσότερο για τον εντοπισμό των παραγόντων που συμβάλλουν στα συμπτώματα κατάθλιψης για να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της συνεχώς αυξανόμενης επιδημίας που παρατηρείται σε ολόκληρο τον κόσμο. Μία νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Personality and Individual Differences” [«Προσωπικότητα και Ατομικές Διαφορές»], επικεντρώθηκε στον παράγοντα της τελειομανίας και τις καταθλιπτικές συνέπειές της.
Η τελειομανία έχει να κάνει με μια τάση συνεχούς επιδίωξης της τελειότητας και συνδέεται με τη διατήρηση υπερβολικά υψηλών προτύπων. Ωστόσο, η τελειομανία δεν είναι απλώς ο καθορισμός υψηλών στόχων και η προσπάθεια για το καλύτερο. Αντίθετα, ο τελειομανής άνθρωπος έχει την τάση να αισθάνεται ότι και οι άλλοι άνθρωποι, όπως οι γονείς και οι καθηγητές, απαιτούν την τελειότητα. Οι τελειομανείς είναι διατεθειμένοι να πιστεύουν ότι οτιδήποτε αρκετά καλό δεν είναι ποτέ αρκετό. Ως εκ τούτου, ο τυπικός τελειομανής είναι προσκολλημένος σε έναν φαύλο κύκλο αυτοκαταστροφικής και υπερβολικής προσπάθειας, όπου κάθε νέα αποστολή θεωρείται ευκαιρία για αποτυχία και απογοήτευση. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι υπάρχουν άφθονα στοιχεία που υπονοούν ότι η τελειομανία ανήκει στα συμπτώματα κατάθλιψης.
Κοινωνική αποσύνδεση
Η μελέτη αντιμετώπισε το ζήτημα διερευνώντας δύο συγκεκριμένες μορφές κοινωνικής αποσύνδεσης: τις διαπροσωπικές αντιφάσεις (το να αντιλαμβάνεται δηλαδή το άτομο ένα κενό στο πως αυτό είναι και στο πως ο περίγυρός του επιθυμεί να είναι) και της κοινωνικής απελπισίας (αρνητικές προσδοκίες σχετικά με την επιτυχία μελλοντικών σχέσεων). Αυτά τα στοιχεία εξετάστηκαν μαζί με την τελειομανία και τα καταθλιπτικά συμπτώματα σε 127 φοιτητές για πέντε μήνες. Οι προπτυχιακοί φοιτητές συμπλήρωσαν στην αρχή της έρευνας ερωτηματολόγια στα οποία εκτιμούσαν οι ίδιοι για τον εαυτό τους τα επίπεδα τελειομανίας και καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Πέντε μήνες αργότερα, επέστρεψαν στο εργαστήριο και συμπλήρωσαν αντίστοιχα ερωτηματολόγια σχετικά με την κοινωνική αποσύνδεση, την τελειομανία και την παρακολούθηση συμπτωμάτων κατάθλιψης.
Με άλλα λόγια, τα αποτελέσματα υπονοούσαν ότι η τελειομανία οδηγεί σε μια αίσθηση συνεχιζόμενης απογοήτευσης και αποδοκιμασίας από τους άλλους, η οποία με τη σειρά της προκαλεί τα συναισθήματα ότι οι σχέσεις του μέλλοντος δεν θα βελτιωθούν ποτέ και είναι καταδικασμένες να αποτύχουν. Νιώθοντας ότι δεν θα ανήκουν πουθενά, ότι δεν ταιριάζουν ή ότι δεν αισθάνονται άνετα γύρω από τους άλλους, οι τελειομανείς φοιτητές αναπτύσσουν κατάθλιψη.
Απόδοση από το Conversation.
