Εσύ, βρε μαύρε Θέμο, που ξαφνικά μας προέκυψες θεματοφύλακας της πατρίδας, τι ακριβώς έχεις προσφέρει στην Ελλάδα, κατά την μακρά και προσοδοφόρα επαγγελματική διαδρομή σου; Τις μαύρες σακούλες των σκουπιδιών, φίσκα με εκατομμύρια μαύρα ευρώ, με τις οποίες σε έκαναν τσακωτό; Τις θολές offshore, κάτω από την οικονομική σου επιφάνεια, που χρειάζεται ένας λόχος ορκωτοί λογιστές, για να ξεδιαλύνουν το στρίβειν διά των παραδείσων, όπου μυρίζει φόρο; Ή τα ων ουκ έστι αριθμός μαύρα χρεωστούμενα στο ελληνικό κράτος, που δηλώνεις αδυναμία να πληρώσεις; Λόγω μαύρης φτώχειας;
Εσύ, βρε μαύρε Θέμο, τι ακριβώς πρόσφερες στη Δημοκρατία, και μας κάνεις μαθήματα δημοκρατικής αγωγής; Τις κουμπαριές, τα στημένα μαύρα διαφημιστικά για τις γιαγιάδες και τις μαμάδες των νεοναζί, τα μαύρα κοράκια που βαφτίζεις λευκά περιστέρια, τις αγιογραφίες του κατάμαυρου Μιχαλολιάκου και του «κοινωνικού» του έργου; Την υπονόμευση θεσμών και προσώπων με δημοσιεύματα λυματικού τύπου και ελλειμματικής δεοντολογίας, κάθε μέρα, από τον ηλεκτρονικό σου ΧΥΤΑ, και κάθε Κυριακή από το μαύρο Θέμα απόθεσης τοξικών αποβλήτων; Ή τις υπόγειες χρηματοδοτήσεις, του τύπου δυο-δυο, στη μπανιέρα δυο-δυο;